مدارس کانکسی برای "عدالت آموزشی" در مناطق عشایری استفاده میشود
رئیس سازمان نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس کشور گفت: مدارس کانکسی روشی بود که تا امروز برای ایجاد عدالت آموزشی در منطقه عشایری به کار گرفتیم و انتظار دارم به این سؤال پاسخ دهیم برای مناطق عشایری چه کنیم؟ آیا کانکس وسیله قابل قبولی است یا خیر؟
به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم؛ مهراله رخشانی مهر در نهمین همایش و نمایشگاه ملی «مدرسه ایرانی ـ معماری ایرانی» اظهار کرد: مدرسه یک نهاد اجتماعی است و مهمترین محیطی است که میتواند بر تربیت و رشد جامعه تاثیرگذار باشد.
وی افزود: معماری مدرسه در سیمای هر شهر نقشی تاثیرگذار است و مدرسه در ذهن دانشآموز و اجتماع یک الگوی ارزشی است؛ مدرسه عنصری است که در شهر و روستا بنا میشود و اگر درست و اصولی باشد، حس تعلق به مکان را در افراد جامعه نهادینه خواهد کرد.
رئیس سازمان نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس کشور با بیان اینکه در راستای اجرای منویات مقام معظم رهبری این سازمان از سال 1385 با تشکیل ستادی تحت عنوان «ستاد هویت بخشی و مقاوم سازی مدارس» برگزاری همایش مدرسه ایرانی معماری ایرانی را آغاز کرد، آثاری که در طول هشت دوره برگزاری ارائه شد، منجر به طراحی فضاهایی اصیل و ماندگار شد که نمونههای فراوانی از آن را در کشور میبینیم.
رخشانی مهر ادامه داد: مجتمعهای آموزشی و مدارس بزرگ مقیاس و در بردارنده فضاها و امکانات تربیت تمام ساحتی، طراحی شده بر اساس اقلیم و فرهنگ هر منطقه نمونههای چشمنواز و ارزندهای هستند که معماران و مهندسین توانمند کشور آن را ساختهاند.
وی با بیان اینکه نهمین همایش مدرسه ایرانی معماری ایرانی، هویت ملی و ایرانی را در ساختمانهای مدارس جستجو میکند تا تاریخ و ارزشهای پرافتخار این سرزمین با دستان پرتوان هنرمندان و معماران، آجر به آجر بر پیکر مدارس کشور، نقش بندد، گفت: شاید تغییر الگوی آموزش، کار دشواری باشد و این روند سالها به طول انجامد ولی این قابلیت در فضاهای جمعی، در کلاسهای درس، راهروها و لابیهای مدارس وجود دارد که نوع جدیدی از آموزش را یعنی آموزش اجتماعی و کسب مهارتهای ارتباطی و اجتماعی را تجربه کنیم.
رئیس سازمان نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس کشور متذکر شد: استفاده کارآمد و بهینه از انرژی، منابع و مواد مصرفی، نورپردازی و معماری مناسب، عایقهای صوتی و حرارتی و کیفیت هوای مناسب در ایجاد یک محیط مطلوبِ یادگیری، موثر است که این بر اساس سند تحول بنیادین و زیرنظام فضا و قوانین بالادستی تحت عنوان «مدیریت سبز» تعریف شده که یکی از محورهای این همایش است که جای ایران، در میان کشورهای دارای مدل ارزیابیِ ساختمانهای سبز، خالی است.
وی ادامه داد: هنوز ارزیابی ساختمانهای سبز بر اساس استاندارد "لید" است؛ سالهاست از استاندارد لید صحبت میکنیم و با افتخار اعلام میکنیم که سازمان نوسازی مدارس کشور این سند را تولید کرده است و ما یک استاندارد برای برنامهریزی، توسعه و ارزیابی مدیریت سبز داریم.
رخشانیمهر در ادامه به مدارس عشایری اشاره کرد و بیان کرد: مسئله امروز ما مدارس عشایری است. مدارسی که جمعیت آن در فصول مختلف سال متغیر است. لازم است در حوزه مدارس عشایری استانداردهای خود را تغییر دهیم؛ بنابراین یکی از محورهای این همایش را با عنوان «مدارس عشایری» انتخاب کردهایم.
مسئله امروز ما توجه ویژه به مدارس عشایری است
وی افزود: دغدغه ما در حوزه مدارس تخریبی کاهش یافته است و مدارس نایمن از 30 درصد به 19.07 درصد کاهش یافته است همچنین دغدغه ما در حوزه استانداردسازی سیستم گرمایشی به شدت کاهش یافته است، تعداد قابل توجه مدارس نیمه تمام تکمیل شدهاند و مدارس خشت و گلی حذف شده است بنابراین مسئله امروز ما توجه ویژه به مدارس عشایری است که جمعیت آن در فصول مختلف سال متغیر است و حداکثر دوره استفاده از این مدارس شاید 10 سال هم نشود.
رئیس سازمان نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس کشور ادامه داد: تا امروز برای ایجاد عدالت آموزشی از چادر، کانکس و مدارس سنگی برای ایجاد حداقل آموزشی مورد نیاز در مناطق عشایری استفاده میشد اما همانطور که استانداردها در حوزه مدارس تخریبی و خشتی و گلی ارتقا یافته در حوزه عشایری هم باید استانداردها را ارتقا دهیم و یکی از محورهای همایش امسال مدارس عشایری است.
وی با اشاره به اینکه مدارس کانکسی برای مناطق عشایری با هلیکوپتر حمل میشود، گفت: ممکن است متخصصان و بدنه دانشگاهی بگویند کانکس بهترین وسیله برای مدارس عشایری است پس همگی از آن حمایت کنیم و بیجهت کانکس را از انتفاع خارج نکنیم، مدارس کانکسی روشی بود که تا امروز برای ایجاد عدالت آموزشی در منطقه عشایری به کار گرفتیم و انتظار دارم به این سوال پاسخ دهیم برای مناطق عشایری چه کنیم؟ آیا کانکس وسیله قابل قبولی است یا خیر؟
رخشانی مهر گفت: اگر کپر سیستم مناسبی برای فضای آموزشی است، آن را در افکار عمومی بدنام نکنیم. در بعضی از موارد گاهی اوقات چارهای جز مدارس کپری نیست، چون کپر جزیی از معماری مرسوم منطقه است؛ یعنی افراد آن منطقه در کپرها زندگی میکنند در حالی که ما باید مدارس کپری را جمع کنیم به جای آن مدرسهای با مصالح مرسوم بسازیم. این در حالی است که ممکن است همین مدرسه 5 سال آینده دیگر مورد استفاده این منطقه قرار نگیرد چون افراد از آن منطقه کوچ میکنند. من از کارشناسان و مهندسین مشاور میخواهم در این مورد به ما راهکار بدهند.
انتهای پیام/