متن و حاشیه روز هفتم جشنواره فیلم فجر| حضور پردردسرِ پژمان جمشیدی و حامد بهداد/ وقتی خانم کارگردان نتوانست از خودکشی کاراکترش دفاع کند!
روز هفتم جشنواره فیلم فجر کنار دو فیلم اکران‌شده، چند حاشیه قابل تأمل داشت که از میان آنان حمله بی‌جهت به پژمان جمشیدی از همه مهم‌تر بود.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، هفتمین روز جشنواره فیلم فجر با یک فیلم سیاه کار خودش را آغاز کرد، فیلمی تلخ و بی‌قاعده که اصولاً نباید آن را در قالب یک اتفاق سینمایی یا یک پدیده کشف‌شده در سینمای ایران به‌حساب آورد. فرض ارائه‌شده در داستان خط فرضی را باید امری ملال‌آور و پرتکرار در سینمای ایران به‌حساب آورد که بناست مخاطب از دیدنش پشیمان شود و خستگی تفریح دسته‌جمعی حضور در سالن سینما را به جانش تثبیت کند.
روزی که با فیلمی سیاه آغاز شد
هفتمین روز با این فیلم سیاه آغاز شد؛ هرچند سیاهی‌ها، تلخی‌ها و خودکشیِ کاراکتر اصلیِ داستان (سارا) به مذاقِ رسانه‌ای‌ها و منتقدین خوش نیامد اما اتفاقات نشست خبری این فیلم همه‌چیز را داغ کرد، وقتی عوامل فیلم با سؤالات چالشی خبرنگاران و البته اتفاقی ناخوشایند و بی‌ربط، از سوی فردی به‌اصطلاح خبرنگار روبه‌رو شدند،
فیلمی که به‌خلاف نظر فرنوش صمدی کارگردان "خط فرضی"، به‌هیچ‌وجه خوش‌رنگ‌ولعاب نبود و اتفاقاً هیچ ربطی هم به زن و شوهر ایرانی نداشت، حتی تشویق برخی از تماشاگران فیلم هم قابل تأمل بود، اما تعداد بیشتری از فیلم انتقاد کردند و "خط فرضی" را فیلم خوبی ندانستند.
خفگیِ کودک و خودکشی کاراکتر اصلی...!
خفگی کودکِ داستان و خودکشی پایانِ کاراکتر اصلی همه دست به دست هم داد تا سیاهیِ فیلم‌های امسال سینمای ایران در جشنواره فیلم فجر را بحث‌برانگیزتر کند اما همه این اتفاقات مربوط به خود فیلم "خط فرضی" نبود بلکه نشست خبری فیلم نیز دارای حاشیه‌هایی بود،
روزی که سحر دولتشاهی و آزیتا حاجیان به کاخ جشنواره آمدند و پژمان جمشیدی دیرتر از سایر عوامل خودش را به نشست خبری رساند!! خبرنگاران اعتراض و گلایه‌های خودشان را درباره روایت‌های متناقضِ کارگردان "خط فرضی" در جلسه نقد و بررسی این فیلم مطرح کردند اما خانم کارگردان ترجیح می‌داد یا از پاسخ‌دادن طفره برود، سکوت کند و یا در واقع جوابی غیرقابل قبول ارائه دهد.
آیا "خط فرضی"، فیلمی برای ایران است؟
مصداق بارز آن سؤالی بود که خبرنگار از کارگردان پرسید "نسبتِ این فیلم شما با واقعیت‌های امروز جامعه ایرانی چیست؟" و او پاسخ قابل تأملی داد: "ما آدم‌های زیاد دروغگویی داریم که به ما دروغ زیادی گفتند و ما آنها را بخشیدیم. دروغ کار خوبی نیست اما ما در زندگی خودمان دروغ‌های زیادی می‌گوییم که گاهی برملا می‌شود و گاهی برملا نمی‌شود."
اعترافِ پژمان جمشیدی: من کرونا ندارم!
شایعه کرونایی شدنِ پژمان جمشیدی دیگر حاشیه این نشست بود که مورد سؤال محمود گبرلو مجری نشست قرار گرفت که جمشیدی صریحاً پاسخ داد: "من کرونا ندارم!امیدوارم این روزها هرچه زودتر بگذرند و رویِ خوش و شادی و نشاط ببینیم. من هنوز باور ندارم مهرداد میناوند و علی انصاریان را از دست دادیم. آرزو می‌کنم خوابی باشد که هرچه زودتر از آن بیدار شویم."
اما جنجال اصلی ازآنجایی آغاز شد که در خلال نشست خبری یکی از خبرنگاران با کارگردان وارد گفت‌وگوی چالشی شد و اصرار داشت که نیت فیلم تعریف و تمجید از سبک زندگی غربی است اما کارگردان قبول نکرد.
جنجالی بی‌خودی/ بغضِ ناراحت‌کننده پژمان جمشیدی
همچنین یک بار هم یکی از خبرنگاران به پژمان جمشیدی گفت که "بازیگر خوبی نیستی همان‌طور که فوتبالیست خوبی هم نبودی!"، پیش از آن که جمشیدی بخواهد پاسخ دهد، آزیتا حاجیان از بازی درخشان جمشیدی تمجید کرد.
همچنین محمود گبرلو (مجری نشست) گفت که وقتی مردم و کارگردان‌ها پژمان جمشیدی را دوست دارند یعنی کارش خوب است وگرنه خود به خود حذف می‌شد، این حرف مجری با تشویق خبرنگاران روبه‌رو شد.
نمی‌خواهم دیده شوم!
جمشیدی هم در پاسخ به حرف خبرنگار مبنی بر اینکه "راه دیگری جز بازیگری برای دیده‌شدن پیدا کن،" گفت: "اصلاً در قید و بند دیده شدن نیستم."،
در حالی این اتفاق افتاد که پژمان جمشیدی یک قدم رو به جلو برداشت و بی‌تردید یکی از بازیگران مؤثر سینمای ایران در دهه 1390 محسوب می‌شود، بازیگری بااستعداد و هوشمند در انتخاب فیلمنامه که پس از چند تجربه کمدی در سینما، با نقش‌آفرینی در "سوءتفاهم" تلاش کرد توانمندی خود را اثبات کند و حتی در جشنواره برای گرفتن سیمرغِ بازیگری کاندیدا شد.
اشتباهی قابل تأمل/ اکران تی‌تی به‌جای گیج‌گاه
بعد از اتفاقات بحث‌برانگیزِ "خط فرضی"، اکران "گیج‌گاه" با حاشیه روبه‌رو شد، چرا که نابهنگام، فیلم "تی‌تی" الناز شاکردوست روی پرده رفت، در حالی که تماشاچیان اعم از خبرنگاران و دست‌اندرکاران سینما منتظر دیدن فیلم "گیج‌گاه" بودند، به‌اشتباه فیلم "تی‌تی" که قرار بود در روز هشتم جشنواره پخش شود، در پرده سینما به نمایش گذاشته شد و همین موضوع موجب اعتراض عوامل ساخت فیلم "گیج‌گاه" شد،
در حالی که دست‌اندرکاران این فیلم با صدای بلند اعلام می‌کردند که "این فیلم ما نیست" همان لحظه پخش فیلم "تی‌تی" قطع شد و بعد از گذشت زمانی فیلم "گیج‌گاه" برای حضار پخش شد.
فیلمی که نصفه و نیمه دیده شد
یکی از نکاتی که در خلال اکران به چشم می‌خورد خروج برخی از حاضرین در سالن بود که فیلم را کِسل‌کننده می‌دانستند، حتی حضور حامد بهداد و باران کوثری و حضورهای کوتاه جمشید هاشم‌پور نتوانست به دادِ نوستالژی‌های بدون سرمنزل "عادل تبریزی" کارگردان برسد، البته به‌تعبیر برخی از منتقدین به‌خاطر بازیگران سرشناسِ این فیلم گیشه خوبی خواهد داشت اما کار موفقی نبود.
البته عادل تبریزی اعتقاد داشت این فیلم فقط نوستالژیک نیست، حالی است که دیگر نیست، داستانی که در حال‌وهوای تهرانِ دهه 1370 می‌گذرد و شاید نقطه قوتِ این فیلم حضور قدیمی‌هایی مثل جمشید هاشم‌پور، رضا صفایی‌پور و حسن رضایی است.
تشویقِ رضا صفایی‌پور
در آغاز نشست خبری، مجری (محمود گبرلو) اعلام کرد که رضا صفایی‌پور در سالن حضور دارد و به این ترتیب حاضران این بازیگر قدیمی و پیشکسوت را به‌شدت تشویق کردند. بسیاری از منتقدین، فیلم را نوستالژی ناموفقی می‌دانند که تکلیف خودش را مشخص نکرد که درام است یا کمدی، کارگردان جوانی که به‌گفته جمشید هاشم‌پور، گویی سینما او را جادو کرده است.
ایرادِ واضح "گیج‌گاه"
عادل تبریزی پس از سال‌ها دستیاری کارگردانان مطرح، حالا اولین فیلم سینمایی خود را کارگردانی کرده است، فیلمی سرشار از انرژی و حال خوب که بیش از هر چیز می‌توان نشانه‌های عشق به سینما را در تاروپود روایت و ساختار و نماهای آن رصد کرد، این البته به‌معنای آن نیست که "گیج‌گاه" فیلمی کامل و بی‌نقص است، چرا که همچون کارهای قبلی‌اش در بحران تعدد مسئله گرفتار شده است و ایراد واضحی است که به کلّیت فیلم هم لطمه وارد کرده است.
در این فیلم سایه جمشید هاشم‌پور در فصل پایانی به‌وضوح دیده می‌شود و حضور افتخاری غایبان سینما همچون حسن رضایی و رضا صفایی‌پور از بدمن‌های قدیمی سینمای ایران، ادای دینی است که به شمایل قهرمانان فراموش‌شده سینما شده است و شاید از این جهت "گیچ‌گاه" مورد اقبال مخاطب قرار بگیرد.
دعوتِ حامد بهداد به تشویق معلمی که بازیگر است
اما این نشست خبری هم همچون جلسه نقد و بررسی فیلم "خط فرضی" با حاشیه همراه شد. نکته قابل توجه دعوتِ حامد بهداد به تشویق معلم دوران دبستانش محمد الهی بود، شخصیتی که خودش از بازیگران شاخص سینما و تلویزیون به‌شمار می‌رود و در این فیلم هم نقش کوتاهی دارد.
بهداد در آغاز صحبت‌هایش از همسر و مادر عادل تبریزی (کارگردان) تمجید کرد و از آنها خواست بایستند، حاضران هم این دو را تشویق کردند. جمشید هاشم‌پور که در نشست خبری حضور نداشت پیام مکتوبی را به کارگردان داده بود که توسط حامد بهداد خوانده شد.
پیشنهاد جایزه برای علی انصاریان/ پاسخ غیرمستقیم بهداد به انتقاداتی درباره سریال "دل"
در پایان نشست، بهرنگ علوی (بازیگر) از برگزارکنندگان جشنواره خواست که کنار جوایز امسال، جایزه‌ای به‌رسم یادبود برای علی انصاریان تدارک ببینند.
کنارِ این اتفاقات، سؤال خبرنگار از حامد بهداد درباره سریال ضعیف "دل" موردِ توجه قرار گرفت؛ آیا حامد بهداد می‌تواند با "گیج‌گاه" دوباره به دوران اوج خودش بازگردد؟ او پاسخِ معناداری به این سؤال داد که شاید همه واقعیت در این عبارت باشد:"پاسخ نمی‌دهم نه از سر بی‌احترامی بلکه به‌خاطر اینکه خودم هم این سؤال را دارم، شاید با فیلم‌های بعدی بتوانم بهتر پاسخ بدهم."
انتهای پیام/+
