به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، در دوران هشت سال دفاع مقدس برخی از مردم که توان شرکت در امور رزمی را داشتند، فرصت را غنیمت شمرده و راهی میادین جنگ میشدند. این افراد در خط مقدم جبهه و درگیری رو در رو با دشمن بعثی تعیین کننده اوضاع جبههها بودند. اما در این میان عدهای هم بودند که علاوه بر داشتن عقیده بر مشارکت در جهاد علیه دشمن، توان یا شرایط شرکت در جبههها را نیز نداشتند. مثل زنان که نمیتوانستند در جنگ شرکت کنند و یا پیرمردان و مردانی که به علت های گوناگون همچون بیماری، نوع شغل و ... امکان حضور در جبهه را نداشتند.
این افراد اما عقب ننشسته و در پشت جبهه به خدمت به رزمندگان اسلام مشغول میشدند. بخشی از فعالیت های پشتیبانی جنگ و پشت جبهه از خود خانههای مردم آغاز میشد. آنجا که زنان دور هم جمع میشدند و به دوخت و دوز و بافتنی برای رزمندگان مشغول میشدند. یا مراکزی همچون مساجد مدارس که کمکهای نقدی و غیر نقدی مردم را برای ارسال به جبههها جمع آوری میکردند. فیلمی از کمکهای دانش آموزان مدرسه امامت به جبههها در ادامه قابل مشاهده است:
شور خدمت به جبههها در همه کوچهها و محلهها و حتی در روستاهای کوچک هم نمایان بود. هر کس هرچقدر در توان داشت به کار میبست تا در این کارزار مفید باشد. یکی کیسه کیسه برنج از حجرهاش در بازار راهی کمک به جبههها میکرد و دیگری تنها النگوی دستش را درآورده و به جبهه میبخشید. زنان تازه عروس از جواهرات عروسیشان و پیرزنها از پس انداز قدیمیشان میبخشیدند. حتی روستاییان که کمک نقدی برای جبههها نداشتند، ماست و پنیر دامهایشان و غلات زمینهایشان را اهدا میکردند. یا به دست خود مربا و نان پخته راهی جبههها میکردند.
شوقی که مردم برای رساندن کمکهایشان به دست رزمندگان داشتند خود مانورهای مردمی شکوهمندی را میساخت که شاید در 40 سال اخیر بی نظیر بوده باشد. رفتارهایی که منحصر به یک نظام اسلامی بود و کمتر ملتی در دنیا در دوران جنگ خود نظیر آن را مشاهده یا تجربه کرده است. فیلم جالبی از کمکهای مردمی روستای تفریجان استان همدان به جبهه در ادامه قابل مشاهده است:
انتهای پیام/