با کاروان حسینی تا اربعین|گریه اهالی آسمان‌های هفتگانه بر امام حسین(ع)
ای مردم! پس از این مصیبت کدامیک از مردان شما به سرور خواهد نشست؟ کدام دلی است که از غم و اندوه و درد تهی بماند؟ کدام چشمی است که از ریختن اشک امتناع ورزد؟ هفت آسمان بر او گریستند و ارکان آسمان‌ها به خروش آمد و اطراف زمین نالید.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، متن پیش‌ِرو از سلسله متن‌های «قافله‌سالار؛ همراه با کاروان حسینی(ع) تا اربعین» نوشتۀ «مجتبی فرآورده» است. او تهیه‌کننده و کارگردان پروژه سینمایی «ثارالله» است که مدت‌ها پیش رهبر معظّم انقلاب بر لزوم تولید این فیلم تأکید کردند. او می‌گوید "زمانی که به دیدار رهبر انقلاب رفته بودیم، فرمودند: «چرا فیلم امام حسین(ع) را نساختید؟»، عرض کردیم «عده‌ای مانع شدند و نگذاشتند این فیلم ساخته شود، اگر بدانیم که رضای قلبی شما در این است که فیلم امام حسین(ع) ساخته شود خودمان را به آب و آتش می‌زنیم این فیلم را بسازیم»، ایشان فرمودند: «نه‌تنها خودتان را به آب و آتش بزنید، بلکه بروید از زیر سنگ هم شده این کار را انجام بدهید.» بنابراین تصمیم گرفتیم ساخت فیلم را آغاز کنیم."
فیلم «ثارالله» دربارۀ حرکت کاروان امام حسین(ع) از مکه تا کربلا و اتفاقات مسیر راه و استقرار هشت‌‌روزه در کربلا تا عصر عاشوراست. فرآورده در مجموعه یادداشت‌هایی که قرار است در خبرگزاری تسنیم تا روز اربعین منتشر شود، روایت‌هایی کوتاه و آزاد از وقایع کاروان امام حسین(ع) را بیان می‌کند.
*****
هشتم صفر
رد پای اشتران بر زمین نقش زد و روز از پس روز گذشت، تا کاروان به مدینه رسید.
خورشید سر فرو بُرد و در پس افق رُخ در هم کشید،
پشت دیوار مدینه، سیدالساجدین کاروان را از حرکت واداشت.
خبر منزل گزیدن کاروان با شاعری به اهل مدینه رسید،
مدینه به سوگ نشست، سراسر عزا و ماتم شد،
مردمان به سر زنان و مویهکنان، پشت دیوار شهر آمدند.
ناله سر دادند و گریستند.
سیدالساجدین حمد کرد پروردگار دو جهان را و زبان به مدح و ثنا و ستایش او گشود.
گفت: حمد میکنم پروردگارم را که ما را به مصیبتهای بزرگی که در اسلام واقع شد، آزمود.
ای جماعت مردم! اباعبدالله و عترت او را کشتند و زنان و کودکان او را اسیر کردند،
سر مبارک او را در شهرها بر نیزه گرداندند،
و این مصیبتی است که نظیر و مانندی نخواهد داشت.
ای مردم! پس از این مصیبت کدامیک از مردان شما به سرور خواهد نشست؟
کدام دلی است که از غم و اندوه و درد تهی بماند؟
کدام چشمی است که از ریختن اشک امتناع ورزد؟
هفت آسمان بر او گریستند و ارکان آسمان‌ها به خروش آمد و اطراف زمین نالید،
شاخه‌های درختان و ماهیان و امواج دریا و ملائک مقرّب و همه اهل آسمان‌ها در این مصیبت گریستند.
کدامین دل تاب دارد که از مصیبت کشته شدن حسین چاک نشود و برای او ننالد؟
کدام گوشی است که صدای شکافی را که در اسلام پدید آمده بشنود و کَر نشود؟
ای مردم! ما صبح کردیم در حالی که رانده شدیم،
ما را پراکنده کردند و از وطن خود دور افتادیم،
گویا ما از فرزندان ترک و کابلایم،
بی آنکه جرمی و یا عمل ناپسندی مرتکب شده باشیم با ما چنین کردند،
چنین رفتاری را در مورد نیاکان بزرگوار خود هم نشنیدهایم، و این به جز تزویر نیست.
به خدا سوگند اگر رسولالله به جای آن سفارشها که در حق ما کرد،
به جنگ با ما فرمان میداد، کاری بیش از این نمیکردند!
إنّا لله وإنّا إلیهِ رَاجعُون.
چه مصیبت بزرگ و دردناک و دلخراشی است، و چه اندوه تلخ و بنیان کنی!
اجر این مصیبت که به ما روی آورده از خدا خواهانم، که اوست پیروز و منتقم.
انتهای پیام/
