جهاد شهید سلامت در جبهه کرونا / پزشکی تا لحظه آخر عمرش به سوگندش پایبند بود
گروه استانها ـ شهید مدافع سلامت دکتر احمد خسرویخراشاد تا آخرین لحظات و با وجود سن بالا، جبهه ایثار و مقابله با کرونا را رها نکرد.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از مشهدمقدس، روزهای پایانی بهمن ماه سال 98 بود که ویروس کرونا وارد کشور شد و جنگ سلامت آغاز شد و این بار قرعه به نام کادر بهداشت و درمان افتاد که رخ به رخ در برابر یک ویروس ناشناخته و نامرئی بایستند و از جان و سلامت مردم دفاع کنند.
کادر بهداشت و درمان در این مدت کاری کارستان کردند مدافعان سلامت با رشادت و ایثارگری از نبرد با ویروس منحوس کرونا سربلند بیرون آمدند.
در این ایام بارها خبر شهادت کادر درمان با عنوان مدافعان سلامت به گوش ما رسیده است، یکی از این شهدای والامقام، شهید دکتر احمد خسرویخراشاد است که همانند دیگر هم لباسان خود در راه نجات جان همنوعانش، جان خویش را تقدیم کرد.
دکتر خسرویخراشاد متخصص داخلی و گوارش، اسوه علم، اخلاق و مهربانی بود که در حین خدمترسانی به بیماران کرونایی خود درگیر ویروس کرونا شد و پس از مدتی به جمع شهدای مدافع سلامت پیوست.
ایثار و فداکاری مادران و همسران شهدا را در دوران انقلاب، دفاع مقدس و دفاع از حرمین شریفین ائمه اطهار(ع) بهخوبی به یاد داریم و اکنون این ایثارگریها و فداکاریها در مادران و همسران مدافعان سلامت میبینیم که جمعی از آنان به درجه رفیع شهادت نائل آمدند.
به همین مناسبت گفتوگویی را با فرنگیس رخی، همسر شهید مدافع سلامت دکتر احمد خسرویخراشاد صورت دادهایم که حاصل آن را در ادامه میخوانید؛
رخی اظهار کرد: در سال 60 برای اولین بار شهید مدافع سلامت دکتر احمد خسرویخراشاد را در بیمارستان قائم(عج) مشهد دیدم و با او آشنا شدم، من خود سرپرستار بخش CCU این بیمارستان بودم و دورههای تخصصی CCU را در تهران و ICU را در سوئیس گذراندهام؛ احمد فردی نجیب، دلسوز و مهربان برای بیماران بود و زمانی که به خواستگاری من آمد همین نجابت و دلسوزیاش سبب شد من جواب بله را به او بگویم و میدانستم زندگی خوبی با او خواهم داشت و همینگونه هم شد و ثمره زندگی مشترک 39 سالهام با احمد 3 فرزند (2 دختر به نامهای مریم و لیلا و یک پسر به نام محمدامین) است.
وی با بیان اینکه به انتخاب خودم افتخار میکنم، تصریح کرد: در زمان جنگ تحمیلی خسرویخراشاد برای درمان مجروحان جنگ تحمیلی به زاهدان رفت و 6 سال تمام در حال طبابت مجروحان جنگی بود، من در آن زمان مشهد بودم، اما تصمیم گرفتم در آن لحظات سخت کنار همسرم باشم.
همسر شهید مدافع سلامت ادامه داد: زمانی که خودم به زاهدان رفتم و شرایط خدمت همسرم در آنجا را از نزدیک دیدم به انتخاب خودم افتخار میکردم، سال 70 از زاهدان به مشهد بازگشتیم و در مشهد مشغول به کار شدیم.
رخی با بیان اینکه شهید خسرویخراشاد همواره دلسوزی برای خدمت به محرومان را سرلوحه زندگی خودش قرار میداد، خاطرنشان کرد: شهید خسرویخراشاد هیچگاه برای پول کار نکرد و مهمترین هدفش این بود که مشکل یک نفر حل شود، اگر نیازمندی برای معالجه به مطبش میآمد، نه تنها پولی دریافت نمیکرد، بلکه حتی هزینه دارویش را هم خودش پرداخت میکرد.
وی تأکید کرد: یک بار نشنیدم که ایشان از مشکلات گلایه کند و هر جا مشکلی به وجود میآمد به عنوان اولین نفر داوطلب میشد، حتی یادم هست در شهریور سال 57 و زمانی که در طبس زلزله آمده بود فوری خودش را به آنجا رساند و به کمک زلزلهزدهها شتافت.
همسر شهید خسرویخراشاد در رابطه با حضور همسرش در جبهه مبارزه با کرونا، بیان کرد: در اواخر بهمن ماه سال گذشته و زمانی که بیماری کرونا به ایران آمد، با توجه به این که سن شهید خسروی نزدیک 70 سال بودو همه اعضای خانواده از اینکه دچار این بیماری شود واهمه داشتیم، اما او راه خودش را انتخاب کرده بود بدون این که ما از انتخابش باخبر باشیم.
رخی اضافه کرد: شهید خسرویخراشاد به عنوان اولین نفری بود که با ارسال پیامکی به نظام پزشکی مشهد برای خدمت به بیماران کرونایی داوطلب شده بود، حتی این موضوع را از ما پنهان کرده بود که دلهره نداشته باشیم، اما ناخواسته از طریق تلفن همراهش متوجه شدیم که برای درمان بیماران کرونایی داوطلب شده و دارد از همین طریق به بیماران کرونایی تلفنی مشاوره میدهد.
وی با اشاره به اینکه لحظهای که متوجه شدم دکتر خسرویخراشاد برای درمان بیماران کرونا داوطلب شده به او گفتم که سن تو بالا است و برایت خطر دارد، تصریح کرد: تا این جمله را گفتم همسرم در جواب من چیزی گفت که دیگر قانع شدم و بار دیگر متوجه شدم او راه درست را انتخاب کرده است و دلهره من به آرامش تبدیل شد.
همسر شهید مدافع سلامت ادامه داد: همسرم به من گفت این حرفه من است و من قسم خوردم، اگر من نروم چه کسی باید برود، باید در این شرایط من داوطلب شوم تا سایر افراد هم تشویق شوند و بیایند.
وی در پایان گفت: نزدیک به 5 ماه است که از شهادت همسرم میگذرد، اما من هنوز باور نکردهام که او از میان ما رفته است و در این مدت تنها چیزی که آراممان کرد محبتهای مردم و مسئولان و در رأس همه آنان مقام معظم رهبری بود، در اینجا جا دارد که از محبت رهبر معظم انقلاب اسلامی به شهدای مدافع سلامت و خانوادههای آنان تقدیر و تشکر کنم، در روزهای اولیه پس از شهادت احمد از دفتر مقام معظم رهبری برای تبریک و تسلیت شهادت همسرم نامهای به منزل ما ارسال کردند و بهواقع میتوانم بگویم که همین نامه بسیار ارزشمند بهترین هدیه به خانواده ما بود.
انتهای پیام/281/ش