گفتوگویی خواندنی با آتشنشان مشهدی/ مردم اطلاع دقیقی از شرح وظایف آتش نشان ندارند
گروه استانها- یک آتشنشان مشهدی گفت: از دوران کودکی همیشه دوست داشتم آتشنشان شوم، شور و هیجان و نجات دادن جان مردمی که دچار حادثه می‌شوند برایم لذت بخش بود.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از مشهدمقدس، آتشنشانی در زمره سخت‌ترین کارهای دنیاست، باید بدنی آماده داشت و از سرعت عمل خوبی هم برخوردار بود. قدرت تحلیل سریع، اعصاب قوی و کنترل خود در برابر واکنش‌های احتمالی آسیب دیدگان از حریق یا هر حادثه دیگری، از لازمه‌های عملکرد یک آتشنشان در محل حادثه است. تجهیزات خوب و به روز را هم که به این خصوصیات اضافه کنیم موفقیت یک عملیات تقریبا تضمین می‌شود. اما برای یک آتشنشان خوب بودن چه چیزهایی لازم است؟
به مناسبت 7 مهر روز آتش‌نشان‌ها گفتوگویی با یکی از آتشنشان فداکار مشهدی ترتیب دادیم، «مرتضی پورکربلایی محمد» از آن دسته از آتشنشان ورزشکاری است که عشق و فداکاری را لازمه شغل خود می‌داند، آنچه در ادامه می‌خوانید شرح این گفت‌و‌گو است.
پورکربلایی در مورد علاقه‌اش به این حرفه می‌گوید: از دوران کودکی همیشه دوست داشتم آتشنشان شوم، شور و هیجان و نجات دادن جان مردمی که دچار حادثه می‌شوند برایم لذت بخش بود.
وی البته وجه تسمیه نامگذاری این روز به نام روز آتش نشان را نیز می‌داند و می‌گوید: در هفتم مهرسال 1359 شرکت نفت آبادان مورد حمله هوایی قرار گرفت و آتش‌نشانان برای اطفاء حریق به آن محل اعزام شدند. در حین عملیات اطفاء حریق پالایشگاه نفت آبادان دوباره مورد حمله هوایی نیروهای عراقی قرار گرفت که در این حمله تعدادی از آتش‌نشانان به شهادت رسیدند، به همین این روز را روز آتش نشانی و خدمات ایمنی نامگذاری نمودند.
ما آتش‌نشانان عاشق کارمان هستیم اما حدود چهار سال پیش که «پلاسکو» فرو ریخت و آتش‌نشانان را به کام مرگ کشاند ناراحت و اندوهگین شدیم اما این حادثه تلخ سختی این کار را بیش از پیش به مردم نشان داد و ثابت کرد آتش‌نشانان تا پای جان، از مردم در برابر بلایا دفاع می‌کنند.
پورکربلایی در مورد عشق و علاقه به این حرفه هم می‌گوید: آتشنشانی را می‌توان درعشق، ایثار و جان فدایی خلاصه کرد.یک آتشنشان خوب باید دارای ویژگی‌های بالایی باشد از جمله می‌توان به منظم، شجاعت و ایثار اشاره کرد، دیگر ویژگی مهم اینکه یک آتشنشان خوب باید ورزیده و دارای آمادگی جسمانی بالایی باشد تا در صحنه‌های آتش‌سوزی و میدان عمل کارایی لازم را داشته باشد.
وی در مورد سختی‌های این حرفه هم می‌گوید: تصور کنید که در خواب عمیقی هستید و ناگهان با صدای آژیر بلندی بیدار می‌شوید و باید بلافاصله لباس‌های چند کیلویی را بپوشید و خودتان را به ماشین آتشنشانی برسانید و حرکت کنید. چقدر بدن و سیستم عصبی‌تان باید چنین فشاری را تحمل کند که بتواند شما را برای اطفای حریق آماده کند این بخش کوچکی از سختی کارمان است.
وظایف یک آتشنشان تنها به خاموش کردن آتش ختم می‌شود یا گسترده‌تر از آن است؟ پورکربلایی در پاسخ به این سوالم می‌گوید: خیلی فعالیت‌های گسترده‌ای داریم مثلا یک‌سری کارها که شاید مردم ندانند و اطلاعات کامل و جامعی درباره آنها نداشته باشند؛ مثلا انواع آتش‌ها وجود دارد؛ حریق‌های مسکونی، تجاری، انواع حریق‌های خودرو و حتی سطل‌های زباله که شاید پیش‌پاافتاده به نظر برسند، همچنین در فضای سبز و پارک‌ها اگر دو خودرو با هم تصادف کنند و نشتی گاز یا بنزین داشته باشند، آتشنشانی برای پیشگیری حتما باید آن‌جا حضور داشته باشد یا اگر خودرویی تصادف کرده باشد و چند نفر داخل خودرو مانده باشند، آتشنشانی با ستاد نجات، وارد عمل شده و افرادی که محبوس شده‌اند را بیرون می‌کشند.
مورد دیگری که در طول روز به ما گزارش داده می‌شود، حادثه آسانسور است و کسانی که داخل آسانسور حبس می‌شوند که نجات آنها بر عهده آتش‌نشان‌هاست. همین‌طور حادثه چاه یا فضای معلق کوهستان که در این حادثه‌ها معمولا با تلفات جانی و حوادث دلخراشی مواجه می‌شویم.
24 ساعت سرکار هستیم و 48 ساعت استراحت می‌کنیم. البته از این 48 ساعت، 24 ساعت بعدی آن‌کال هستیم؛ یعنی هر موقع که با ما تماس گرفته شود، باید سرکار حاضر شویم. البته چند ایستگاهی در مشهد وجود دارد که همکاران 24 ساعت سرکار بوده و تنها 24 ساعت استراحت است.
خاطره‌ای از فعالیت خود بگوئید. این آتش نشان مشهدی در این زمینه عنوان می‌کند: در کار ما شیرین‌ترین خاطره نجات به موقع جان مردم حادثه دیده است اما هر لحظه که تلفن آتشنشانی به صدا در می‌آید تمام کارکنان نگران می‌شوند که چه حادثه‌ای پیش آمده است. اما تلخ‌ترین خاطره من مربوط به شهادت دوست و همکار فداکارم حمید نوروزی هست،حدود ساعت 6 یا هفت صبح بود که خبر شهادتش رو پای بیسیم شنیدم و به شدت ناراحت و اندوهگین شدم.
انتهای پیام/281/ش
