پرونده بررسی جشنواره تئاتر مقاومت/ جشنواره ای که ظرفیتی فراتر از یک رویداد مناسبتی دارد
جشنواره تئاتر مقاومت یکی از عناصر مهم در جریان سازی تئاتر کشور بوده که چندی است نام و نشان آن محدود به اخبار رسانه ها در زمان برگزاری جشنواره شده است.
خبرگزاری تسنیم- سجاد رضایی مقدم| آذر ماه سال 97 در مراسم اختتامیه شانزدهمین دوره جشنواره تئاتر مقاومت حسین مسافر آستانه که بی تردید یکی از چهره‌های شاخص تئاتر مقاومت شناخته می‌شود طی سخنرانی از برگزاری دوسالانه این جشنواره انتقاد کرد و برای موثر و جریان ساز شدن تئاتر مقاومت پیشنهاد برگزاری سالانه آن را مطرح کرد. پیشنهادی که انصافا برای جریان سازی تئاتر مقاومت در بدنه تئاتر کشور یک نیاز ضروری و اصلی به شمار می‌آید اما متاسفانه این صحبت‌ها تنها به همان مراسم اختتامیه محدود شد و باز درب روی همان پاشه چرخید و حال بعد از دو سال مجدد در آستانه آذرماه شاهد برگزاری هفدهمین جشنواره سراسری تئاتر مقاومت هستیم.
اما جشنواره تئاتر مقاومت در طول هفده دوره برگزاری از ابتدا تا کنون دستخوش تغییرات بسیاری شده و فراز و فرودهای زیادی را تجربه کرده است.
دوران اوج جشنواره تئاتر مقاومت در دوران طلایی انجمن تئاتر انقلاب و دفاع مقدس اثرات خوبی در فضای تئاتری کشور داشته که البته باید پرسید این قبیل اثرگزاری ها و این دست نتایج ادوار مختلف جشنواره چه جایی در شرایط فعلی تئاتر دارند؟
به نظر آفت دوسالانه بودن جشنواره مستقیما به میزان و نوع اثر گزاری این رویداد مهم در بدنه تئاتر کشور برخورد کرده و این دو سالانه بودن باعث هدر رفت زحمات و نتایج هر دوره شده و بعد از اتمام جشنواره دیگر نام و نشانی از آن نیست تا دو سال بعد که دبیری جدید بیاید و تمامی اقدامات ادوار گذشته را مجددا انجام دهد و امیدوار باشد که جشنواره مطبوعش تاثیر مهمی در فضای اجراهای تئاتر کشور ایجاد کند. غافل از اینکه حداکثر توان اثر گزاری این جشنواره تا چند ماه و یا در بهترین‌ترین حالت تا فاصله زمانی بین دوره‌های جشنواره تمامی این تلاش‌ها را به هیچ بدل می‌کند، نمونه اش همین جشنواره هفدهم که نه در امتداد که اساسا هیچ ربطی به دوره گذشته خودش ندارد و قطعا دوره هجدهم نیز چیزی بهتر از این دوره نخواهد بود.
اما امسال شاید وقت آن رسیده باشد که یک بار برای همیشه این جشنواره تکلیف و نسبت خود را با تئاتر کشور روشن کند. جشنواره که در خوشبینانه‌ترین حالت ممکن تنها در سال برگزاری اخبار آن در رسانه‌ها منتشر می‌شود و همزمان با مراسم پایانی به فراموشی سپرده می‌شود.
از طرفی امیدواریم به واسطه و به نام مقدس مقاومت در هر دوره شاهد پویایی و استمرار باشیم تا هم جریان ساز بودن و هم موثر بودن را که به حق از این جشنواره انتظار داریم، شاهد باشیم آن هم در شرایطی که مقام معظم رهبری به صراحت سخن از نفوذ سازمان یافته در تئاتر کشور را مطرح کرده‌اند و بی شک این تئاتر انقلاب و دفاع مقدس است که باید آستین همت بالا زده و به میانه میدان آمده و کمبودها و کاستی‌های موجود را هم برطرف و هم دغدغه‌های نفوذ فرهنگی در این رشته مادر و تخصصی را جمع و جور کند.
نکته قابل توجه در این رابطه این است که جشنواره تئاتر مقاومت در این برهه و با توجه به اشاره با صراحت رهبری به نفوذ سازمان یافته باید چه تمهیداتی را در این باره انجام دهد و کجای این میدان ایستاده و آیا اساسا وظیفه‌ای دارد و یا فقط در حد یک جشنواره مناسبتی باقی می‌ماند؟
سوال مهم اینجاست که اثر گزاری جشنواره تئاتر مقاومت در تئاتر کشور چیست و اساسا تفاوت میان این جشنواره با جشنواره های ریز و درشتی که در سال شاهد برپایی و صرف هزینه‌های آنچنانی اش در کشور هستیم چیست؟
آیا قرار بر این است همان جشنواره‌ها را کپی کرده و فقط نام شهید و مقاومت را به آن اضافه کنیم و یا بنا بر تولیدات محتوا محور و ساری و جاری ساختن مقوله مقاومت در ابعاد به روز وسیعش باشیم؟
البته در این راستا اقدامات خوبی در جشنواره هفدهم و دوره جدید انجمن تئاتر انقلاب و دفاع مقدس شده ولی نکته اصلی نگهداری و حفاظت از این دستاورد ه است که تجربه ثابت کرده با پایان یافتن جشنواره گویی نه خانی آمده و نه خانی رفته است.
اما از یک طرف نیز دلخوش و امیدواریم به این دوره، دوره‌ی که سیاستگذاران و تصمیم گیرانش در چند ماه اخیر نشان دادن صحنه و فضای هنری و فرهنگی کشور را به خوبی شناخته و درک درستی از آن دارند. به عنوان نمونه بیانیه انجمن تئاتر انقلاب و دفاع مقدس در تبعیت از فرمایشان مقام معظم رهبری در خصوص مقوله نفوذ فرهنگی ما را بیش از پیش به موثر بودن جشنواره این دوره امیدوار کرده است. بیانیه‌ای که دست کم رویکرد و نظر این انجمن را در رابطه با این نفوذ سازمان یافته مشخص کرده است.
حال در موعد هفدهمین جشنواره تئاتر مقاومت امید بسیاری به تاثیرات این رویداد مهم داریم و اقدامات مثبتی را تا به اینجای کار مشاهده کرده ایم اما همه آنچه تحت عنوان امیدواری عنوان شد را باید ایستاد و دید در پایان جشنواره و حتی در ماه‌های پس از جشنواره رنگ واقعیت به خود میگیرد یا باز هم هفدهمین دوره هماننده ادوار پیش از خود تنها به یک جشنواره مانند سایر جشنواره‌ها بدل خواهد شد.
گفتنی است در رابطه با تمامی مسائل ذکرشده در این یادداشت پرونده‌ای از فردا در همین خبرگزاری منتشرشده و در آن حسین مسافر آستانه و امیر نصیر بیگی دبیران ادوار گذشته این جشنواره و حمید نیلی دبیر فعلی جشنواره تئاتر مقاومت به بررسی مسائل پیرامون این رویداد مهم پرداخته و پاسخگوی این موارد خواهند بود.
انتهای پیام/
