از بیت زهرا تا بیت الزهرا؛ وقتی همه چیز از بیت الزهرا(س) آغاز شد
گروه استانها- تربیت انسان‌هایی که نور وجودشان هستی را فرا گرفت، دفاع از ولایت و شهادت همه اینها همه از بیت زهرا(س) آغاز شده و تا کنون تداوم یافته است.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از کرمان، در مدینه منوره؛ شهر پیامبر(ص)؛ تنها یک خانه بود که رسول‌الله (صلی‌الله علیه و آله و سلم) به آن عشق می‌ورزید و اهلش را به شدت دوست می‌داشت و در و دیوار و فضای این خانه از معنویت و نورانیتی خاص، حکایت داشت.
این خانه روز و شب محل نزول و عروج فرشتگان الهی بود و پیامبر(ص) آن قدر به این خانه احترام می‌گذاشت که بدون اجازه وارد آن نمی‌شد. هر صبح و شام به آن جا می‌رفت و پس از کوبیدن در آن، با صدای بلند بر اهلش سلام می‌داد. خانه‌ای که هنگام خارج شدن از شهر، آخرین نقطه توقفش درمدینه بود و پس از مراجعت، اول به سراغ همان خانه می‌رفت.
این خانه، خانه فاطمه (علیها السلام) بود. پاره تن رسول‌الله، ام ابیها، حضرت زهرا سلام‌الله علیها که به فرموده امام راحل (ره) "در حجره‌ای کوچک و خانه‌ای محقر، انسان‌هایی تربیت کرد که نورشان از بسیط خاک، تا آن سوی افلاک و از عالم ملک، تا آن سوی ملکوت اعلا می‌درخشد" و رهبر معظم انقلاب (مدظله العالی) بشریت را مرهون ایشان می‌دانند و می‌فرمایند فیوضات فاطمه زهرا(س) به مجموعه کوچکى که در مقابل مجموعه انسانیت، جمع محدودى به حساب مى‌آید، منحصر نمى‌شود. اگر با یک دید واقع‌بین و منطقى نگاه کنیم، بشریت یکجا مرهون فاطمه زهرا(س) است و این گزاف نیست؛ حقیقت است؛ آنچنان که بشریت مرهون اسلام، مرهون قرآن، مرهون تعلیمات انبیا و پیامبر خاتم(ص) است.
در همیشه تاریخ این‌طور بوده، امروز هم همین‌طور است و روزبه‌روز نور اسلام و معنویت فاطمه زهرا(سلام‌اللَّه علیها) آشکارتر خواهد شد و بشریت آن را لمس خواهد کرد.
بدون شک کسی که از او به عنوان الگوی تمام بشریت یاد می‌شود باید در تمام زوایای زندگی اعم از رفتار، اخلاق، نوع زیست، تربیت فرزندان، کرامت، بندگی خداوند، سبک زندگی و تمامی ابعاد وجودی الگو و نمونه باشد؛ و چنین هم بود. همه ارزش‌های انسانی و اسلامی را می‌توان در وجود حضرت زهرا(س) مشاهده کرد. در واقع یکی از اهداف مبعوث شدن پیامبر(ص) این بود که زیبایی‌های اخلاق را کامل‌تر کند تمامی زیبایی‌های اخلاق مانند قناعت، ایثار، فداکاری، احترام به دیگران، بخشش و توجه به نیازمندان را می‌توان در سبک زندگی این بانوی عالم مشاهده کرد.
تاریخ گواه است حضرت فاطمه (س) مادر نمونه‌ای است که با رفتار و گفتارش فرزندانی تربیت کرد که به گواه دوست و دشمن سرآمد مردم زمان خود و همه روزگاران بودند.
امام حسن‌مجتبی(ع) که شجاعت، سخاوت، هیبت، تقوا و عبادت و مهربانی و محبتش زبانزد خاص و عام بود و دوران صلح مدبرانه‌اش آمادگى و تمرین تدریجى امت اسلامی براى جنگ با حکومت فاسد اموى به شمار مىرفت تا روز موعود، روزى که جامعه اسلامى آمادگى قیام داشته باشد، فرا رسد.
و امام حسین (ع)، آموزگار بزرگ ایمان و آزادگی که ایثار و شهادت را در همان خانه و در مکتب والای پدر و محضر مهربان مادرش حضرت زهرا(س) آموخت و در میدان مبارزه با ستم و پلیدی، مرگ سرخ را برگزید تا شهادت همیشه طریق عاشقان و دلدادگان کوی حسین(ع) باشد.
و زینب(س) که درس ولایتمداری را از مکتب خاندان معصوم و مادر شهیده‌اش فراگرفته است و چنان به این مسأله اعتقاد دارد که فرزندانش را در روز عاشورا بی هیچ شک و تردیدی در راه دفاع از دین خدا عازم میدان نبرد می‌کند تا آنجا که در راه اعتلای حق به شهادت می‌رسند و سپس به تبیین قیام عاشورا می‌پردازد تا کربلا در کربلا نماند.
اینها همه از بیت زهرا(س) آغاز شده و تا کنون تداوم یافته است... تا همین سال‌ها که فرزند سربلند خانواده‌ای مخلص که زهرای مرضیه(س) را الگوی خود قرار داده بودند در دامان خود فرزندی پروراندند که عاشق مادر خوبی‌ها و مهربانی‌ها بود و آنچنان مهر او در ذره ذره وجودش موج می زد که در همه حال او را می‌دید؛ در جنگ، در میدان مین، در کانال ماهی، در اروند و در دعا و راز و نیازش؛ در هنگام شهادت همرزمانش، در یاد و یادمان یاران شهیدش، در همه جا و در همه حال.
مرد بزرگی که همه وجودش را متعلق به زهرای اطهر(س) می‌دانست و همیشه می‌گفت: هر چه دارد از جلسات عزاداری حضرت فاطمه(س) است و همگان را توصیه می‌کرد که حضرت را بشناسند و در طریق مکتب اهل بیت(ع) گام بردارند.
و با همین عشق خانه‌اش را بیت بی بی خواند؛ "بیت الزهرا". بیت الزهرایی که محل دیدار حاج قاسم با خانواده‌های شهدا بود... محل بیقراری‌های ایام فاطمیه او و خیل عاشقان فاطمی، محلی که در و دیوارش اشک‌های بی شمار او را در رثای مادر سادات دیده و نجواها و التماس‌هایش را به بی بی، برای شهادت بارها و بارها شنیده بود.
همان بیت الزهرایی که در آن جوانان عاشق اهل بیت(س) را با فرهنگ شهید و شهادت آشنا کرد، همان بیت الزهرایی که امسال دومین فاطمیه را بدون حضور گرم و گرامی و لبخند مهربانانه سردار دلها را سپری می‌کند و داغ نبودن او را بر مصیبت شهادت سرور زنان عالم می‌افزاید...
بیت الزهرایی که شاید بهتر از ما روح والای مردی را می‌بیند که در گوشه‌ای نشسته و در عزای زهرای شهیده، ام الائمه، حضرت فاطمه زهرا(سلام‌الله علیها) به پهنای صورت اشک می‌ریزد.
انتهای پیام/511/ش
