تحریم، ترور، تنش؛ اقدامات ضدایرانی آمریکا همزمان با مذاکرات وین
دولت آمریکا به‌موازات فشارهای دیپلماتیک در عرصه اقتصادی و دیپلماسی، از اهرم‌های امنیتی برای به ثمر رساندن تلاش‌های خود پشت میز مذاکره استفاده می‌کند.
گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم ـ دولت «جو بایدن»، رئیس‌جمهور آمریکا ضمن اذعان به شکست سیاست فشار حداکثری «دونالد ترامپ» علیه ایران ادعا کرده است قصد دارد تغییر رویه دهد و برای احیای برجام روال دیپلماسی را در پیش بگیرد،
این در حالی است که در میدان عمل، دولت بایدن نه‌تنها اقدامی در جهت کاهش تحریم‌ها علیه ایران انجام نداده چندین و چند اقدام ضدایرانی دیگر را همزمان با جاری بودن مذاکرات وین در دستور کار قرار داده است.
تحلیلگران می‌گویند سیاست تأکید بر دیپلماسی کنار اقدامات ضدایرانی و تداوم فشار بر ایران، بخشی از سیاست «فشار هوشمند» است که بایدن گفته است قصد دارد آن را علیه ایران در دستور کار قرار دهد.
«جو بایدن»، سپتامبر 2020 قبل از پیروزی در انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا در مقاله‌ای در «سی‌ان‌ان» محورهای سیاستش در قبال ایران و برجام را شرح داده تصریح کرد روش «فشار حداکثری» که دونالد ترامپ در پیش گرفته فاقد قابلیت‌های لازم برای مهار ایران در زمینه‌های هسته‌ای، منطقه‌ای و موشکی است، لذا لازم است روشی هوشمندانه‌تر برای مقابله با تهران به‌کار گرفت.
جان کلام بایدن در آن مقاله این است که سیاست ترامپ به‌جهت آنکه آمریکا را از متحدان اروپایی‌اش دور می‌کند توان اجماع‌سازی علیه ایران را ندارد و لازم است واشنگتن، از اتحادی که در نتیجه اجرای برجام میان آمریکا و متحدان و شریکانش ایجاد می‌شود به‌عنوان اهرم فشار بر ایران جهت تغییر رفتارش در جهت مطلوب واشنگتن و رسیدن به برجام‌های بعدی استفاده کند.
همین سیاست بعد از ورود بایدن به کاخ سفید نیز اعلام شد. اعضای تیم بایدن در روزها و هفته‌های گذشته بارها این عبارات را تکرار کرده‌اند که واشنگتن قصد دارد به برجام برگردد و این بازگشت را سکویی برای همکاری با متحدان و شریکانش جهت قوی‌تر کردن و طولانی کردن توافق و رسیدن به توافقی جدید برای حل‌وفصل مسائل مربوط به برنامه موشکی و فعالیت‌های منطقه‌ای ایران قرار دهد.
از مجموع این اظهارات، کنار نحوه رفتار تیم بایدن و همچنین نگاه آمریکایی‌ها به‌طورکلی به مقوله مذاکرات (که در ادامه درباره آن توضیح خواهیم داد) می‌توان استنباط کرد که «فشار هوشمندانه» قرار نیست سیاستی عقلانی‌تر با میزان زورگویی کمتر نسبت به «فشار حداکثری» باشد بلکه قرار است با رفع نقائص آن در جهت یارگیری‌های بیشتر برای زورگویی باکیفیت‌تر و احتمالاً نتیجه‌بخش‌تر حرکت کند، می‌توان گفت همه اختلاف بایدن و ترامپ در سیاستشان در قبال ایران به همین خلاصه می‌شود.
در این گزارش نگاهی انداخته‌ایم به برخی از اقدامات ضدایرانی دولت بایدن همزمان با تأکید دولت این کشور بر دیپلماسی در قبال ایران.
کارگروه ضدایرانی با رژیم صهیونیستی
دولت آمریکا یک کارگروه مشترک با رژیم صهیونیستی را که قبلاً در دوره اول ریاست‌جمهوری «باراک اوباما» برای هماهنگی سیاست‌ها ضدایران تشکیل شده بود احیا و جلساتی را در قالب آن برگزار کرده است.
ریاست این کارگروه را مشاوران امنیت داخلی دو طرف یعنی «جیک سالیوان» از طرف آمریکا و «مئیر بن‌شابات» از طرف رژیم صهیونیستی به‌عهده دارند. مقام‌های ارشد نهادهای امنیتی، دیپلماتیک و اطلاعاتی آمریکا و اسرائیل اعضای این کارگروه را تشکیل می‌دهند.
پایگاه آکسیوس حدود چهل روز پیش گزارش داد در نخستین نشست مشورتی میان مقام‌های آمریکا و رژیم صهیونیستی دو طرف به توافقاتی در قبال ایران دست پیدا کردند.
مقام‌های اسرائیلی به پایگاه آکسیوس گفته‌اند که از نتایج رایزنی‌ها در این نشست خشنود هستند و امیدوارند که با گذشت زمان و پابرجا ماندن تحریم‌های آمریکا، ایرانی‌ها گام نخست را بردارند و با دادن امتیاز موافقت کنند. یکی از نتایج این نشست مشورتی، توافق بر سر تشکیل یک تیم ویژه با مأموریت تبادل اطلاعات در خصوص برنامه هسته‌ای ایران بود.
انتصاب معمار تحریم‌ها
«رابرت مالی»، نماینده ویژه دولت آمریکا در امور ایران چند ماه پیش، «ریچارد نفیو» را که از او به‌عنوان معمار اصلی شبکه تحریم‌ها علیه ایران یاد می‌شود به‌عنوان معاون خود منصوب کرده است.
بسیاری از تحلیلگران معتقدند هدف بایدن از آوردن ریچارد نفیو به دولت، با توجه به سوابق و نظراتی که او در حوزه تحریم‌ها دارد، رفع نمادین و کاغذی تحریم‌ها، حین حفظ فشار آن بر ایران است.
آنچه این فرضیه را تقویت می‌کند تأکید مقام‌های دولت بایدن در روزهای اخیر بر عدم رفع تمامی تحریم‌ها علیه ایران است. عدم لغو تمامی تحریم‌ها ـ آن‌طور که از تجربه اجرای برجام در دوران ریاست‌جمهوری اوباما هم پیدا است ـ موجب خواهد شد فضا و ساختار تحریم‌ها حفظ شود و رفع تحریم به یک اقدام نمادین و صرفاً روی کاغذ، بدون آثار عملی تبدیل شود. چنان‌که از سابقه رفتارهای گذشته آمریکا پیداست این کشور ابزارهای اقتصادی، سیاسی و حقوقی متعددی را به‌کار می‌گیرد که حتی در صورت رفع حقوقی تحریم‌ها، باز هم بتواند مانع از انتفاع اقتصاد ایران شود.
ناگفته پیداست که طرف آمریکایی به‌دنبال آن است تا آنجا که امکان دارد رفع تحریم‌ها علیه ایران از حالت واقعی و عملی فاصله بگیرد و به حالت نمایشی و نمادین نزدیک شود تا بتواند از همین مسئله به‌عنوان اهرم فشاری بر ایران برای باز کردن باب مذاکرات آتی استفاده کند، به‌نظر می‌رسد مأموریت ریچارد نفیو در دولت بایدن، کمک به همین موضوع است.
راهبرد پلیس خوب ـ پلیس بد با کنگره
قانونگذاران آمریکایی به‌عنوان بخشی از راهبرد «پلیس خوب ـ پلیس بد» بارها با ارسال نامه‌های مختلف به دولت بایدن خواستار تشدید فشارها و تحریم‌ها علیه ایران شده‌اند.
در تازه‌ترین مورد، هفته گذشته 220 عضو کنگره آمریکا با معرفی قطعنامه‌ای به‌بهانه حمایت از آنچه «خواست مردم ایران برای جمهوری دموکراتیک، سکولار و غیرهسته‌ای ایران» عنوان کرده‌اند، از دولت جو بایدن خواستند مواضع سختی علیه جمهوری اسلامی اتخاذ کند.
معرفی این قطعنامه بخشی از اقدامات ضدایرانی قانونگذاران کنگره آمریکا است. این نمایندگان، تاکنون چندین طرح و نامه برای تشدید فشارها علیه ایران معرفی کرده‌اند، به‌عنوان مثال، در روزهای گذشته کمیته مطالعاتی جمهوری‌خواهان کنگره از طرحی رونمایی کرده است که خواستار ادامه فشار حداکثری علیه ایران است.
مانع‌تراشی در آزادسازی دارایی‌های ایران
دولت آمریکا از روابطش با کره جنوبی حداکثر استفاده را کرده و در آزادسازی دارایی‌های بلوکه‌شده ایران در سئول مانع‌تراشی کرده است. البته کره جنوبی در ماه‌های گذشته در نتیجه فشارهای مکرر تهران، مبلغ اندکی از پول‌های بلوکه‌شده ایران را که رقمی کمتر از 20 میلیون دلار را شامل می‌شود برای خرید دارو و تجهیزات پزشکی آزاد کرد، با این حال، این رقم فرسنگ‌ها با میزان بدهی کره جنوبی فاصله دارد و سئول تا کنون اراده‌ای برای تسویه آن نشان نداده است.
علت کارشکنی‌های این‌چنینی کره جنوبی تبعیت سئول از سیاست‌ها و تحریم‌های آمریکا عنوان شده است. کره جنوبی از متحدان نزدیک آمریکا در منطقه است و در عین حال در چند دهه اخیر، از طرف‌های تجاری اصلی ایران بوده، اما نتوانسته است توازن را میان حفظ روابط با ایالات متحده و باز نگه‌داشتن مسیر تجارت با ایران حفظ کند.
«آنتونی بلینکن»، وزیر خارجه ایالات متحده آمریکا روز چهارشنبه 10 مارس (20 اسفند) اعلام کرد که با آزادسازی پول‌های ایران در کره جنوبی پیش از آنکه جمهوری اسلامی به تعهدات برجامی‌اش بازگردد، مخالف است،
این در حالی است که ایران اعلام کرده بود قصد دارد بخشی از این منابع مالی را برای پرداخت بدهی خود بابت حق عضویت در سازمان ملل متحد و همچنین خریداری واکسن کرونا از طریق طرح «کواکس» هزینه کند.
خرابکاری‌های هسته‌ای با رژیم صهیونیستی
دولت آمریکا به‌موازات فشارهای دیپلماتیک در عرصه اقتصادی و دیپلماسی، از اهرم‌های امنیتی برای به ثمر رساندن تلاش‌های خود پشت میز مذاکره استفاده می‌کند.
چند هفته پیش در پی اقدامی خرابکارانه در سایت هسته‌ای نطنز که آقای علی اکبر صالحی رئیس سازمان انرژی اتمی ایران آن را «تروریسم هسته‌ای» توصیف کرده است، حادثه‌ای در یک بخش از شبکه توزیع برق تأسیسات هسته‌ای غنی‌سازی نطنز به وقوع پیوست.
اگرچه مسئولان اعلام کرده‌اند که این واقعه هیچ صدمات انسانی و آلودگی به‌دنبال نداشته است، امّا نگاهی فنی به موضوع مشخص می‌کند که خرابکاری در شبکه توزیع برق با هدف آسیب‌رساندن جدی به دستگاه‌های غنی‌سازی ایرانی انجام شده است، اقدامی که پیشتر هم آمریکایی‌ها و صهیونیست‌ها با نفوذ دادن ویروس استاکس‌نت در تأسیسات نطنز به‌دنبال انهدام سانتریفیوژها بودند اما موفق به این کار نشدند.
تیرماه سال گذشته نیز انفجاری در سالن ساخت سانتریفیوژها در نطنز رخ داد که در آن واقعه نیز صهیونیست‌ها به‌صورت غیرمستقیم مسئولیت آن را پذیرفتند. علاوه بر اقدامات خرابکارانه‌ای که ذکر آن رفت، دلایل فراوانی وجود دارد که ترور دانشمند بزرگ هسته‌ای و دفاعی ایران شهید فخری‌زاده در آذرماه سال گذشته و نیز ترورهای دیگر دانشمندان در سالهای گذشته نیز به‌دست صهیونیست‌ها رخ داده است.
البته، هر نوع تحلیلی که این حملات را صرفاً به صهیونیست‌ها نسبت دهد و از نقش آمریکا غفلت کند تحلیلی به‌دور از واقعیت است. ژنوم سیاسی آمریکا و رژیم صهیونیستی یکی است و این رژیم از بدو تولد همواره مورد حمایت 100درصدی تمامی رؤسای جمهوری آمریکا اعم از دموکرات و جمهوری‌خواه بوده است و تفکیک آمریکا ـ رژیم صهیونیستی به‌خصوص در اقداماتی از این دست ساده‌انگاری سیاسی است.
از جمله دیگر دلایلی که فرضیه مشارکت آمریکا در این حمله را تقویت می‌کند این است که رویداد نطنز کاملاً در راستای منافع مذاکراتی دولت آمریکا است و می‌توان انتظار داشت که با هدف پایین آوردن دست ایران در مذاکرات، از طریق خرابکاری در مسیر پیشرفت‌های هسته‌ای طراحی شده باشد.
خبرنگار کانال 13 تلویزیون رژیم صهیونیستی هم رضایتمندی مقام‌های آمریکایی از وارد آوردن خسارت به تأسیسات نطنز را مورد تأیید قرار داد. او نوشت: «بدون ظرفیت غنی‌سازی در نطنز طی ماه‌های پیشِ‌رو، ایران اهرم فشارش در مذاکرات را از دست می‌دهد. مقام‌های آمریکایی در کانال‌های اطلاعاتی و امنیت ملی رضایت خود را از خسارت واردشده به این تأسیسات ابراز کرده‌اند.»
توجه به این نکته نیز حائز اهمیت است که انتصاب فردی با سوابق دیپلماتیک مانند «ویلیام برنز» به سمت رئیس سازمان سیا در دولت بایدن را می‌توان در راستای تلاش دولت آمریکا برای بهره‌گیری از رویدادهای امنیتی در حوزه دیپلماسی تعبیر و تفسیر کرد.
چند روز پیش «دنیس راس»، مشاور «باراک اوباما»، رئیس‌جمهور اسبق آمریکا هم در یادداشتی در روزنامه واشنگتن‌پست از اقدامات خرابکارانه رژیم صهیونیستی در سایت نطنز دفاع کرده و نوشته است این اقدام در راستای منافع مذاکراتی آمریکا است.
او نوشته بود: این اقدام اولاً برای دولت بایدن زمان می‌خرد تا برای رسیدن به تفاهم با ایرانی‌ها احساس عجله نکند. دوم اینکه اگر ایرانی‌ها باور داشته باشند که آمریکا از مسئله باخبر بوده و کاری برای جلوگیری از آن انجام نداده است، این برایشان حاوی این پیام خواهد بود که ایالات متحده هزینه اقدامات ایران را افزایش خواهد داد و به‌صورت مستقیم یا غیرمستقیم از این اقدامات جلوگیری خواهد کرد.
برنامه 18میلیارددلاری برای مقابله با برنامه موشکی ایران
بلومبرگ گزارش داده است وزارت دفاع آمریکا قصد دارد حدود 18 میلیارد دلار برای تحقیق و توسعه و تولید یک سامانه دفاعی جدید به‌منظور مقابله با موشک‌هایی که ممکن است از ایران و کره شمالی به‌سمت آمریکا شلیک شوند، هزینه کند.
بر اساس این گزارش‌ها، تیم‌هایی به‌رهبری دو شرکت نظامی لاکهید مارتین و نورثروپ گرومن رقمی در حدود 13.1 میلیارد دلار برای فاز تحقیق و توسعه یک سامانه دفاعی نسل جدید دریافت خواهند کرد.
برآورد می‌شود که در فاز تولید این سامانه دفاعی جدید نیز 2.3 میلیارد دلار هزینه شود و در نهایت 2.3 میلیارد دلار دیگر نیز به هزینه‌های پشتیبانی تخصیص یابد.
انتهای پیام/+
