کارشناسان آمریکایی: طرح ترامپ برای خروج نظامی از آلمان معیوب و به نفع روسیه است

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، پایگاه شبکه خبری «سی ان ان» در یادداشتی طرح ترامپ برای خروج نظامیان آمریکایی از آلمان را به شدت زیر سوال برده است.

این یادداشت با عنوان «طرح ترامپ برای خروج نیروها از آلمان دارای اشکالات عمده نظامی است» به قلم «برد لندون»، از اعضای ارشد هیئت تحریریه سی ان ان تهیه و نگاشته شده است.

لندون از روزنامه نگاران با سابقه و قدیمی در سی ان ان است و یادداشت‌های او همواره با ارائه جزیئات و آمار دقیقی ارائه می شود و در این یادداشت نیز او اشکالات اساسی طرح ترامپ برای خروج نظامیان آمریکایی از آلمان را مورد بحث و بررسی قرار داده است.

این یادداشت در ابتدا از استقبال ورشو برای خروج نظامیان آمریکایی از آلمان و انتقال آنان به لهستان خبر داده و در این ارتباط می گوید: وقتی مقامات لهستان و آمریکا توافقات مربوط به حمایت از نیروهای نظامی آمریکا در لهستان را امضا کردند، «یاتسک چاپوتوویچ»، وزیر امور خارجه لهستان گفت: نیروهای آمریکایی در جایی مستقر شده‌اند که به بودنشان بیشتر نیاز است. وزیر امور خارجه لهستان همچنین در دیدار با «مایک پامپئو»، همتای آمریکایی خود گفت: حضور نیروهای آمریکایی در لهستان توان بازدارندگی را تقویت می‌کند، چون ما به منبع تنش و درگیری احتمالی بسیار نزدیک هستیم. همچنین دیپلمات لهستانی دیگری نیز در این ارتباط گفته است: این بسیار مهم است که این نیروها بایستی در لهستان مستقر باشند نه در آلمان. هنر جنگاوری به ما این اطمینان خاطر را خواهد داد که اگر نیروها در جای خود مستقر شوند، توانایی بازدارندگی ما بالا خواهد بود.

نویسنده در ادامه می گوید: تقویت نیروهای نظامی در لهستان، بخشی از طرح دولت ترامپ برای خارج کردن حدود 12 هزار نیروی نظامی آمریکایی از آلمان است که ماه گذشته به صورت رسمی اعلام شد. در حالی که فقط یک هزار نفر از این نیروها به 4500 نظامی ملحق خواهند شد که از قبل در لهستان مستقر بوده‌اند، باقی مانده این نیروها به بلژیک یا ایتالیا اعزام خواهند شد و یا تعدادی دیگر نیز به آمریکا بازخواهند گشت تا در موقعیت آماده باش برای اعزام به اروپا یا دیگر نقاط جهان در صوررت نیاز قرار بگیرند.

به اعتقاد لندون؛ طی ده‌ها موضوع استقرار نیروهای نظامی آمریکا در آلمان به عنوان نماد و زیربنای نظم پس از جنگ جهانی دوم نگاه می شده است و در اوج جنگ سرد نیز آمریکا 400 هزار نیروی نظامی خود را در اروپا و اغلب آنان را در آلمان نگه داشت.

گزارشگر سی ان ان در ادامه می گوید: همان طور که طی دهه های گذشته نیز به کرات گفته شده، منبع تنش و درگیری احتمالی همچنان روسیه است و همان گونه که وزیرخارجه لهستان نیز اشاره کرده تهدید احتمالی وقوع جنگ است.

در ادامه یادداشت، نویسنده با انتقاد از تصمیم اخیر ترامپ برای خروج نظامیان آمریکایی از لهستان، با استناد به برخی اظهارات مقامات نظامی و سیاسی می گوید: به هر حال مقامات منتخب در آمریکا و همچنین در میان متحدان ناتو معتقدند که انتقال و جابه جایی این نیروها از آلمان می‌تواند در واقع به نفع روسیه باشد. از جمله سناتور جمهوری خواه آمریکا، «میت رامنی» با انتقاد از تصمیم ترامپ برای خروج نیروهای نظامی از آلمان ماه گذشته تاکید کرد که این طرح یک خطای بسیار بزرگ و یک هدیه باارزش به روسیه است. همچنین «نوربرت روتگن»، رئیس کمیته روابط خارجی پارلمان آلمان در حساب توئیتری خود گفته است که این طرح به جای تقویت ناتو، متحدان را ضعیف تر می کند، و قدرت نظامی آمریکا با این طرح افزایش نخواهد یافت، بلکه قدرت این کشور در ارتباط با روسیه و خاورنزدیک و خاورمیانه تضعیف خواهد شد.

نویسنده همچنین با طرح سوالی درباره تاثیر خروج نظامیان آمریکایی از آلمان بر توان نظامی آمریکا، به سوال مذکور این گونه پاسخ می دهد: چگونه قدرت نظامی کاهش می یابد؟ خب برای پاسخ به این سوال باید گفت که «بازدارندگی» یک نمونه از این کاهش نفوذ و توان است. آخرین بار که آمریکا نیروهای نظامی خود در آلمان را کاهش داد، در سال 2012 بود و دو سال بعد از آن، روسیه نیروهای خود را به سمت کریمه اعزام کرد و مسکو قلمرو اوکراین را به روسیه ملحق و تنش با ناتو را تشدید کرد.

گزارش همچنین به برخی اظهارات کارشناسان نیز استناد کرده و می گوید: کارشناسان نظامی در آمریکا و اروپا به سی ان ان گفته‌اند که طرح کاهش اخیر نیروهای نظامی آمریکا در آلمان، مزیت ومنافع زیادی برای صحنه نبردهای احتمالی در آینده نخواهد داشت و نمی‌توان با اعلام هزینه میلیاردها دلار برای این نیروها، کاهش و انتقال آنان را توجیه کرد، بویژه این که 5400 نفر از این نظامیان در دیگر مناطق اروپایی مستقر خواهند شد و باقی نظامیان نیز به آمریکا برگردانده خواهند شد و برخی از آنان نیز به صورت چرخشی به اروپا و دیگر مناطق مورد نظر اعزام خواهند شد. از جمله قرار است اعزام اصلی شامل انتقال مراکز فرماندهی و کنترل نیروها از آلمان به بلژیک باشد و همچنین قرار است نیروهای هوابرد و جنگنده‌های اف 16 نیرو هوایی آمریکا نیز از آلمان به ایتالیا انتقال یابند.

بهترین منطقه برای استقرار نیروهای آمریکایی در اروپا کجاست؟

در ادامه گزارش، نویسنده به نظرات دیگر کارشناسان در انتقاد از طرح ترامپ نیز استناد می کند و از جمله «نیک رینولدز»، کارشناس و تحلیلگر جنگ زمینی در «موسسه پادشاهی متحده» مستقر در لندن، معتقد است که طرح دولت ترامپ برای انتقال نیروهای نظامی از آلمان به دیگر مناطق هیچ فایده و دستاوردی برای آمریکا نخواهد داشت. به اعتقاد رینولدز، انتقال نیروها از آلمان به بلژیک و ایتالیا آن‌ها را از مناطقی که ممکن است بیشتر مورد نیاز و ضرورت باشد، دورتر خواهد کرد. حتی اگر آنان به شمال ایتالیا نیز انتقال یابند و بحرانی در جنوب شرق اروپا رخ دهد، انتقال این نیروها زمان بیشتری نیاز خواهد داشت، لذا در نظر باید گرفت که این نیروها کجا قرار است مستقر شوند.

از دیگر کارشناسانی که در این گزارش به نگاه انتقادی آنان درباره طرح ترامپ برای انتقال نیروهای نظامی از آلمان استناد شده، «لولیا سابینا جوجا»، کارشناس مقطع پست دکتری در «موسسه سیاست خارجی مدرسه مطالعات بین المللی پیشرفته جان هاپکینز» است. نویسنده در این ارتباط به مقاله‌ای از این کارشناس مقطع پست دکتری اشاره می‌کند که قبل از اعلام رسمی انتقال نیروهای آمریکایی از آلمان منتشر شده بود و در آن مقاله سه سناریو درباره وقوع درگیری احتمالی در نزدیک دریاری سیاه و از جمله در اوکراین و در منطقه مورد تنش کریمه اشاره شده بود:

در صورت درگیری در دریای سیاه، انتقال نیروهای زمینی از ایتالیا به این معنی است که این نیروها را از کوه‌های آلپ منتقل کنیم. در حالت دیگر حتی افزایش نیروها در لهستان که به روسیه نیز نزدیک تر است، جوابگوی درگیری‌های احتمالی در مرزهای ناتو در بالتیک و یا دریای سیاه نخواهد بود. از سوی دیگر اگرچه اعزام و استقرار نیروهای زمینی در لهستان می‌تواند دستیابی به برخی مناطق از سوی این نیروها را سریعتر کند، اما از سوی دیگر این نیروها در تهاجم و حمله ناگهانی روسیه بسیار آسیب پذیرتر خواهند بود.

«باستین گیگریچ»، مسئول تحلیل‌های نظامی و دفاعی در موسسه بین المللی مطالعات استراتژیک در لندن، از دیگر کارشناسانی است که در این گزارش به اظهارات و نقد او درباره طرح ترامپ برای خروج نظامیان آمریکایی از آلمان استناد شده است. از گیگریچ درباره بازگشت نیروهای نظامی چرخشی از آمریکا به اروپا که در طرح ترامپ مورد نظر است، سوال شده و او در پاسخ با انتقاد از طرح ترامپ گفته است: این طرح علاوه بر آن که هزینه بیشتری خواهد داشت، همچنین نظامیان چرخشی که به طور دوره‌ای و کوتاه مدت به یک منطقه اعزام می‌شوند، چالش ارتباط گیری و یادگیری مسائل مرتبط با کشور و نظامیان میزبان را خواهند داشت. همچنین اگرچه استقرار نیروهای چرخشی و دوره‌ای به پنتاگون این قابلیت را خواهد داد که انعطاف و توانایی بیشتری برای واکنش به تحولات در سراسر جهان داشته باشد، اما آمریکا در اروپا هزینه بیشتری خواهد داد، چون «تعداد کمتر چکمه‌های نظامیان بر روی زمین به این معنی است که شما در آن زمین توانایی بازدارندگی کمتری خواهید داشت.»

گیگریچ همچنین در ادامه گفته است: اگرچه ممکن است که حفظ تعداد زیادی از نیروهای نظامی در حال آماده باش در آمریکا این توانایی را به این کشورر بدهد که به تحولات احتمالی در سراسر جهان پاسخ دهد و استراتژی وسیع تر و جامع تری را داشته باشد، اما از سوی دیگر نشان دهنده افزایش احتمال وقوع تحولات و درگیری‌های بیشتر است.

«مارک هرتلینگ»، ژنرال بازنشسته ارتش آمریکا و تحلیلگر فعلی نظامی در سی ان ان که از سال 1975 تا 2011 در اروپا فعالیت نظامی داشته نیز با زیرسوال بردن طرح ترامپ معتقد است: آلمان جایگاه کلیدی برای آمریکا دارد و مرکز ثقل اروپای قدیم و غرب و دولت‌های جدید اروپایی به شرق این قاره است. همچنین راه آهن و فرودگاه‌های آلمان بسیار مناسب و فوق العاده است و به دلیل موقعیت مرکزی این کشور و سهولت ارتباط کلی با دولت‌ها در آلمان، نظامیان آمریکایی به هر جایی که بخواهند می‌توانند سفر و پرواز کنند و از هر جایی که بخواهیم می توانیم متحدان مان را در آلمان آموزش نظامی دهیم، اما اقدامات و طرح دولت ترامپ، این مزایا را برای آمریکا از بین خواهد برد. طرح ترامپ برای انتقال نیروها از آلمان به ایتالیا و بلژیک چندان عقلانی به نظر نمی رسد، چون ایتالیا در جنوب آلپ است و همواره با دولت‌های پرچالشی روبروست و بلژیک نیز در غرب اروپا قرار دارد که با کشورهای شرق اروپا فاصله بسیار زیادی دارد و بسیار دورتر است. همچنین درباره هزینه‌ها، اقدام دولت ترامپ بی معنی و غیرعقلانی است، چون آمریکا سال‌های گذشته میلیاردها دلار در آلمان برای ساخت تاسیسات و پایگاه‌های نظامی هزینه کرده و حال انتقال نیروها به معنای تلف شدن هزینه های قبلی و صرف هزینه‌های جدید برای ساخت پایگاه و تاسیسات نظامی در مناطق جدید است.

نیروها یا منطقه، کدام مهمتر است؟

در ادامه این گزارش، نویسنده به موضوع اهمیت تعداد نیروها در مقابل اهمیت موقعیت منطقه پرداخته و اهمیت این دو مقوله را مورد بررسی قرار داده است.

از جمله با استناد به اظهارات، «رینولدز»، به عنوان یک تحلیلگر روسی، درباره طرح ترامپ برای خروج نظامیان آمریکایی از آلمان گفته شده است: محل استقرار نظامیان آمریکایی در اروپا ممکن است منجر به از دست رفتن مزایای بهتر و بزرگتری برای واشنگتن شود و این موضوعی بسیار مهم و قابل توجه درباره افزایش نیروها در اروپا و یا جابه جایی آن ها به دیگر مناطق است.

به اعتقاد این تحلیلگر روسی، اگر آمریکا فقط به دنبال نگه داشتن نیروهای کافی و بیشتر در اروپا باشد، شاید در صورت حمله احتمالی روسیه نتواند پاسخ سریع و کافی را به روسیه داشته باشد، چون در صورت حمله احتمالی روسیه، نیروهای ناتو همراه با نیروهای آمریکایی مستقر در اروپا بسیار کمتر از نیروهای نظامی ارتش روسیه خواهند بود و در عمل این نیروهای اندک در مقایسه با نیروهای روسیه توان مقابله را تا زمان رسیدن نیروهای بزرگتر و سنگین تر از آمریکا نخواهند داشت.

رینولدز در ادامه همچنین با زیرسوال بردن توانایی دفاعی ناتو معتقد است که در حال حاضر نیروهای ناتو نیز توانایی کافی برای دفاع هوایی را ندارد و تاسیسات فرودگاهی این نیروها نیز در اروپا چندان گسترده و زیاد نیست و در هر حمله احتمالی به آسانی این تاسیسات قابل شناسایی و تخریب هستند و براین اساس نیز دولت ترامپ با خروج نیروها از آلمان به دنبال راه‌های دیگری است تا بتواند توانایی پاسخ خود از طریق مناطق مختلف را افزایش دهد.

در پایان یادداشت، نویسنده معتقد است که به طورکلی طرح خروج نظامیان آمریکایی از آلمان طرحی نیست که بتوان آن را به آسانی و در کوتاه مدت به صورت کامل اجرا کرد و برای تکمیل آن آمریکا نیازمند میلیاردها دلار هزینه و سرمایه جدید است که کنگره بایستی راه حلی برای تامین میلیاردها دلار مورد نیاز این طرح را برای ساخت تاسیسات جدید پیدا کند.

به اعتقاد نویسنده با توجه به معیوب بودن طرح رئیس جمهور فعلی آمریکا برای خروج نظامیان آمریکایی از آلمان، شاید تا سه ماه دیگر که قرار است انتخابات ریاست جمهوری برگزار شود، فرد جدید دیگری وارد کاخ سفید شد و راه دیگری را دنبال کرد.

انتهای پیام/