به گزارش خبرگزاری تسنیم از بیرجند، در سرما و گرما، زمستان و تابستان و ایام کرونا و غیرکرونا برایش فرقی ندارد. وقتی سرپرست خانواده باشیم و نان آور باید صبح زود از خانه بزنیم بیرون تا بتوانیم لقمه نانی برای خانواده مهیا کنیم.
هر روز صبح که میشود بعد از خواندن نماز و چاشتی اندک و سفره نان و پنیری زیر بغل راهی کوچه و خیابان میشود. به امید اینکه امروز دیگر بتواند برای کارگری برود روزش را آغاز میکند. وقتی بر سر گذر میرسد افراد زیادی را میبیند که مانند او هر روزشان به همین منوال میگذرد و برای کسب لقمهای نان حلال مجبور هستند تن به کارهای سخت و طاقت فرسا بدهند تا خانواده آنها نانی برای خوردن داشته باشند.
میدانهای اصلی شهر بیرجند صبح خروسخوان محل تجمع کارگرانی است که به دنبال یافتن کاری به منظور تامین هزینه امرار معاش خود و خانواده هستند. کارجویانی که این روش فعالیت، ترس از بیکاری را همراه همیشگی آنان کرده است.
سپیده که میزند به امید یافتن روزی روزانه همسر و فرزندانشان از خانه بیرون میزنند و با نگرانی از این که مجبور نباشد شب دست خالی به خانه بازگردند خود را به میدان اصلی شهر و محل تجمع کارگران میرسانند. جایی که افراد زیادی چشم به خیابان دوختهاند تا خودرویی برای بردن کارگر ترمز بزند و با توقف یک خودرو همه به سوی او هجوم میبرند گویی مسابقه دوی سرعتی بین کارگران سر گذر به راه میافتد هرکه خود را زودتر به خودروی متقاضی برساند میتواند برای کارگری برود، تا از بیکاری یک روزه خلاص شود.
بعد از شیوع کرونا در اسفندماه سال گذشته و ادامهدار شدن آن تعداد زیادی از اصناف، مشاغل و صنایع باهدف کمک به قطع زنجیره انتقال کرونا اقدام به تعطیلی مشاغل خود کردند که این موضوع باعث بیکاری تعداد زیادی از کارگران فعال در این مجموعهها شد و از طرفی تعطیلی این مشاغل بر بیکاری کارگران روزمزد نیز بیتأثیر نبود و هم اکنون این افراد دچار مشکلات مالی و معیشتی فراوانی شدهاند.
به رغم اعلام مسئولان دولتی مبنی بر پرداخت کمکهای معیشتی به این دسته از افراد اطلاعرسانی دقیقی مبنی بر میزان و چگونگی پرداختها انجامنشده بهطوریکه تعدادی از کارگران روزمزد که جزو آسیبپذیرترین افراد در این زنجیره کاری هستند گلایههای شدیدی دارند.
میدان امام حسین بیرجند یکی از شلوغترین پاتوقهای این کارگران است افراد مختلف از پیر وجوان ایستاده و نشسته در اطراف میدان در جست وجوی رزق و روزیاند. اگربخواهی به سراغشان بروی و از آخرین وضعیت زندگیشان خبر بگیری بیشترشان از مصاحبه گریزان هستند و معتقدند گفتن مشکلات وقتی گوش شنوایی برای شنیدن و عمل کردن نیست چه فایدهای دارد!!
یکی از کارگران سرگذر در گفتگو با خبرنگار تسنیم گفت: فریاد از سوی ما زیاد بلند شده اما گوش شنوایی این داد وصدای ما نمینشوند چرا مسئولان مدام شعار حمایت از کارگران را سر میدهند اما این شعارها هیچگاه به عمل ختم نمیشود؟
یکی دیگر از کارگران هم گفت: چرا کسی سراغ ما را نمیگیرد که مشکلات ما چیست؟ ما کارگران سر گذر ترحم نمیخواهیم ما به دنبال کار و روزی حلال هستیم تا نزد خانواده خود شرمنده نباشیم.
وی ادامه داد: مهمترین قشری که از بحران کرونا ضربه خوردند کارگران روزمزدی هستند که به دلیل تعطیلی کسبوکار خانهنشین شدندو حال چشم انتظار حمایتهای دولت هستیم.
حسین حدود 40 سال سن دارد در گفتگو با خبرنگار تسنیم گفت: به دلیل مشکلات اقتصادی متاسفانه دو سال قبل ورشکسته شدم، اما به علت فشارهای اقتصادی از سال گذشته مجبور شدم برای تامین هزینه به کارگری روی بیاورم و به سر گذر بیایم و بنایی کنم.
وی که دو فرزند دارد عنوان کرد: اگر چه در گذشته نیز شرایط کارگران سخت بوده اما با آمدن ویروس کرونا شرایط بسیار سختتر شده است.
وی افزود: کارگران هر روز که به سر گذر میآیند فقط به کسب درآمد هر چند اندک همان روز فکر میکنند و اگر یک روز سر گذر نیایند و سر کار نروند با مشکلات جدی مواجه میشوند و هیچ کدام از آنها بیمه نیستند و متاسفانه نتوانستیم از بیمه بیکاری هم استفاده کنیم.
حسین بیان کرد: صدای ما را به گوش مسئولان برسانید و به آنها بگویید که اگر میتوانند فقط یک روز همانند کارگران زندگی کنند، غذا بخورند و کار کنند تا بلکه متوجه شوند کارگرانی که هیچ حمایتی نمیشوند و امنیت شغلی ندارند در چه شرایطی به سر میبرند؟ فقط حرف زدن برای حمایت از کارگر کافی نیست.
مسئول کانون انجمنهای صنفی کارگران ساختمانی خراسان جنوبی نیز با اشاره به اینکه آمار کارگران ساختمانی بدون بیمه در دست نیست و شاید در بیرجند در بخش کارگران ساختمانی 200 نفر بیمه نداشته باشند گفت: تا جایی که توانستیم در محل حضور کارگران اعلام شد تا برای بیمه مراجعه کنند.
علیزاده با بیان اینکه برخی کارگران بعد از شیوع کرونا بیکار شدند و بیمه آنها قطع شد اظهار داشت: بیمه تامین اجتماعی به جای اینکه در این روزهای کرونایی، به بهبود شرایط کمک کند اما دردی بر دردهای کارگران افزوده چرا که اقساط را از شش ماه به سه ماه کمتر کاهش داده است یعنی اگر در گذشته کارگری 6 ماه حق بیمه خود را پرداخت نمیکرد بیمه به تعویق میافتاد اما اکنون اگر کارگری سه ماه حق بیمه خود را پرداخت نکند بیمه او قطع میشود.
وی افزود: سهمیه بندی از سوی بیمه تامین اجتماعی برای بیمه از دیگر مشکلات کارگران است و تعداد زیادی از کارگران در نوبت بیمه هستند و از زمان سهمیه بندی کار برای ما هم مشکلتر شده است.
مسئول کانون انجمنهای صنفی کارگران ساختمانی خراسان جنوبی گفت: در شرایط فعلی با توجه به سهمیه بندی بیمه کارگران ساختمانی و سقف حدود 300 نفری کارگران ساختمانی استان برای این موضوع برقراری دوباره بیمه برای کارگر مشکل است.
علیزاده با بیان اینکه کارگران ساختمانی دغدغه بازنشستگی نیز دارند افزود: میزان مستمری بازنشستگی طبق قانون تأمین اجتماعی تعیین میشود و قانون در این عرصه نیز هیچ تسهیلات و امتیازی برای یکی از آسیبپذیرترین اقشار جامعه در نظر نگرفته است.
وی عنوان کرد: در مدت 10 ماهه شیوع کرونا دولت هیچ بسته حمایتی برای این قشر در نظر نگرفته است و سازمان تامین اجتماعی هم هیچ کمکی در این راستا به کارگران ساختمانی نکرده است.
انتهای پیام/254/ ع