به گزارش خبرگزاری تسنیم «پرونده حکمرانی فضای مجازی»؛ کشورها برای مقابله با تهدیدات رو به گسترش سایبری و همچنین کسب فرصت های گسترده و جلوگیری از عقب ماندگی سایبری، نیازمند راهبرد سایبری جامع و کارآمدی مطابق با ماهیت خاص و پویای فضای سایبر هستند. بدین منظور تقریبا تمام کشورهای توسعه یافته سایبری طی چند سال گذشته حداقل یک یا چند راهبرد سایبری داشته اند. برای نمونه ایالات متحده آمریکا به عنوان پیشگام ترین کشور دنیا در حوزه سایبری، در کنار سایر کشورهای عضو ناتو، دارای حداقل دو یا سه راهبرد هستند که عملیاتی نیز شده است. ایالات متحده آمریکا کم و بیش از دهه 1970 میلادی ضمن فهم اهمیت فضای سایبر، دارای برنامه و سیاست های مشخص در حوزه سایبر و امنیت فضای سایبری بوده است.
مسلما یکی از مهمترین راهبردها برای قوی شدن در فضای سایبری، توسعه دانش سایبری است. به تعبیری دیگر دانش سایبری عین قدرت است. به همین دلیل، سال هاست بین کشورها رقابت بسیار گسترده ای در حوزه دانش و قدرت سایبری وجود دارد؛ چون آنان به خوبی می دانند که آنچه در آینده سلسله مراتب قدرت جهانی را شکل خواهد داد، قدرت سایبری برآمده از دانش سایبری است.
در راستای این اهمیت، کشورهای پیشرفته سرمایه گذاری بسیار گسترده ای در حوزه سایبر انجام کرده اند. برای نمونه آمریکا به عنوان پیشرفته ترین کشور جهان، حوزه سایبری را یکی از اولویت های خود قرار داده است. همچنین اسرائیل در راهبرد سایبری خود، اولویت اول را سرمایه گذاری گسترده در حوزه سایبری تا تبدیل شدن به قدرت سایبری جهان قرار داده است. بر این اساس، در راهبرد سایبری کارآمد باید بر تحقیق و تفحص سایبری تمرکز کرد و با سرمایه گذاری گسترده در تمامی حوزه ها و بخش هایی که می توانند به گسترش دانش سایبری کمک کنند، ظرفیت علمی سایبری کشور را گسترش داد.
در این راستا و بر اساس تجربه سایر کشورهای سایبری می توان گفت سرمایه گذاری در حوزه دانش سایبری حداقل چند محور مشخص دارد. در این زمینه، قدم اول، ارائه دروس مقدماتی سایبری در مدارس ابتدایی تا دبیرستان یا همان مقاطع قبل از دانشگاه است. هدف از این کار، آماده کردن نسل جدید برای آشنایی عمیق تر با فضای سایبر و در نهایت علاقمند کردن آنها و شناخت استعدادهای سایبری برای سرمایه گذاری و آینده سازی است.
مرحله دوم ایجاد رشته هایی در دانشگاه ها برای جذب استعدادهای سایبری و تبدیل آنها به نخبگانی است که در آینده می تواند تأمین کننده قدرت و امنیت سایبری کشور باشند. در این زمینه می توان به اسرائیل اشاره کرد. این رژیم با سرمایه گذاری گسترده و ارائه دروس سایبری از ابتدایی تا دانشگاه، استعدادها را شناسایی و با بورس آنها در داخل یا خارج، در حال پرورش طیف گسترده ای از نخبگان سایبری است. همچنین اسرائیل در سطح دانشگاهی، رشته های گسترده ای در حوزه سایبری دارد و با پیوند دادن دانشگاه های خود با سایر کشورها به دنبال جذب اساتید و دانش سایبری دیگر کشورها است.
قدم دیگر در این زمینه، داشتن پژوهشکده های سایبری است که در آن اساتید، نخبگان و کارشناسان با حمایت دولت و بخش خصوصی، تحقیق و تفحص را در اولویت قرار دهند. نقش برجسته پژوهشکده ها و مراکز سایبری این است که به عنوان حلقه رابط بین دولت و بخش خصوصی، دانشگاه ها و بخش صنعت و حتی بین مردم و دولت عمل کرده و دانش سایبری را به قدرت عینی سایبری تبدیل کنند.
قاسم ترابی «استاد دانشگاه»
از همین پرونده بیشتر بخوانید:
انتهای پیام/