منصور برزگر در گفتوگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم در ارتباط با اینکه آیا به برگزاری بازیهای المپیک با وجود ابهامات موجود امیدوار است، اظهار داشت: تصمیم گرفتهاند که برگزارش کنند، آنها حتی اگر توریست هم نرود و تماشاگر خارجی را به کشورشان راه ندهند، پول شان را از طریق اسپانسر و شبکههای تلویزیونی و مسائل دیگر درمیآورند. من فکر میکنم آنها المپیک را برگزار کنند چون همه کارشان روی نظم و برنامه است.
وی در خصوص وضعیت تیم ملی کشتی ایران و انتقاداتی که وجود دارد، گفت: من هیچ نظری نمیتوانم بدهم، نه در اردو هستم و نه از آمادگی و وضعیت بچهها خبر دارم. بدبختی کشتی این است همه میخواهند باشند و اگر نبودند، انتقاد میکنند. همه انتقاد را بلدند، کسی تعریف کردن را بلد نیست. هر کسی هم میآید میخواهد آثار گذشته را از بین ببرد، نمیگوید خب این 10 کار خوب بوده و ادامهاش میدهم و این دو کار که بد بوده را اصلاح میکنم. همدیگر را از ریشه میزنیم.
نایب قهرمان سابق المپیک درمورد بدعت بدی که کشتی گیر علیه کادرفنی تیم ملی مصاحبه میکند، تصریح کرد: بدترین چیز این است که کشتیگیری که میخواهد روی تشک برود به مربیاش اعتماد نداشته باشد. کشتیگیری که روی تشک میرود، مثل آدمی است که زیر تانک میرود باید به مربیاش اعتماد داشته باشد که او را راهنمایی کند. کشتیگیر با هدایت کُچ خود میتواند برنده شود. وقتی مربی بگوید بدو، کشتی گیر ندود، بگوید زیر بگیر، نگیرد و نافرمانی کند، این بدترین ضربه را به خودش میزند. بهترین دوره کشتی ما المپیک 1996 بود. من بهترین تیم دنیا را داشتم و باید بهترین نتیجه تاریخ را میگرفتیم اما وقتی تیم سه فرمانده پیدا کرد و سه شاخه شد، چون رهبری تیم خوب نبود، آن نتیجه را گرفت.
برزگر ادامه داد: نمیخواهم از کسی اسم ببرم، تیم ما نتیجه گرفت. آن تیم باید حداقل 5-6 مدال المپیک میگرفت ولی دنیا نمینشیند ما همه مدالها را بگیریم، در دنیا بعضی مدالها هم خرید و فروشی است. ما باید با قدرت ظاهر شویم، عدم اعتماد به مربی بیشترین ضربه را به خود کشتی گیر میزند. من هنوز افسوس میخورم غلامرضا محمدی و محمد طلایی و اکبر فلاح نتوانستند مدالی که حق شان بود را بگیرند. خودشان هم اذعان دارند در المپیک آتلانتا چه کار کردند. کشتی ما حکم مارگزیده را دارد، نباید باز هم یک از سوراخ گزیده شویم.
پیشکسوت کشتی در خاتمه درمورد شانس ایران در بازیهای المپیک گفت: نمیگویم بقیه کشتی گیران شانس مدال ندارند اما شانس طلای مان در کشتی آزاد، حسن یزدانی است. یا شاید بهتر باشد بگویم او بیشترین شانس را برای کسب مدال طلا دارد. در فرنگی هم دقیقا نمیدانم اوضاع چطور است. من برای کشتی هر چه که توان دارم میگذارم، اگر بخواهند در جلسه آنالیز شرکت میکنم چون کشتی را خیلی دوست دارم ولی متاسفم که مسئولان فقط در المپیکها یاد کشتی میافتند. بدبختی این است که مسئولان ما ورزشی نیستند. هر کسی هم میآید دو تا اتوبوس آدم میریزد در سازمان و وزارت ورزش. متاسفانه تمام بودجه ورزش ما صرف کارمندانش میشود نه ورزش.
انتهای پیام/