نقدی به چگونگی عضویت در هیئت رئیسه فدراسیون فوتبال و موارد قانونی آن/ وقتی مصوبات مجمع اجرایی نمی‌شود

به گزارش خبرگزاری تسنیم، صادق رئیسی‌کیا، مدیرعامل پیشین باشگاه راه‌آهن در تحلیلی به اساسنامه به تایید رسیده فیفا و مجمع فدراسیون فوتبال، بخش‌های مختلف آن را بررسی کرده است. رئیسی‌کیا در نقدی به چگونگی عضویت در هیئت رئیسه فدراسیون فوتبال و موارد قانونی آن پرداخته که در زیر می‌خوانید.

مبحث دوم از بخش چهارم اساسنامه جدید فدراسیون فوتبال ایران، در مواد 33 تا 37 به بیان ترکیب، جلسات، اختیارات، چگونگی تصمیم‌گیری در هیئت رئیسه، امکان عزل بعضی از ارکان فدراسیون فوتبال به وسیله هیئت رئیسه، مدت زمان عضویت در هر دوره هیئت رئیسه، شرایط عضویت در هیئت رئیسه، چگونگی ارائه درخواست عضویت در هیئت رئیسه، ممنوعیت اعضای هیئت رئیسه از هر گونه تصدی به جز عضویت هیئت رئیسه و... پرداخته است. 

چون در آستانه برگزاری انتخابات فدراسیون فوتبال هستیم در این نوشتار صرفاً به بیان شرایط عضویت و چگونگی عضویت در هیئت رئیسه فدراسیون فوتبال می‌پردازم.

پیش از شروع بحث اصلی لازم است بیان کنم که برابر مقررات اساسنامه جدید فدراسیون فوتبال، اعضای هیئت رئیسه 11 نفر هستند که 4 نفر آنان به واسطه سمت خود به عضویت هیئت رئیسه درمی‌آیند که مشتمل هستند بر دو نفر از بین روسای هیئت‌های فوتبال استانی و دو نفر نماینده باشگاه‌های لیگ برتر و لیگ یک.

هفت نفر دیگر بدون آنکه نیاز به سمت ورزشی داشته باشند (با داشتن چهار سال سابقه مدیریت ورزشی یا برای بازیکنان، مربیان و داور معادل آن) امکان عضویت در هیئت رئیسه فدراسیون فوتبال را دارند.

جای این سوال باقی می‌ماند، آیا شایسته است که باشگاهداران که سرمایه‌گذاران اصلی در این صنعت هستند، درست به اندازه هیئت‌های فوتبال که به شدت تابع نظام مالی و اجرایی فدراسیون فوتبال و بعضاً ادارات کل ورزش و جوانان هستند و تجربه نشان داده که ساختاری غیرموثر و گرایش‌های فکری و اجرایی روزمره دارند، در هیئت رئیسه فدراسیون فوتبال دو نماینده داشته باشند؟ آیا این دو نهاد فوتبالی به لحاظ دستاوردها و نقش‌های مالی و اجرایی و توسعه‌ای در اداره و پیشرفت فوتبال، هم وزن هستند؟

به نظر می‌رسد در تغییرات آتی برای اساسنامه فدراسیون فوتبال بایستی اساسنامه فدراسیون فوتبال در جهت تحولات عمیق‌تر و حرکت به سوی ایجاد یک فدراسیون باشگاه محور، سازماندهی شود.

و اما شرایط و چگونگی عضویت در هیئت رئیسه فدراسیون فوتبال. بند 9 ماده 20 و ماده 26 و بندهای دوم و چهارم ماده 33 اساسنامه فدراسیون فوتبال جمهوری اسلامی ایران به بیان شرایط عضویت در هیئت رئیسه فدراسیون فوتبال پرداخته است. این شرایط عبارتند از:

1- عدم سوء پیشینه کیفری مغایر با مسئولیت در هیئت رئیسه فدراسیون فوتبال؛ البته بیان نشده که منظور، سوء پیشینه موثر کیفری است یا به طور کلی هر سوء پیشینه کیفری، اما شاید بتوان از اصطلاح «مغایر با مسئولیت» اینگونه استنباط کرد که منظور از عدم وجود سوء پیشینه، فقدان سو پیشینه موثر کیفری باشد نه هر سابقه محکومیت کیفری.

2- عضویت در هیئت رئیسه فدراسیون فوتبال بدون مداخله خارجی و صرفاً از طریق انتخاب به وسیله مجمع عمومی فدراسیون؛ به طور مشخص معنی این شرط آن است که دولت در انتصاب اعضای هیئت رئیسه فدراسیون فوتبال دخالت مستقیم نداشته باشد.

3- برخورداری از تابعیت ایرانی؛ کسانی که ایرانی الاصل نیستند ولی تابعیت ایران را تحصیل کرده‌اند، می‌توانند عضو هیئت رئیسه و حتی رئیس فدراسیون فوتبال ایران شوند.

4- سکونت در ایران؛ آنگونه که در اساسنامه فدراسیون فوتبال آمده است این شرط، فقط در هنگام ثبت نام برای عضویت در هیئت رئیسه فدراسیون فوتبال ضروری است. البته شاید بتوان گفت به قیاس اولویت، عضو هیئت رئیسه در زمان تصدی نیز باید در ایران ساکن باشد، اما در این باره هیچ تصریحی در اساسنامه فدراسیون فوتبال وجود ندارد. بنابراین ممکن است در مقام تفسیر اساسنامه ادعا شود که سکونت در ایران برای عضو هیئت رئیسه فدراسیون فوتبال ایران ضرورت ندارد.

5- سابقه فعالیت در فوتبال؛ فعالیت در فوتبال نسبت به شرط «سابقه مدیریت ورزشی» مفهوم گسترده‌تری دارد. بنابراین فعالیت در فوتبال می‌تواند به معنی فعالیت رسانه‌ای یا فعالیت به عنوان بازیکن، مربی، مشاور، نویسنده، مجری، تحلیلگر فوتبالی و.....باشد.

6- دریافت تاییدیه از اعضای مجمع فدراسیون متناسب با مقامی که برای آن نامزد شده‌اند؛ برای نامزدی ریاست فدراسیون فوتبال، دریافت تاییدیه از پنج نفر و برای سایر منصب‌های هیئت رئیسه فدراسیون فوتبال، دریافت تاییدیه از دو نفر از اعضای مجمع فدراسیون فوتبال ضرورت دارد.

البته این مکانیزم از نظر من دارای اشکال است و حتی سابقه نشان داده که مفسده‌زاست. اولاً وقتی بناست که عضو هیئت رئیسه فدراسیون فوتبال، به وسیله مجمع فدراسیون فوتبال انتخاب شود، دیگر چه لزومی دارد که نامزدی برای عضویت در هیئت رئیسه را منوط به دریافت تاییدیه از مجمع عمومی فدراسیون فوتبال کنیم؟ ثانیاً تجربه نشان داده که چنین شرطی، امکان بروز پدیده امضافروشی را فراهم می‌کند که یک پدیده زشت و ضد شفافیت است.

7- برخورداری از 4 سال سابقه مدیریت ورزشی؛ این میزان سابقه مدیریت به لحاظ کمی و سنواتی لزوماً در فوتبال نیست بلکه به معنی برخورداری از سابقه مدیریت در سایر رشته‌ها و حیطه‌های ورزشی هم است. 

به لحاظ کیفی و طراز مدیریت این ملاک البته ملاک چندان شفافی نیست. به طور مثال، سابقه مدیریت در هیئت فوتبال جزیره کیش را نمی‌توان همطراز با سابقه مدیریت در یک باشگاه لیگ برتر فوتبال دانست. همانطور که نمی‌توان سابقه مدیریت در یک باشگاه لیگ برتری را با سابقه مدیریت وزیر ورزش یا معاونت در وزارت ورزش، هم وزن دانست.

8- ثبت نام به عنوان نامزد عضویت در هیئت رئیسه فدراسیون فوتبال 50 روز پیش از برگزاری مجمع عمومی فدراسیون فوتبال.

9- برابر ماده 26 اساسنامه جدید فدراسیون فوتبال اگر مجمع عمومی فدراسیون برای انتخات هیئت رئیسه تشکیل شده انتخابات فقط در صورتی معتبر است که حداقل دو سوم اعضای دارای حق رای در مجمع عمومی فدراسیون فوتبال، حضور داشته باشند. با رعایت این شرط، برای تصدی ریاست و سه نفر نایب رئیس، به دست آوردن حداقل 51 درصد آرای مجمع عمومی فدراسیون فوتبال ضرورت دارد. سایر اعضای هیئت رئیسه فدراسیون فوتبال از بین نامزدهایی انتخاب می‌شوند که بیشترین رای را برای هر منصب به دست آورده‌اند.

10-نهایتاً در بند پایانی این تحلیل می‌خواهم به یک مورد بسیار نابسامان و عجیب در اساسنامه جدید فدراسیون فوتبال اشاره کنم.

بندهای «د» و «ز» ماده 28 و ماده 31 اساسنامه جدید فدراسیون فوتبال در یک قانونگذاری شگفت و مسئله‌دار، اینگونه بیان داشته‌اند که مصوبات مجمع عمومی فدراسیون فوتبال پس از آنکه در مجمع عمومی نوبت بعد مجدداً به تصویب رسیدند، دارای اعتبار خواهد بود. از جمع این موارد اینگونه استنباط می‌شود که مصوبه مجمع عمومی به صرف تصویب در جلسه مجمع عمومی، مصوبه قلمداد نمی‌شود بلکه بایستی در جلسه نوبت بعدی مجمع عمومی، مجدداً مطرح شوند و اگر دوباره به تصویب رسیدند آنگاه مصوبه قلمداد می‌شوند.

اولاً این بدان معناست هیچ مصوبه‌ای از مصوبات مجمع عمومی فدراسیون فوتبال قابلیت و شان اجرایی ندارد. زیرا بایستی برای آنکه مصوبه به شمار رود در جلسه بعدی مجمع نیز مجدداً به تصویب برسد.

ثانیاً بدان معناست که اگر مجمع عمومی فدراسیون فوتبال در جلسه نوبت بعد مصوبه قبلی خود را تایید نکرد گویی که هیچ مصوبه‌ای صادر نشده است.

ثالثاً این بدان معناست که سرعت تصمیم گیری در فدراسیون فوتبال به گونه‌ای روشمند بسیار کند و مثال زدنی است.

رابعاً بدان معناست که رئیس و اعضای هیئت رئیسه فدراسیون فوتبال می‌توانند با به تاخیر انداختن برگزاری مجمع عمومی فدراسیون فوتبال، عملاً بدون توجه به نظرات و رای مجمع عمومی، تا مدت‌ها به میل و سلیقه خود فدراسیون فوتبال را اداره کنند.

این نوع قانونگذاری آن هم برای یک بنگاه و سازمان با اهمیت ورزشی، بسیار شگفت و مسئله‌دار است.

امید می‌رود مسئولان فدراسیون فوتبال درباره این سوالات و ابهامات توضیحات لازم را به افکار عمومی ارائه کنند.

جدیدترین خبرها و تحلیل‌های ایران و جهان را در کانال تلگرامی تسنیم بخوانید. (کلیک کنید)

جدیدترین خبرها و تحلیل‌های ایران و جهان را در صفحه اینستاگرامی تسنیم بخوانید. (کلیک کنید)

انتهای پیام/