سهم صنایع دستی در اقتصاد کهگیلویه و بویراحمد چقدر است؟
گروه استانها- سهم صنعت گردشگری در اقتصاد کهگیلویه و بویراحمد با وجود فراهم بودن شرایط برای توسعه این صنعت و پیوند آن با فرهنگ، صفر است.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از یاسوج ، استان کهگیلویه و بویراحمد با ساختار عشیرهای و ایلی با داشتن مردمانی با دو قومیت لر و قشقایی و دارا بودن فرهنگی اصیل و ماندگار در صورت برنامه ریزی اصولی و درست متولیان برنامه ریزی میتواند در زمینه صنعت صنایع دستی پیشرو بوده و در واقع فرهنگ و صنعت را با هم گره بزند.
این استان از دیرباز به صورت 100 درصد عشایر بوده و زندگی کوچ رو داشتند و در واقع شغل اصلی مردمان این دیار دامداری و کشاورزی بوده که به نوعی دست بافتههای محلی از جمله گلیم، جاجیم و ....از هنرهای ماندگار آنان بوده هرچند به دلیل بی توجهی مسئولان صادرات این کالا در کمترین حد ممکن بوده و در واقع برندی در این زمینه نداریم.
بدون شک با توسعه صنایع دستی میتوانستیم شاهد کاهش بیکاری، افزایش صادرات غیر نفتی و رونق تولید در استان باشیم و تاحدودی از این طریق فرهنگ تمدن ایرانی-اسلامی را به دیگر کشورهای دنیا انتقال دهیم زیرا شرایط برای تحقق این مهم در این دیار فراهم است.
زندگی ماشینی همه ساختارهای زندگی جامعه ایلیاتی و عشایری کهگیلویه و بویراحمد را در هم مینوردد و هر روز سر از یک جا در میآورد تا جایی که دست بافتهای محلی رو به فراموشی بوده و مستمر بر تعداد آبادیهای خالی از سکنه اضافه میشود.
قالی، گلیم، جاجیم، سفال، سفره، جوال، توبره، زیرپا، خورجین، سبد، حصیر، نمد، زیلو، گیوه و ریسندگی و بافندگی از جمله محصولات صنایع دستی استان کهگیلویه و بویراحمد بوده که بررسیها نشان میدهد دیگر برخی به فراموشی سپرده شده و برخی نیز تنها در برخی مناطق از جمله سادات محمودی بخش پاتاوه شهرستان دنا هنوز بر دار زنان آویخته میشوند.
دست بافتههای زنان کهگیلویه و بویراحمد زیاد از نظر حجمی چنگی به دل نمیزند و اما مهمتر اینکه همین میزان را نیز دلالان بنام دیگر استانها از طریق گمرک برخی استانها صادر میکنند و در واقع در انتها حاصل دست رنج زنان این دیار به جایی نمیرسد و به نوعی دخل و خرج با هم همخوانی ندارد.
بررسی خبرنگار تسنیم نشان میدهد گلیم بافی، مشته، جاجیم، گلیم فرش، سبد بافی، نمد مالی، سفال گری، حور و خورجین، نمکدان و سفره نان از جمله صنایع دستی منسوخ شده در استان کهگیلویه و بویراحمد و برخی خبرهای دال بر احیای برخی صنایع دستی با واقعیت کیلومترها فاصله دارد.
مجید صفایی مدیرکل میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی کهگیلویه و بویراحمد این را گفته که دو رشته صنایعدستی فراموششده جاجیمبافی و گلیم مشته بهعنوان رشتههای بومی و ریشهدار استان با انجام آموزشهای تخصصی و برنامهریزی احیا و در مسیر رونق دوباره قرار گرفته است.».
اما انتظار این بود که متولی صنایع دستی استان به این اشاره میکردند که ابزار دست بافتها این دو رشته هم اکنون در کدام مناطق به کار بوده و در واقع سهم آنها در اقتصاد این دیار تعریف شود.
صفایی این را نیز گفته که استانداردسازی و دریافت نشان ملی مرغوبیت برای رشتههای منسوخ شده صنایعدستی همانند گلیم مشته از دیگر برنامههای در دست اجرای این ادارهکل بوده و براساس این طرح تمام مراحل تولید از ریسندگی، چلهکشی تا بافندگی، استانداردسازی و آموزش تخصصی لازم به علاقهمندان داده میشود.
رئیس میراثفرهنگی،گردشگری و صنایعدستی شهرستان باشت از راه اندازی سه کارگاه جدید صنایعدستی با هدف اشتغالزایی در این شهرستان خبر داده و گفته است: از این تعداد دو کارگاه در رشته معرقکاری و یک کارگاه مربوط به سیاهچادربافی است.
صادق ماندنیزاده میگوید: این سه گارگاه بزرگ تولیدی صنایعدستی در روستاهای بخش بوستان و بخش مرکزی شهرستان باشت راهاندازی شده و برای 10 نفر اشتغالزایی داشته است.
بدون شک تعیین سهم صفر برای صنعت صنایع دستی در اقتصاد کهگیلویه و بویراحمد به مذاق برخی مدیران خوش نخواهد آمد که در این صورت انتظار میرود با آمار واقعی و از طریق گمرک اطلاع رسانی کنند و اینکه یک خانمی در سادات محمودی «داری» به راه انداخته و گه گاهی پای آن مینشید و شاید در 12 ماهه سال دو متر دست بافته نداشته باشد، نمیتواند در کاهش بیکاری و اقتصاد سهمی داشته باشد.
انتهای پیام/541/ش