روحانی: توانستیم در سه سال جنگ اقتصادی در برابر همه فشارها ایستادگی کنیم

به گزارش خبرنگار حوزه دولت خبرگزاری تسنیم، حجت الاسلام روحانی رئیس جمهور عصر امروز در دیدار با جمعی از خیرین طی سخنانی اظهار داشت: اگر بخواهیم کشور و نظام‌مان را حفظ کنیم و مردم را در مسیر سعادت و تعالی قرار دهیم بدون کمک یکدیگر امکان‌پذیر نیست.اینکه ما توانستیم در این سه سال جنگ اقتصادی در برابر این همه فشار ایستادگی کردیم تا جایی که همه دنیا شکست این فشار اقتصادی را اعلام می کنند، بدون همکاری مردم با یکدیگر امکان پذیر نبود.

وی افزود: در شرایط خاص و وقتی ما در جنگ هستیم خود به خود سرمایه هایی که می خواستیم برای توسعه کشور استفاده کنیم، دچار نقص می شود. مگر می شود در یک جنگ باشیم و مجروح و شهید نداشته باشیم. افتخار ملت ما و دولت به عنوان خادم ملت این بوده که در طول این سه سال و نیم که هیچ کس هم ما را کمک نکرد حتی زمانی که کرونا هم آمد، توانستیم کشور را مدیریت کنیم. 

روحانی گفت: در دوران کرونا هم این فشار حداکثری توسط دشمن ادامه پیدا کرد ولی با حضور فعالان شرکت های دانش بنیان، خیرین و مردم فشارهای وارده به کشور به ویژه در دوره کرونا را تحمل کنیم. اگر ما نمی توانستیم امکانات لازم را برای مراکز درمانی کشور قرار دهیم، هیچ کس در دنیا به ما این امکانات را  نمی داد. وقتی مردم وارد یک صحنه می شوند آن صحنه عوض می شود و غیر از این است که دولت بخواهد کاری انجام دهد. این مسئله در بحث سیل و زلزله سالهای اخیر نیز تکرار شد. 

رئیس جمهور خاطرنشان کرد: در دوران سیل فراگیر، 25 استان کشور به یک باره درگیر سیل شد و در آن دوران مردم با حضور پررنگ شان موجب مدیریت و کنترل شرایط شدند. در همین بحث کرونا نیز بسیاری از گروه های مردمی بودند که پای کار آمدند و یاری رسانی کردند. امروز گروه های مختلف در کارهای خیر مختلف فعال هستند. خیرین ما برای مدرسه سازی در پی تامین 3 هزار میلیارد تومان بودند که 2 هزار میلیارد آن تحقق شد که مسئله بسیاری ارزشمندی است. 

وی تاکید کرد: حتی اگر کرونا و تحریم هم تمام شود ما به کمک انجمن های خیّر از جمله انجمن اهدای عضو نیازمند هستیم. اگر یک نفر را شما نجات دهیم مثل این است که یک جامعه را نجات داده اید. 

 متن کامل سخنان رئیس جمهور به این شرح است: 

بسم الله الرحمن الرحیم

در جامعه‌ای زندگی می‌کنیم که هم محیط و هم انسان‌ها نیازمند کمک هستند. نیازمندی‌ها یک مقدار متفاوت است بعضی‌ها نیازمندی‌های بیشتری دارند و نیازمند کمک بیشتری هستند و برخی کمتر.

اما در عین حال بدون اینکه خود مردم در صحنه مشکلات جامعه حضور فعال پیدا کنند حتماً مسایل کشور حل و فصل نخواهد شد. یعنی اینکه فکر کنیم هر دولتی در هر جامعه‌ای حتی در جوامع پیشرفته ، قادر است همه مشکلات را حل و همه گره‌ها را باز کند و شرایط و محیط مناسبی را برای زندگی انسان‌ها فراهم کند، اینچنین نیست، اینکار بدون کمک و حضور و فعالیت مردم امکان‌پذیر نیست.

ما که مسلمانیم و اعتقاد به خداوند و روز قیامت داریم و در کنار آن همه تأکیداتی که در زندگی همه پیامبران بویژه پیامبر بزرگوار اسلام و ائمه هدی(ع) نسبت به دستگیری و یاری دیگران شده یک جامعه ایرانی دارای تمدن کهن و بزرگی است، اگر بخواهیم کشور و نظام‌مان را حفظ کنیم، مردم‌مان را در مسیر سعادت و تعالی قرار دهیم، بدون کمک و یاری همدیگر امکان‌پذیر نیست.

 البته یک تشکل‌هایی در جامعه وجود دارد که الان مورد بحث ما نیست.احزاب و تشکل‌های سیاسی هم جامعه را یاری می‌کنند منتها در یک مسیر دیگر، در مسیر آگاه‌سازی بیشتر جامعه، در مسیر دمکراسی جامعه در مسیر آشنا کردن به اهداف مهم جامعه آنها نیز یکسری رسالت‌ها و وظایفی دارند و اتفاقاً کار سیاسی احزاب که در جای خودش بسیار مهم است را نباید خیلی با فعالیت خیرین و سمن‌ها قاطی کنیم آنها یک وظیفه فرای حزب و گروه و جناح و مسایل سیاسی دارند.

مسایل سیاسی در یک سطحی است. خود به خود در مسایل سیاسی رقابت است. یعنی بدون رقابت در مسایل سیاسی، احزاب سیاسی امکان‌پذیر نیست. آنها رقیبب همدیگرند به یک معنایی که ممکن است خیلی در جامعه ما زیبا نباشد، همه فعالیت می‌کنند برای اینکه قدرت را تصاحب کنند. ممکن است همه قصد خیر داشته باشند در این بحث نمی‌کنم.

اما شرایط سمن‌ها و خیرین، متفاوت است آنجا رقابت‌ها، رقابت‌هایی نیست که این یکی بخواهد آن یکی را از صحنه به در بکند و قدرت در اختیار او باشد. آنجا اتفاقاً صحنه‌ای است که هر چه زیادتر بشود، به نفع جامعه است اگر در جامعه تعداد سمن‌ها چند هزار باشند، ضرر نمی‌کنیم. البته امروز یک بحثی شد و آن اینکه وجود یک هماهنگی بین این سمن‌ها و خیرین ضرورت دارد.

این کار خیلی ارزشمند است که بتوانیم در سامانه‌هایی همه اینها را جمع کنیم و همه از همدیگر با خبر باشند و بدانند این گروه چه کار می‌کند تا همدیگر را یاری کنند و فعالیت‌ها را هماهنگ کنند. این کار بسیار ارزشمند و مهم است.

مخصوصاً در این کار خیر و خیر جمعی. حضور جوان‌ها بسیار مهم است. نسل جوان ما نسل پرانگیزه و پرنشاطی است. به هر حال جوان‌های ما ساعات و اوقات فراغت غیر تحصیل، کار و اشتغال دارند و اتفاقاً باید نسل جوان وارد این عمل شود برای اینکه این مسیر بتواند ادامه پیدا کند.

بعضی‌ها فکر می‌کنند که کار خیر کردن برای آن سنینی است که آدم در سنین بازنشستگی و به فکر به قول معروف قبر و قیامت بیافتد و برای آخرت‌اش تلاش می‌کند. نه. کار خیر انجام دادن و جامعه را در مسیر تعالی قرار دادن رسالت و وظیفه انسانی و دینی همه  ما است.

در طول دولت یازدهم و دوازدهم تلاش ما این بوده که سمن‌ها را تقویت کنیم. تلاش ما این بوده راه را برای فعالیت خیرین بیشتر باز کنیم، اگر نقصی و مشکلی است آن نقص باید رفع شود.

آمار و ارقام و تعداد حکایت از این دارد که موفقیت‌هایی در این مسیر و در این راه وجود داشته است. اولاً در این مسیر تعداد به ما نشان می‌دهد هم در بخش کار خیر در بحث بهزیستی، کمک به افرادی که نیازمند به توانمندسازی از لحاظ جسمی و ذهنی و خانوادگی دارند ، تعداد خیلی بیشتر از آنچه که از اول بوده شده است مثلاً از چهار هزار و سیصد به 9 هزار و 800 سمن و تشکل رسیدیم.

عدد خیلی اضافه شده است و فعالیت اینها خیلی بیشتر شده است. سیاست ما هم این بوده که تا جایی که می‌توانیم کار را به خودشان واگذار کنیم. در خود بهزیستی از همان آغاز هر جایی که امکان بوده در اختیار خیرین و سمن‌ها قرار بدهیم زیرا آنها بهتر می‌توانند انجام دهند.

اگر شیرخوارگاهی در اختیار دولت است یا شیرخوارگاهی در اختیار مردم است حتما مردم بهتر می‌توانند در آن بخش کمک کنند. یک بخشی در اختیار دولت است یا در اختیار خیرین است، آنها بیشتر می‌توانند تلاش کنند، به هر حال کار سمن، خلاصه‌اش یک کلمه است. کار سمن داوطلبانه است. کار دولت یک کاری است که بر مبنای مقررات و وظیفه و حقوق و ساعت کار است.

وقتی می‌گوییم دولت یعنی 8 صبح. وقتی می گوییم دولت یعنی تعطیلی 4 بعد از ظهر. یعنی یک زمان و شرایط خاص برای فعالیت. وقتی می‌گوییم مردم، سمن و تشکل‌های خیریه او دیگر ساعت نمی‌شناسد. 7 صبح، 6 صبح و 5 صبح، ساعت 10 الی 12 شب نمی‌شناسد. پس اعضای سمن ها وقت باز دارند چون داوطلب است و علاقمند است و از کارش لذت می‌برد و آمده به جامعه نشاط بدهد اما خود او هم نشاط پیدا می‌کند.

شما وقتی به یکی یاری می‌رسانید و کمک می‌کنید و می‌بینید حالش و زندگی‌اش بهتر شد اول خودتان لذت می برید. این بهترین لذت معنوی است. خداوند اینجوری ما را خلق کرده و از ما اینجوری خواسته است.

وَسَارِعُوا إِلَى مَغْفِرَةٍ مِنْ رَبِّکُمْ وَجَنَّةٍ عَرْضُهَا السَّمَاوَاتُ وَالْأَرْضُ أُعِدَّتْ لِلْمُتَّقِینَ الَّذِینَ یُنْفِقُونَ فِی السَّرَّاءِ وَ الضَّرَّاءِ وَ الْکاظِمِینَ الْغَیْظَ وَ الْعافِینَ عَنِ النَّاسِ وَ اللَّهُ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ

خدا از مردم می‌خواهد یعنی این رابطه‌ای که بین خالق و مخلوق وجود دارد می‌گوید عجله کنید و بشتابید مغفرت و رحمت و پاداش خداوند جلوی روی شماست. به سمت بهشتی که پهنای آن همه زمین و آسمان است. عَرْضُهَا السَّمَاوَاتُ وَالْأَرْضُ. بعد وقتی توصیف می‌کند متقین را که همه اینها آماده شده برای متقین که خود روزه ماه رمضان هم برای همین تقواست، می گوید الَّذِینَ یُنْفِقُونَ فِی السَّرَّاءِ وَ الضَّرَّاءِ آنهایی که کار نیک کردند، دستگیر دیگران بودند، یاری کردن مردم در تمام حالات جزو برنامه آنهاست چه در روز خوشحالی و چه روز غم، چه روز سختی، چه روز رفاه، همیشه این کار را می‌کنند. آن روزی که حالش خوش است وضعش خوب و خوشحال است و بخشی از وقتش را برای جامعه و نیازمندی‌های جامعه قرار می دهد آن وقتی هم که غم و مشکل دارد باز هم دیگران را فراموش نمی‌کند با اینکه خودش مشکل دارد فِی السَّرَّاءِ نیست آنجا فِی الضَّرَّاءِ است در سختی است. در مشکلات است اما آنجا هم باز فراموش نمی‌کند و دیگران را یاری می‌کند.

پس اساس این است که کار خیر و کار خیر جمعی به عنوان یک وظیفه، نیاز و نشاط برای خودمان و برای جامعه ضروری است.

در اینجا بحث شد که در کنار آگاهی‌بخشی جامعه در توانمندساختن جامعه هم باید مردم را آگاه کنیم و باید نسل جوان و جامعه را آگاه کنیم. برخی از آسیب‌های اجتماعی و مشکلاتی که داریم در اثر ناآگاهی است اگر همه ویژگی‌ها و  قسمت‌های مسأله برای نسل و جامعه تبیین و روشن شود،  گاهی وقت‌ها با خود فهم و درک درست مسأله آن مشکل حل می‌شود .

گاهی وقت‌ها طرف آگاهی دارد اما نیاز دارد که ما آن را یاری کنیم و توانمندش کنیم تا بتواند شغل لازم داشته باشد و محل کسب و کار و فعالیت داشته باشد همه اینها جایی است که بعد از آگاه‌سازی دنبال توانمندسازی جامعه هستیم خیلی چیزها در جامعه ما باید به فرهنگ تبدیل شود.

بعضی وقت‌ها یک کارهایی است که ممکن است یک نفر الی 10 نفر انجام دهند اما تبدیل به فرهنگ نمی‌شود. اگر این تعبیری که در اسلام آمده امر به معروف، نهی از منکر قبل از اینکه دیگران را به معروف دعوت کنیم و از منکر نهی کنیم باید برای مردم به عنوان معروف و کار نیک و کار شایسته جا بیفتد این در سایه فرهنگ‌سازی در جامعه است.

 یک وقتی کسی نظافت خیابان را بهم می‌زند و آشغالی را پرت می‌کند و احساس شرم هم نمی‌کند این باید تبدیل شود به فرهنگی که او احساس شرم کند.

الان در همین مقطعی که هستیم یعنی مقطع کرونا، مقطع فشارهای اقتصادی، خیلی حرف‌ها زده می‌شود که فلان کار چرا نشد و چرا انجام نگرفت ما یک کشوری هستیم که 3.5 سال است که در یک جنگ تمام عیار اقتصادی هستیم هیچ کشوری چنین شرایطی را پیدا نکرده است اما توانستیم در این 3.5 سال بایستیم و در برابر همه فشارها ایستادگی کنیم و نشکستیم تا جایی که همه دنیا قبول دارد و کشوری نیست که بگوید فشار حداکثری نسبت به ملت ایران موفق بود. خود آنهایی که این کار را کردند خودشان می‌گویند ناموفق بوده است. حتی مسئولین دولت قبلی و همان‌ها که این فشار را طراحی کردند می‌گویند این فشار، فشاری بوده که به اهدافش نرسیده است.

آنها می‌خواستند ظرف 6 الی 7 ماه یا یک سال ما را تسلیم کنند اما ناموفق بودند. در این شرایط خاص کشور و وقتی در جنگ هستیم خیلی مسایل پیش می آید و خود به خود در آن سرمایه‌هایی که می‌خواستیم خرج کنیم برای اینکه جامعه را در رفاه قرار دهیم و توسعه کشور را پیش ببریم، نقص ایجاد می‌شود .

وقتی جنگی بر شما تحمیل می‌شود، مگر می‌شود جنگ، شهید و زخمی و مجروح و معلول ندهد. طبیعی است. وقتی وارد محیط اینچنینی می‌شویم، مشکلات فراوانی هم برای ما دارد.

افتخار ملت ما و دولت به عنوان خادم ملت این بوده که در طول این 3.5 سال که هیچ کس ما را یاری نکرد. هیچ کس ما را کمک نکرد ، توانستیم ایستادگی کنیم.

حتی وقتی در کنار تحریم کرونا اضافه شد ، قاعدتاً هر بی‌رحمی هم در آن شرایط می‌بایست بگوید در این شرایط کرونا و در این شرایط اپیدمی، اینجا دیگر تخفیف دهیم و رها کنیم. لااقل در دارو به مردم فشار نیاوریم اما همان روش را دشمن حتی در دوران کرونا ادامه داد.

اما مردم ما در کنار همدیگر ایستادند، مردم به صحنه آمدند همه فعالان، همه شرکت‌های دانش‌بنیان، همه آنهایی که خیر بودند، در کنار هم قرار ‌گرفتند.

از 1.5 سال گذشته فشار کرونا اضافه شده است، البته همه کشورهای دنیا در فشار هستند، این معضل، معضل ایران نیست برای همه کشورها است. ویروسی جهش یافته است. ویروسی که تغییر شکل و ماهیت و فعالیت داده است. موج چهارمی با آن مواجه شدیم با موج‌های قبلی قابل مقایسه نیست. عین این وضع در کشورهای اروپایی و در آمریکای لاتین و آمریکا است و همه جا با این مشکل مواجه شدند. در واقع یک ویروس جدید با شرایط جدید وارد شده است اما در عین حال مردم مقاومت و ایستادگی کرده و همدیگر را یاری کردند.

اگر نمی‌توانستیم امکانات لازم را برای بیمارستان‌ها فراهم کنیم. اگر شرکت‌های دانش‌بنیان نمی‌توانستند ونتیلاتور لازم را تولید کنند و در اختیار وزارت بهداشت و درمان و بیمارستان‌ها قرار دهند سی تی اسکن و داروی لازم و کیت‌های آزمایشگاهی را در اختیار قرار دهند، چه کسی به ما کمک می کرد؟ اما وقتی مردم وارد صحنه می‌شوند صحنه عوض می‌شود . در زلزله و سیل هم همین بوده است. همه مردم، سمن‌ها و تشکل‌ها وارد شدند و به یاری هم آمدند. در عرض یک هفته 25 استان با سیل مواجه شد. همه جا تخریب و مشکلات زیادی ایجاد شد ولی مردم به صحنه آمدند و اوضاع کنترل شد. در زلزله هم همین‌جور بود. امروز در کرونا هم همینطور است.

همین الان در ماه رمضان و ‌قبل ماه رمضان، مردم کمک‌های مؤمنانه انجام می‌دهند حتی برای اینکه ویروس را کنترل کنیم در محله‌ها، گروه‌های مردمی به صحنه آمدند. هم کنترل کردند هم اگر خانواده‌هایی بودند که لازم بوده در قرنطینه باشند آنها را یاری و کمک کردند، جمع‌هایی بودند، به خانه مردم زنگ می‌زدند که شما چه نیاز دارید برایتان خریداری کنیم و  بیاوریم که شما از خانه خارج نشوید.

این کار خیلی مهم است یعنی کار جمعی، کار خیر و دسته‌ جمعی کار مهمی است که برای ما هم در روز سختی و مصیبت ضرورت است. حتی  در روزی که در رفاه هستیم باز هم برای ما ضرورت است که این کار بزرگ و عظیم را انجام دهیم و الحمدالله امروز در کشور گروه‌های مختلف در کارهای خیر مختلف، حضور دارند . در سال گذشته در جلسه گفته شد که خیرین برای مدرسه‌سازی در پی 3 هزار میلیارد تومان کمک بودند و امروز  2 هزار میلیارد تومان تحقق پیدا کرده است. این کار را انجام دادند و مدارس نیمه کاره را تکمیل کردند.

چه کار خیری بیش و بهتر از این که در کار مدرسه و بیمارستان و یاری مردم و اشتغال و برای نگهداری  بچه کوچکی که پدر و مادر ندارد، انجام شود. واقعاً این  بچه‌ها در سنین مختلف زندگی سختی را می‌گذرانند اما وقتی یاری و کمک است این زندگی سخت به مقدار بسیار زیادی آسان می‌شود.

ما الان در شرایطی قرار داریم که جامعه ما نیاز به کمک دارد نه تنها به خاطر کرونا و تحریم بلکه  همیشه به این نوع کمک ها نیاز داریم حتی اگر تحریم هم تمام شود و کرونا هم تمام شود، باز جامعه نیازمند این تشکل‌ها است و باز نیاز داریم به آن انجمنی که برای اعضایی که باید اهداء شود، فعال شود و کمک کند به هر حال افرادی هستند که به خاطر عضوی که دچار مشکل شده جانشان را از دست می‌دهند و افرادی هم هستند حاضرند در یک شرایطی که از دنیا می‌روند در لحظات اول اعضای خودشان را اهدا کنند. این کار بسیار ارزشمندی است یعنی بحث حیات و زندگی است. حیات و مرگ است. اگر یک نفر را نجات دهید مثل اینکه یک جامعه‌ای را نجات دادید انسان‌ها را نجات دادید و این کار بسیار مهمی است.

در نجات معنوی هم همینطور است، در روایات آمده اگر شما یک نفر را به راه مستقیم هدایت کنید و یک نفر را از اعتیاد، انحراف، فقر نجات دهید و به راه درست هدایت کنید مثل اینکه همه مردم را زنده کردید مثل اینکه کل زمین و آسمان در برابر تو قرار گرفتند.

این نشان می‌دهد که ما در هر شرایطی نیازمند به کمک و یاری همدیگر هستیم. آنچه مهم است اینکه ما در این شرایط جامعه را تشویق کنیم به اینکه همدیگر را کمک و یاری کنیم و این نیازمندی با یاری یکدیگر و فعال شدن همدیگر امکان‌ پذیر است .

محیط و طبیعت هم همین‌طور است. طبیعت هم نیاز به کمک دارد. در کشوری هستیم که همیشه در شرایط خشکسالی هستیم. ممکن است یک سال و دو سال و سه سال، ترسالی ایجاد شود، دو مرتبه به خشکسالی می‌افتیم. پس در یک کشوری هستیم که نیازمند هستیم که آب را حفظ کنیم تا بتوانیم آب را در اختیار مردم قرار دهیم. بخش شرق کشور پرطراوت نیست و دچار مشکل است، معضل اصلی‌اش معضل آب است. اگر آنجا آب بود، زمین آماده‌ای برای کشاورزی وجود دارد و مردم با روحیه‌ای هستند که می‌خواهند کار کنند. یکی از افتخارات دولت یازدهم و دوازدهم این بود که تلاش کرد آب را از دریا به فلات مرکزی ایران برساند و این کار انجام شد بحمدالله. در آغاز این کار و شرکت‌هایی که در این راه آمده بودند و می‌خواستند فعالیت کنند. حتی برخی از متخصصین ما می‌گفتند اصلاً این کار امکان‌پذیر نیست. مگر می‌شود آب دریا را شیرین کرد و با پمپاژ به  800 الی 1000 کیلومتر دورتر رساند اما این کار شد، آب در دریا شیرین شد و این آب صدها کیلومتر دورتر به استان کرمان و استان یزد ،استان اصفهان، استان خراسان جنوبی، خراسان رضوی و  استان سیستان و بلوچستان انتقال می یابد.

اگر قدم برداشتیم برای اینکه منطقه‌ای را آباد کنیم و بخشی از کشور را آباد کنیم دست به دست هم دادیم، امروز منطقه شرق کشور و سیستان و بلوچستان در مسیر تحول است، منطقه مکران در مسیر تحول است. جاسک در ابتدای دولت یک شهرک کوچک و محدودی بود رفتیم در جمع‌شان و برایشان سخنرانی کردیم آنجا بهشان وعده دادم که این جاسک زیر و رو خواهد شد و اینجا متحول می‌شود، امروز جاسک یک مرکزی برای فعالیت اقتصادی شده است. جاسک را به یک مرکز صادراتی برای نفت تبدیل می‌کنیم. یعنی همانطور که نفت از خارک صادر می‌شد از این به بعد هم از خارک و هم از جاسک صادر می‌شود.

حالا از لحاظ مسأله امنیت ملی اینها سر جای خودش محفوظ است. این کار خیلی عظیم و بزرگی است. یعنی اگر فردا مشکلی برای تنگه هرمز و خلیج فارس پیش بیاید نفت‌مان را از بیرون خلیج فارس هم صادر می‌کنیم.

از گوره تا جاسک هزار کیلومتر لوله کشیدیم ، ان‌شاء الله تا اواخر اردیبهشت امیدوارم این طرح افتتاح شود، تمام لوله ها ساخت داخل است اولش اصلاً چنین امکاناتی نداشتیم اما همه این امکانات بوجود آمد، کارگاه‌های بزرگ، مراکز بزرگ، کارخانه‌ها فعال شدند. در تمام این مسیر تمامی پمپ‌ها داخلی است. تمام لوله ها و پمپ‌ها در داخل تولید شده است، طراحی‌ در داخل است. این کار عظیم و بزرگ بخشی از کشور را متحول می‌کند. البته وقتی این بخش متحول می‌شود، تازه زمینه‌ ایجاد می‌شود که تشکل‌ها فعال شوند. یعنی کار زیربنایی را دولت انجام داده و سواحل مکران را زنده کرده است. جاده‌اش را دولت کشیده است. الان تقریباً تمام مسیر از بندر عباس به چابهار، 2 بانده و 2 خطه شده و بزرگراه ایجاد می‌شود و بخش بزرگی‌اش بزرگراه شده است و این کار دولت است.

راه‌آهن، کار دولت است و آنرا  از چابهار به زاهدان می کشیم و بعد از زاهدان تا خراسان، ادامه پیدا می‌کند. 700 کیلومتر راه‌آهن ایجاد می‌شود که ان‌شاء الله خرداد ماه از زاهدان به خاش را افتتاح می‌کنیم و آماده افتتاح می‌شود یک بخش دیگر از چابهار به ایرانشهر هم تا آخر دولت آماده می‌شود.

کارهای زیربنایی را دولت انجام می دهد و باید سرمایه‌گذاری کند. بعد از آن کارهای عظیمی وجود دارد که دست تشکل‌های مردم نهاد است آنها باید وارد عمل شوند. تشکل ها باید در آموزش و آگاهی و اشتغال مردم و فرهنگ جامعه، مدارس و بهداشت وارد بشوند و کمک کنند و دولت نیز در کنار آن است تا  بتوانیم احیاء کنیم.

تشکر می‌کنم از همه تشکل‌هایی که در بخش‌های مختلف فعالیت می‌کنند، مخصوصاً از تشکل‌ها و سمن‌هایی که جوان‌ها در آن فعال شدند. در این دولت این بخش کاملاً فعال شده و جوان‌ها در قالب سمن‌ها و تشکل‌های مختلف به صحنه آمدند.

100 مرکز به عنوان خانه جوان در کشور تأسیس شده است که محل آموزش و همکاری اینهاست و این کاری ضروری برای جامعه است و باید ادامه پیدا کند.

یکی از افتخارات ما این بوده که در این زمینه تسهیل‌گری بیشتری کردیم کمک و تشویق کردیم و کار اصلی را مردم انجام دادند. کار اصلی برای تشکل‌های مردمی است.

در جلسه  هم بحث شد و از لحاظ مقررات و حقوق و قانون هنوز هم باید اینها را یاری و کمک کنیم و دولت باز هم در این زمینه یاری خواهد کرد و این کار بزرگ ان‌شاء الله می‌تواند باعث توسعه کشور شود.

وقتی می‌گوییم توسعه، یک توسعه همه جانبه نیاز داریم در این توسعه همه جانبه یک بخشی از این توسعه در اختیار فعالان اجتماعی غیردولتی است. گاهی هم فعالان اجتماعی غیردولتی واسطه  بین دولت و جامعه و مردم می‌شوند و این واسطه‌گری و میانجی‌گری را انجام می‌دهند. تشکر می‌کنم از همه سمن‌ها، تشکل‌ها، خیرین عزیز که در بخش‌های مختلف فعال هستند.

در جلسه امروز باز هم فرصتی بود که سخن خیرین و فعالان بخش اجتماعی را بشنویم تا باز هم یاری کنیم و ان‌شاء الله دولت های بعد هم یاری خواهند کرد این کار ارزشمندی است که هم اجر دنیوی و هم اجر اخروی دارد و هم موجب نشاط در دنیا و هم اجر در آخرت است.

ان‌شاء الله

والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته

انتهای پیام/