تطور "آبخیزداری" در آمریکا/ حفاظت خاک در ایالات متحده چرا و چگونه شروع شد؟

به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم؛ بررسی‌ها نشان می‌دهد آبخیزداری در کشورهای پیشرفته دنیا از سابقه و قدمت بسیار زیادی برخوردار است. یکی از کشورهای پیشرو در حفاظت خاک و آبخیزداری، ایالات متحده آمریکا است.

در واقع آبخیزداری در آمریکا از تشکیل سازمان حفاظت خاک "Soil Conservation Service"شروع شد و بعدها این سازمان به سازمان حفاظت منابع طبیعی ایالات متحده آمریکا  "Natural Resources Conservation Service"، تغییر نام داد. در این یادداشت «محمدحسین غروی» صاحب‌نظر و کارشناس آبخیزداری و از مدیران جهاد سازندگی به نحوه شکل‌گیری سازمان حفاظت خاک در آمریکا پرداخته است:

کنگره ایالات متحده آمریکا در 27 آوریل 1935 قانونی را تصویب کرد که به‌موجب آن اتلاف خاک و رطوبت آن در مزارع، چراگاه‌ها و اراضی جنگلی تهدیدی برای رفاه ملی شناخته شد و به وزارت کشاورزی دستور داده شد که سازمان حفاظت خاک "Soil Conservation Service" به‌اختصار "SCS" را به‌عنوان یک سازمان دائمی ایجاد نماید.

 به‌تشخیص کنگره، قانون حفاظت خاک آمریکا در سال 1935 در یک مقدمه و 5 فصل تهیه و تصویب شد. درمقدمۀ این قانون آمده است: «اتلاف خاک و منابع رطوبت در اراضی زراعی، مرتعی و جنگلی که ناشی از فرسایش خاک است تهدیدی برای رفاه ملی محسوب می‌گردد لذا در این‌جا اعلام می‌گردد که سیاست کنگره کنترل و پیشگیری از فرسایش خاک و حفظ منابع طبیعی، کنترل سیل، پیشگیری از بروز آسیب به مخازن (سدها) و حفظ توان ناوبری (کشتیرانی) در رودخانه‌ها و بنادر، حمایت از سلامت عمومی، حفاظت از اراضی ملی و کاهش بیکاری است. وزیر کشاورزی باید همۀ فعالیت‌های مرتبط با فرسایش خاک را هماهنگ و هدایت نماید تا این سیاست اجرا شود.»

 تشکیل سازمان حفاظت خاک آمریکا "SCS" حاصل تلاش‌های «هیو هاموند بنت» "Hugh Hammond Bennett "پدر حفاظت خاک" و اولین رئیس SCS برای هشیار کردن افکار عمومی نسبت به مشکل فرسایش خاک بود. بنت در اوایل اشتغال خود در وزارت کشاورزی به‌عنوان محقق اداره خاک با این مسئله آشنا شد (حدود سال 1915). وی مشاهده می‌کرد چگونه فرسایش آبی و بادی خاک سبب کاهش  توان زمین در حفظ حاصلخیزی اراضی کشاورزی و تأمین (اقتصادی) جوامع روستایی می‌گردد که برای حفظ معیشت خود به این زمین‌ها وابسته هستند، لذا یک نهضت نوشتاری و گفتاری را در زمینه بحران فرسایش خاک به‌راه انداخت.

نشریۀ بسیار مؤثر او تحت عنوان "فرسایش خاک، یک تهدید ملی" در سال 1928 انگیزه‌ای برای کنگره ایجاد کرد تا اولین ایستگاه‌های آزمایشی فرسایش خاک در سطح فدرال در سال 1929 تأسیس شود.

با انتخاب فرانکلین دلانو روزولت به ریاست جمهوری در سال 1932، حفاظت منابع آب و خاک جزء اولویت‌های برنامه دولت او ــ که New Deal خوانده می‌شد ــ قرار گرفت. قانون احیای صنایع که در سال 1933 تصویب شد مشتمل بر اعتباراتی برای مبارزه با فرسایش خاک بود. با این اعتبارات در سپتامبر 1933 سازمان فرسایش خاک "Soil Erosion Service" به‌ریاست هیو بنت تشکیل شد. این سازمان برای نشان دادن منافع حفاظت خاک به مالکین اراضی (کشاورزی) در سراسر کشور و در مناطقس که فرسایش شکلی بحرانی پیدا کرده بود، اقدام به اجرای پروژه‌های نمایشی (ترویجی) کرد.

شاید هیچ رویدادی بیش از فرسایش بحران خاک آمریکا موسوم به Dust Bowl (این نام را در سال 1935 یک خبرنگار بر حسب یک لغزش زبانی بر این پدیده گذاشت و گرچه دو روز بعد آن را به dust belt تغییر داد ولی به‌هرصورت این نام‌گذاری برای همیشه جا افتاد) بر افکار عمومی مؤثر نبود. در آغاز در سال 1932 در جلگه بزرگ آمریکا Great Plains (مناطق استپی و پوشیده از چمنزارها و اراضی وسیع کشاورزی در شرق سلسه‌جبال راکی که از مرز مکزیک تا داخل کشور کانادا امتداد دارد) خشکسالی‌های مداوم اتفاق افتاد. در این رویداد محصولات کشاورزی در سطح وسیعی نابود گردید و خاک منطقه در معرض وزش باد قرار گرفت.

در ادامه روند خشکسالی‌ها، در سال 1934 یک طوفان بزرگ گرد و غبار، ریزدانه‌های خاک را از واشنگتن دی‌سی، تا سیصد مایل آن‌سوتر از اقیانوس اطلس جارو کرد، همچنین در سال 1935 طوفان‌های شدیدتر و پیاپی این مناطق را درنوردید. در 21 مارس 1935 در حالی که کنگره مشغول بررسی لایحه حفاظت خاک بود ابری از گرد و غبار از روی واشنگتن عبور کرد و آسمان را تیره و تار نمود، لذا بنت با چاپ مقالاتی فرصت را برای بیان علت این طوفان‌ها و راه‌حل‌های آن مغتنم شمرد ودر کنگره شهادت داد که تشکیل سازمان حفاظت خاک چه‌اندازه ضروری است، در نتیجه در 27 آوریل 1935 قانون حفاظت خاک توسط روزولت امضا شد و سازمان حفاظت خاک SCS در وزارت کشاورزی تشکیل گردید.

در سلسله‌گزارشهای بعدی به بررسی جزییات بیشتری از آبخیزداری و حفاظت خاک در آمریکا و سایر کشورهای پیشرفته خواهیم پرداخت.

از همین پرونده بیشتر بخوانید:

انتهای پیام/+