گزارش| تداوم وضعیت قرمز کرونایی در چهارمحال و بختیاری / همچنان مردم بر طبل بی‌خیالی می‌کوبند
گروه استانها ـ چند روزی است که وضعیت استان چهارمحال و بختیاری از وضعیت هشدار به وضعیت قرمز تغییر پیدا کرده و همچنان مردم در رعایت پروتکل‌های بهداشتی سهل‌انگاری می‌کنند.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از شهرکرد، هر از گاهی اتفاقاتی در جهان رخ می‌دهد که فارغ از خوب یا بد بودنش، به دلایل مختلف مانند شگفت‌انگیزی، گستردگی یا همه‌گیری‌اش بخشی از تاریخ شده و تغییر و تحولات خاصی را به همراه می‌آورد که رفتار جوامع و افراد هم در آن بی‌تاثیر نیست.
شیوع بیماری‌ها از جمله طاعون، وبا، سارس و برخی انواع آنفلو‌انزا از اتفاقات ناگواری است که همه‌گیری‌شان مشکلات عدیده‌ای در زمان خود به وجود آورد و تحولاتی چشمگیر ایجاد کرد.
یکی از این بیماری‌ها در قرن حاضر ویروس همه‌گیر کوئید 19 است که از ووهان چین انتشار یافت و اکنون حدود هشت ماه از شیوعش در کشور و استان چهارمحال و بختیاری می‌گذرد و بسیاری از امور را با خلل مواجه کرده است.
زمانی که هنوز اثری از ابتلای آن در کشور نبود مردم استان چهارمحال و بختیاری با شنیدن اخبار مربوط به آن، به سختی پروتکل‌های بهداشتی را رعایت می‌کردند و در ابتدای شیوع هم دستورالعمل‌های بهداشتی به خوبی اجرا و رفت و آمدها به حداقل رسیده بود، اما با گذشت زمان و آغاز فعالیت‌های اجتماعی و کسب و کارها، میهمانی و انواع جشن‌ها و مراسم‌ها هم برپا شد و گویی خبری از کرونا نبود و بسیاری افراد در مراسم‌ها و جشن و عروسی‌ها شرکت کردند.
همچنین از آن‌جا که چهارمحال و بختیاری آب و هوا و طبیعت مناسبی برای مسافرت و تفریحات تابستانی دارد مردم از گوشه و کنار مملکت به ویژه شهرهای بزرگ و گرمسیر به مسافرت اقدام کرده و هر خانواده و گروهی چند روزی را در این استان سپری کردند تا جایی که وضعیت آن به حد هشدار رسید.
با بازگشایی مدارس نیز نگرانی‌ها اوج دوباره گرفت و بسیاری از والدین با حضور فرزندانشان در مدارس مخالفت کردند که قرار شد آموزش مجازی بخشی از آن را جبران کند. اما با این حال تعداد قابل‌توجهی از معلمان و دانش‌آموزان دچار کرونا شدند.
در حال حاضر چند روزی است که وضعیت استان از هشدار به قرمز تغییر کرده است و آمار روزانه ابتلای قطعی و مرگ و میر همچنان بالا است. در شرایطی که پائیز فرارسیده و رعایت کردن بهداشت و خودمراقبتی اهمیتی دوچندان پیدا کرده باز هم شاهد عدم رعایت شیوه‌نامه‌های بهداشتی و حتی حضور مسافران در استان هستیم.
از ابتدای شیوع کوئید 19 ستادهای ملی و استانی کرونا تشکیل و اقدامات فرهنگی، فیزیکی و قانونی زیادی برای کنترل شیوع این ویروس آدم‌خوار اجرا و تصمیم‌های فراوانی گرفته شد که برخی انجام و برخی در حد حرف و سخنرانی باقی ماند و تلاش رسانه‌ها و مسولان نیز نتیجه کاملا مطلوبی دربرنداشت و باز هم مشاهده‌گر جولان این ویروس منحوس هستیم.اما آیا وقت آن نرسیده که سهل‌انگاری را به کمی تفکر نه حتی عمقی که سطحی تبدیل کنیم و از شیوع بی‌محابای این ویروس جلوگیری کنیم.
آیا آمار و ارقام ابتلاها و مرگ و میرها اثرشان را از دست داده و رعب و وحشت ایجاد نمی‌کنند، آیا منطق انسان فقط بر اثر احساسات فعال می‌شود و عقل هشداری در مورد خطرات آتی نمی‌دهد و باید بی‌خیال و بی‌تفاوت نسبت به جان خود، عزیزان و هم‌وطنان به کار خود ادامه دهیم.
آیا ضجه کودکان بی‌مادرشده و پدران بی‌فرزندشده و فرزندانی که خود را مسبب ابتلا و مرگ خانواده و والدین‌شان می‌دانند و با شانه‌های نحیف، بار سنگین عذاب وجدان را به دوش می‌کشند برایمان کم است تا به خود بیاییم و آنچه از وظایف اجتماعی انسانی، شرعی و قانونی‌مان است، انجام دهیم.
عجیب است مردمی که بارها و بارها در هر عرصه‌ای خودجوش و همدلانه، سخاوت و نوع‌دوستی‌شان را به بهترین نحو ممکن نشان می‌دادند و حتی در همین سیل سال گذشته از مال، وقت و امکانات خود گذشتند تا از آلام هم‌نوعان‌شان کم کرده و مرهمی بر زخم‌های‌شان باشند، اکنون چرا گرانبهاترین داشته خود و دیگران برای‌شان بی‌ارزش شده و به جان یکدیگر رحم نمی‌کنند.
آیا مردم فرق کرده یا بی‌‌توجهی و بی‌مبالاتی طعم شیرین‌تری نسبت به نوع‌دوستی و جان شیرین پیدا کرده، آیا دیدن فغان و ناکامی افراد عزیز از دست داده ما را بس نیست؟
آیا در شرایط فعلی می‌توان گفت مرگ فقط برای همسایه است و رفع تکلیف کنیم. برخی پارا از این هم فراتر گذاشته و می‌گویند وجود کرونا دروغ است و سرشان را همچون کبک زیر برف کرده و چون نمی‌بینند باور هم ندارند که ویروسی که منحوس می‌خوانیمش فقط به نحوست اکتفا نکرده و جانمان را هدف گرفته است.
با این اوصاف بهتر نیست در بازی ناجوانمردانه مرگ و زندگی که باخت حتمی برای زندگی‌است، دورهمی و مسافرت و جشن و عزاداری‌ها را به زمانی دیگر موکول کرده و حیات را بر ممات ترجیح دهیم؟ آیا بدون حیات دیگر دورهمی، میهمانی و مسافرت، عروسی و عزاداری معنایی دارد؟
به سراغ معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد رفته تا از آخرین وضعیت کرونا مطلع شویم. سیدراشد جزایری در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم اظهار داشت: در حال حاضر 27 استان کشور از جمله استان ما در وضعیت قرمز قرار دارند. وضعیت قرمز شاخصی است که تعداد مرگ و میرها به نسبت میلیون و بروز موارد ابتلا برای یک‌صدهزار نفر سنجیده می‌شود وقتی این شاخص افزایش و موارد بستری هم افزایش پیدا کند وضعیت قرمز اعلام می‌شود.
وی افزود: میزان بروز، تعداد بیماران سرپایی و مرگ و میر از 3 هفته پیش روند افزایشی پیدا کرده و از علل مهم آن روابط اجتماعی بوده که به صورت عادی در جریان است.
رئیس مرکز بهداشت استان بیان کرد: در شرایط اپیدمی و پاندمی مردم باید محدودیت‌هایی براساس توصیه‌ها و سفارش‌های بهداشتی ایجاد کنند که متاسفانه محدودیت‌ها در روابط اجتماعی نه فقط در استان که در کشور رعایت نمی‌شود و میزان رعایت پروتکل‌های بهداشتی کاهش یافته و نسبت به هفته گذشته کمتر شده و نتیجه آن افزایش موارد ابتلا در استان است.
معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد با اشاره به ضرورت فرهنگ‌سازی برای رعایت شیوه‌نامه‌های بهداشتی، خاطرنشان کرد: در فرهنگ‌سازی، همدلی و همراهی مردم نیاز است و تجمعات نماد اصلی موارد ابتلا است که باید از هرگونه تجمع و مراسم به شدت پرهیز شود.
وی، خودمراقبتی را مسولیت تک‌تک افراد در حفاظت از خودشان دانست و اضافه کرد: خودمراقبتی هر اقدام عالمانه، آگاهانه و مدبرانه‌ای برای پیشگیری که افراد می‌توانند انجام دهند را شامل می‌شود.
رئیس مرکز بهداشت چهارمحال و بختیاری عنوان داشت: مشکل، در رفتار اجتماعی است، چرا که پروتکل اسم بزرگ و بامسمایی دارد که لغلغه زبان همه شده اما آن‌گونه که باید رعایت نمی‌شود. ماسک می‌زنیم و به تعداد نامحدود در اماکن عمومی ازجمله اتوبوس‌ها، بانک‌ها، هواپیماها، فروشگاه‌ها و ... حضور پیدا می‌کنیم.
وی تصریح کرد: اعمال هرگونه محدودیت که یکی از موارد مهم آن محدودیت حضور دانش‌آموزان در مدارس است، می‌تواند موجب کنترل بیماری کوئید 19 شود. تعطیلی مدارس را پیشنهاد دادیم اما پذیرفته نشد و با این پیشنهاد برخورد کردند.
جزایری با اشاره به مراحل مدیریت، کنترل و مهار بیماری‌های همه‌گیر، تشریح کرد: پس از مدیریت بیماری کرونا آن را کنترل کردیم اما به مرحله مهار نرسیدیم زیرا کسب و کارها زودهنگام بازگشایی شد و حضور در اجتماع روال عادی پیدا کرد.
به نظر می‌رسد در مبارزه با کرونا نیز مانند هر مسئله دیگر تا زمانی که فرهنگ‌سازی و مشارکت مردم ایجاد نشود مشکلات پابرجا می‌مانند و این امر میسر نمی‌شود مگر با اشاعه فرهنگ خودمراقبتی، رعایت صحیح پروتکل‌های بهداشتی از سوی تک‌تک افراد، پایبندی به اصول بهداشتی و عدم تجمع که نجات‌بخش جان افراد است.
انتهای پیام/7540/ش
