کاهش قابل ملاحظه سیلاب شهری و هزینه های آب خانوارها با سامانه های سطوح آبگیر باران

به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم؛ وقوع حوادث و بلایای طبیعی به خصوص خشکسالی و سیل باعث شده است در سالیان اخیر به سامانه های سطوح آبگیر باران در دنیا و ایران توجه ویژه ای صورت گیرد. استحصال آب باران را می توان به جمع آوری مستقیم آب باران از پشت بام و سایر آبخیزهای دست ساخت و همچنین جمع آوری رواناب سطحی از طریق آبخیزهای طبیعی، مصنوعی و سنگی برای مصارف شرب و غیر شرب تعریف کرد. به عبارت دیگر استحصال آب باران به معنی جمع آوری و ذخیره آب باران و رواناب حاصل از آن و استفاده از آن برای آبیاری محصولات کشاورزی، مراتع و درختان، مصارف خانگی و دام و تغذیه آب زیرزمینی است.

به طور کلی سامانه های سطوح آبگیر باران شامل سطوح آبگیر کوچک (درون مزرعه ای و پشت بام منازل)، سطوح آبگیر بزرگ (سیستمهای شیبدار، سیستمهای سیلابی و تالابها و استخرها)، استحصال آب از طریق مه و شبنم و همچنین استحصال آب در مناطق شهری (سقفهای سبز، سنگ فرش نفوذپذیر، پیاده روهای نفوذپذیر و زهکشی طبیعی حاشیه خیابانها) می شود.

یافته های تحقیقاتی نشان می دهد نصب سامانه های استحصال آب باران جهت جمع آوری آب باران دارای مزیتها و مزایای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی متعددی است. برای نمونه به بعضی از این یافته ها که توسط مراکز علمی تحقیقاتی معتبر دنیا انجام شده است اشاره می شود:

در استرالیا صرفه جویی در هزینه داخلی  خانوارها به طور سالانه 240 دلار با نصب سیستمهای استحصال باران حاصل شده است.

در کره جنوبی، نصب سیستمهای استحصال آب باران، کاهش سیل تا 10 درصد به دنبال داشته است.

در ایالات متحده نصب سیستمهای استحصال آب باران باعث طولانی تر شدن ذخیره آب شده تا در دوره های خشک استفاده شود.

در استرالیا سطوح آبگیر باران، وابستگی به آب لوله کشی را کاهش داده و توسعه زیرساختهای ذخیره سازی جدید را به تاخیر می اندازد.

طبق یافته های تحقیقاتی در بلژیک، مخزن آب باران در مقیاس بزرگ می تواند جریان اوج در سیستم فاضلاب را کاهش دهد.

یافته های تحقیقاتی نشان می دهد در مالزی اگر بر روی تمام خانه های منطقه مسکونی، سیستم استحصال آب باران نصب شود، تا 34 درصد از مصرف آب خانگی کاسته شده و 10 درصد کاهش تخلیه قله به دنبال خواهد داشت.

طبق نتایج تحقیقاتی نصب سامانه های آبگیر باران در اوگاندا، مدیریت آب خانگی را در مناطق روستایی بهبود بخشیده و خطرات سلامتی مرتبط با آب را کاهش می دهد.

با توجه به مزایا و مزیتهای متعدد سامانه های استحصال آب باران با سطوح آبگیر، دولتها قوانین و مقررات تشویقی را برای بکارگیری از این سامانه ها وضع کرده اند که از جمله این قوانین که در کشورهای مختلف اجرا شده است، می توان به این موارد اشاره کرد:

1. ژاپن:  یارانه و وام کم بهره توسط دولت برای محلهایی که سیستم استحصال آب باران ارائه می شود.
2. استرالیا: دولت استرالیا، تخفیف حداکثر 500 دلاری به خانه­ هایی که سیستم استحصال آب باران را نصب کنند، ارائه می دهد.
3. تایوان: در تایوان، دستور العمل جدیدی برای سیستم استحصال آب باران به عنوان جایگزین جدید برای حفاظت از آب برای استفاده در آب خانگی برای ساختمانهای ملی صادر شده است.
4. اردن: دولت اردن، سیستمهای استحصال آب باران را در سیاست مدیریت تقاضای آب گنجانیده است.
5. اسپانیا: دولت  اسپانیا نصب سامانه های استحصال آب باران برای ساختمانهای جدید با منطقه باغی اجباری کرده است.
6. برزیل: دولت برنامه ای را برای نصب یک میلیون مخزن جهت استحصال آب باران در مناطق نیمه خشک ارائه کرده است.
7. ایالات متحده: دولت امریکا تخفیف و معافیت مالیاتی را برای تقویت استفاده از آب باران فراهم می کند.
8. آلمان: طبق تصمیم دولت آلمان، اماکن با سیستمهای استحصال آب باران از مالیات آب طوفان معاف هستند.

سخن پایانی اینکه با توجه به هدر رفت بالای روانابها در کشور از یک طرف و فشار زیاد به منابع آب زیرزمینی از سوی دیگر، توجه به توسعه پروژه­ های جمع آوری و استحصال آب باران توسط سامانه سطوح آبگیر باران امری ضروری است. لذا پیشنهاد می شود دولت و مجلس شورای اسلامی در تدوین قوانین و اسناد بالادستی نظام جمهوری اسلامی ایران به خصوص در برنامه توسعه هفتم به مباحث جمع آوری آب باران با سطوح آبگیر باران نگاه ویژه داشته باشند و قوانین و مقررات مناسب تشویقی برای بهره برداران وضع نمایند.

بیشتر بخوانید:

انتهای پیام/