چرا پخش فیلمهای کودک در آی‌فیلم متوقف شد؟/ ما آلترناتیوِ سریال‌های جدید نیستیم!
کودک و نوجوان در تلویزیون، مظلوم‌تر از همیشه‌اند؛ نه برنامه وکارتون و نه فیلمهای جدیدی پیدا می‌کنند که مورداستقبال‌شان باشد و نه خبری از نوستالژی است.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، یکی از اتفاقاتی که امروز در تلویزیون شاهدیم فقدان فیلم‌ها و برنامه‌های جذاب و دلچسب برای کودک و نوجوان است. اقشاری که این روزها دسترسی‌شان به فضایی غیر از تلویزیون بیشتر از گذشته است و در VODها، فضای‌مجازی و یا در میان کارتون‌ها، انیمیشن‌ها و فیلمهای خارجی به دنبال نیازمندی‌هایشان می‌روند.
تهدیدی که هر روز برای کودکان جدّی‌تر می‌شود
این تهدید هر روز جدّی می‌شود؛ وقتی دوبله‌‌ها در فضای‌مجازی بی‌کیفیت پیش می‌روند و خبری از برنامه‌ها، کارتون‌ها و فیلمهای جدید نیست؛ خبری از آنتن سنتی پخش کارهای کودکانه شبکه‌های تلویزیونی و بازپخش کارهای نوستالژی کودکانه و نوجوانانه هم در شبکه آی‌فیلم نیست. کارهایی که می‌توانند دستمایه سرگرمی و خاطرانگیزی برای چندین قشر از مخاطبین تلویزیون شود.
آی‌فیلم به دنبال آلترناتیو دادن و یا رقیب‌تراشی!
البته از طرفی بحث‌هایی درباره کنداکتور و چیدمان فیلمهای نوستالژی در شبکه آی‌فیلم مطرح می‌شود که برخی اوقات بیننده‌های به مراتب بالاتری نسبت به کارهای جدید شبکه‌های تلویزیون دارد. گاهی مواقع باعث می‌شود سریالِ جدید برخی از شبکه‌ها آنطور که باید و شاید دیده نشود. به تعبیر برخی از منتقدین و کارشناسان، این کنداکتور، توجه ما را به این نکته جلب می‌کند؛ آی‌فیلم به دنبال آلترناتیو دادن و یا رقیب‌تراشی است؟!
برای واکاوی بیشتر این مسائل با "امیر بیرامی مدیر تأمین و پخش شبکه آی‌فیلم" صحبت کردیم که چرا مدتی است از باکسِ ساعت 17 پخش فیلمهای مربوط به کودکان و نوجوانان خبری نیست.
باکس کودک آی‌فیلم با انقضای دو سال
درباره بحث چیدمان و قرار گرفتن برخی از فیلم‌ها در کنداکتوری که به تعبیر برخی نوعی آلترناتیو و یا رقیب‌تراشی برای کنداکتور سریال‌های جدید شبکه‌های تلویزیونی محسوب می‌شود؛ او به سؤالات ما پاسخ داد که مشروح آن را در ادامه می‌توانید بخوانید:
گفت‌وگو با این سؤال آغاز شد که چرا دیگر از باکسِ پخش فیلم‌ها و سریال‌های نوستالژی کودکانه و نوجوانانه شبکه آی‌فیلم خبری نیست؛ بیرامی چنین پاسخ داد: ساعتی را به صورت روتین برای پخش کارهای نوستالژی کودک و نوجوان ساعت 17 انتخاب کردیم که این اتفاق از سال 1395 افتاد و به مدت دو سال پیگیری شد. همه این کارها روی آنتن رفتند و کار جدیدی در دست‌مان نماند که این رویه را ادامه دهیم. چرا که در این زمینه تولید فراگیر و پُرباری را شاهد نبودیم و ما عملاً اکثر کارهایی که ساخته شده‌اند را پخش کردیم.
بیرامی با اشاره به اینکه ما دغدغه داریم که برای کودک و نوجوان، سریال و فیلم پخش کنیم اما برای این قشر محصولات نمایشی کمتری تولید شده است، تصریح کرد: ما دوست داشتیم این ساعتِ پخش برنامه کودکان و نوجوانان در شبکه آی‌فیلم برقرار باشد اما واقعیت این است همه کارها را یک نوبت پخش کرده بودیم و پایین بودن تعداد کارهای نمایشی، ساعتِ تخصصی پخش کار کودک و نوجوان در آی‌فیلم، دو سال بیشتر به طول نینجامد.
چرا آی‌فیلم کودک نداریم؟
وی در پاسخ به این سؤال که چرا آی‌فیلم کودک راه‌اندازی نشد، گفت: شبکه کودک و امید در حوزه برنامه‌سازی و کارهای نمایشی، گام برمی‌دارند؛ اما کارهای نوستالژی این حوزه آنقدری نیست که بتواند ساعت‌های پخش و فعالیتِ آی‌فیلم اختصاصی برای کودک را جواب بدهد.
مدیر تأمین و پخش شبکه آی‌فیلم درباره پخش کارتون‌ها و انیمیشن‌های خارجی، تأکید کرد: کارهای خارجی با فرهنگ ما سنخیتی ندارند، چون ما موضوعات، دغدغه‌ها و فرهنگِ خودمان را داریم. آن‌ها در واقع برای فرهنگ و جامعه هدفِ خودشان، برنامه و کارتون و انیمیشن می‌سازند. برخی اوقات این محصولات، کودک ما را از لحاظ فرهنگ و آداب اجتماعی ما دور می‌کند و اندیشه‌های خودش را به خُرد کودک و نوجوان این جامعه می‌دهد.
ماجرای پخش "خبرنامه" و "خونه مادربزرگه"
وی افزود: ما باید با کار داخلی، کارهایی که با فرهنگ خودمان سازگاری دارند، این مسئولیت فرهنگی را پیش ببریم. فرزندان جامعه ما فرهنگ و آداب اجتماعی خودشان را دارند و باید متناسب با آن‌ها، فیلم، برنامه و سریال ساخته شود. یادم می‌آید وقتی "قصه‌های مجید" و حتی "خبرنامه" پخش می‌کردیم یا "خونه مادربزرگه" و باز مدرسه‌ام دیر شد" چقدر برای کودک و نوجوان امروز جامعه هم نوستالژی داشت و خاطرانگیز بود.
تکرار مکررات برای ما هم خوب نیست!
بیرامی تأکید کرد: تکرار مکررات برای ما هم خوب نیست و باید مدت زیادی از بازپخش اثری بگذرد تا آن نوستالژی، برای مخاطب ما رگه‌های تازه‌ای داشته باشد. وگرنه جذابیت خودش را از دست می‌دهد! آنقدر در این زمینه با حجم پایین تولیدات و برنامه ترکیبی و نمایشی مواجهیم که نمی‌توان به راه‌اندازی آی‌فیلم کودک و یا حتی مثلِ گذشته اختصاص ساعتی مشخص برای پخش این فیلم‌ها و سریال‌ها، فکر کرد.
او در ادامه درباره سیاستگذاری پخش و استفاده از آرشیو، گفت: کنداکتور باید هوشمندانه تنظیم شود تا شاهد استقبال مخاطب باشیم. باید چینش آثار و ژانرها، مکمل‌های خوبی داشته باشند. یعنی به عبارتی همه دهه شصتی و یا دهه هفتادی کنار هم قرار نگیرند عملاً بخشی از مخاطب را از دست می‌دهیم. متنوع بودن به میزان توجه بیننده لطمه می‌زند. به سال تولید، قدمت، تقدم و تأخر توجه داریم و سعی می‌کنیم همه مؤلفه‌ها را رعایت کنیم. باید همه‌چیز به هم بیایند و یا به تعبیری، هر اثر در جای خودش قرار بگیرد تا دیده شود.
چرا سریال دو قسمته پخش می‌شود؟
مدیر تأمین و پخش شبکه آی‌فیلم در پاسخ به این سؤال که سیاستِ پخش دو قسمت سریال و زمانِ پخش دو ساعته از ساعت 22 تا 24 به چه منظور بوده است، توضیح داد: این سیاست و زمان دو ساعته پخش سریال، فقط مخصوص کارهایی است که می‌توان دو قسمته پخش کرد. یعنی آن اثر باید تعداد قسمت‌هایش و ظرفیت داستانش این اجازه را به ما بدهد که ما هر شب دو قسمت از آن سریال را روی آنتن ببریم. برخی از کارها حیف می‌شوند و مخاطب را هم همراه خودش نمی‌کشاند؛ ما برای انتخاب این نوع آثار و پخش در آن زمانِ دو ساعته 22 تا 24، فکر می‌کنیم و مشورت می‌گیریم تا بهترین اتفاق بیفتد.
ما دنبالِ آلترناتیو دادن و رقیب‌تراشی نیستیم
او در پاسخ به این سؤال که بسیاری اعتقاد دارند چیدمان برخی از نوستالژی‌ها به منزله آلترناتیو و یا رقیب‌تراشی برای برخی از سریال‌های جدیدِ تلویزیون به شمار می‌رود، اظهار کرد: ما هیچ‌وقت کنداکتور را از روی غرض و یا به منظور رقابت خاصی، تنظیم نکرده‌ایم. ما این روزها داریم کنداکتور نوروزی‌مان را انتخاب می‌کنیم و این طور نیست که چند روزه به یک کنداکتور برسیم. یا مثلاً برخی با خودشان بگویند برای دیده نشدن فلان سریالِ شبکه دیگر، ما این سریال نوستالژی را قرار دادیم تا با فلان شبکه وارد رقابت شویم؛ اصلاً چنین اهدافی نداشته و نداریم.
بیرامی درباره علاقه مردم به پخش کارهای کمدی از شبکه آی‌فیلم، افزود: مردم نظر می‌دهند و سریال‌های مورد علاقه‌شان را اعلام می‌کنند. در میانِ علاقه‌مندی‌هایشان بیشتر کارهای کمدی به چشم می‌خورد؛ کارهایی که مهران مدیری، رضا عطاران ساخته‌اند و جلوتر کارهایی مثل "پایتخت" و "نون.خ" که طرفداران زیادی دارد.
رمز موفقیت سریال‌های ماندگار
او در پاسخ به این سؤال که به نظر شما رمز موفقیت بسیاری از این سریال‌ها که ماندگارند و هنوز هم بعد از پخش‌های متعدد، تماشاگر دارند در چیست، تأکید کرد: این سریال‌ها هنوز طرفدار دارند و به نوعی نوستالژی‌اند؛ چون از جنس مردمند. مردم زندگی خودشان را در این کارها می‌بینند. باید در ساخت سریال‌های جدید این نگاه حاکم شود که مردم جزء اصلی کارها باشند آن‌گاه دوباره می‌تواند آثار تلویزیونی مثلِ گذشته، با مخاطب همذات‌پنداری کنند. از طرفی هم مردم خواهان کمدی‌اند و درخواست‌ها در این زمینه زیاد است؛ باید به طورویژه در این مسیر قدم برداشت.
مدیر تأمین و پخش شبکه آی‌فیلم درباره پخش فیلمهای سینمایی پنجشنبه شب این شبکه تلویزیونی، گفت: ما سعی داریم هم کار جدید پخش کنیم و هم کارهی قدیمی؛ اینطور نیست فقط کارهای دهه‌های گذشته را پخش کنیم. کارهایی که خریداری می‌شوند را دوستان و کارشناسان ما بررسی می‌کنند و سپس به آنتن می‌رسد.
کارهای غیرایرانی در شبکه تماشا
او در خصوص پخش کارهای غیرایرانی از شبکه تماشا، گفت: پیش از این ما سریال‌هایی در جبهه مقاومت و کارهای قدیمی و نوستالژی مثل "مدیرکل" را پخش می‌کردیم؛ چون کارهای محدودی در این زمینه داریم که نوستالژی‌اند بیشتر تمرکزمان را بر پخش کارهای نوستالژی ایرانی گذاشته‌ایم؛ چون شبکه‌هایی مثل شبکه تماشا، فیلم و سریال خارجی پخش می‌کنند.
کنداکتوری ویژه برای عید نوروز
بیرامی در پاسخ به این سؤال که عید نوروز به چه کنداکتوری می‌اندیشید، گفت: تمام هدف‌مان ایجاد لحظات مفرح و سرگرم‌کننده برای ایام نوروز 1400 است. همان‌طور که پیش از این هم، چنین کنداکتوری را درنظر گرفته‌ایم. در این مدت باقیمانده سال 1399 هم کارهایی روی آنتن می‌روند که در جدیدترین اتفاق، کار "مرد هزارچهره" و "مرد دو هزارچهره" جایگزین "پایتخت" می‌شود. سریال "هشت و نیم دقیقه" و خیلی از آثار دیگر به آنتن خواهند رسید؛ برنامه‌ریزی ویژه‌ای برای ایام نوروز و رمضان خواهیم داشت که به موقع تنظیم نهایی، جزئیات آن اعلام خواهد شد.
پخش سریال‌های جدید در آی‌فیلم
او در پایان درباره پخش سریال‌های جدیدِ تلویزیون از شبکه آی‌فیلم، تصریح کرد: سیاستِ ما همیشه برای پخش کارهای جدیدِ تلویزیون، اینطور بوده که باید بازه‌زمانی بگذرد و فاصله‌ای بیفتد. عملاً با پخش کردن فاصله نزدیک سریالی، مردم ارتباط برقرار نخواهند کرد و تکرار کردن آن سریال، شاید جذابیت خاصی نداشته باشد. تقریباً سعی می‌کنیم حداقل یک سال فاصله را ایجاد کنیم.
انتهای پیام/
