قربانیان سرکوب در بحرین/۲- ۱۰ سال حبس به خاطر اتهامی که دادگاه نتوانست اثباتش کند

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، پایگاه خبری البحرین الیوم در گزارش‌هایی به بررسی جزئیات جنایت‌ها و نقض گسترده حقوق بشر در فضای امنیتی و سرکوبگر رژیم آل خلیفه در بحرین و استبداد رژیم آل سعود در عربستان پرداخته و شرایط برخی زندانیان بحرینی و سعودی که مورد بی‌عدالتی و سوء رفتار حاکمیت قرار گرفته‌اند را تشریح کرده است. عمده این افراد از طریق محاکمه‌های ظالمانه و اعترافات برگرفته شده توسط شکنجه‌های طاقت‌فرسا با احکامی ناعادلانه مواجه شده‌اند.

حسین سرور ملقب به ابو زهرا یکی از جوانان بحرینی است که قبل از دیدن چهره دختر خود و تولد او به زندان رفت. وی به همسر خود توضیح می‌دهد که چگونه از زمان انتقال از ساختمان تحقیقات جنایی به زندان جو در تاریخ 19 آوریل 2015 مورد شکنجه و اهانت گسترده نیروهای امنیتی قرار گرفته است. بلافاصله بعد از اینکه حسین سرور وارد زندان جو شد نیروهای امنیتی بر سر وی ریختند و او را به شدت از ناحیه سر مورد اصابت ضربات دردناک قرار دادند. این در حالی بود که آنها به خوبی از بیماری سینوزیت وی اطلاع داشتند. در آن زمان زندانیان حاضر در زندان جو با شدید‌ترین و وحشیانه‌ترین شرایط شکنجه می‌شدند. آنها شبهای سرد را در چادرهایی که در محوطه زندان قرارداده شده بود می‌گذراندند.

در یکی از این موارد یکی از نیروهای امنیتی کفش خود را در دهان حسین سرور گذاشت تا به شدیدترین وجه او را مورد اهانت و شکنجه قرار دهد. این در حالی بود که پزشک ساختمان تحقیقات جنایی اعلام کرده بود که افسران امنیتی نباید او را شکنجه کنند چرا که این موضوع باعث افزایش بیماری وی می‌شود.

حسین یک بار قبل از ازدواج بازداشت شده و مورد شکنجه شدید قرار گرفته بود، اما از آنجا که نیروهای امنیتی نتوانسته بودن اتهام او را ثابت کنند، وی به صورت مشروط آزاد شد. این در حالی بود که تمامی گزارش‌ها و شهادت‌ها نشان می‌داد که وی در زمان آتش گرفتن خودروی پلیس در روستایشان در سر کار خود حاضر بوده است، با این وجود دادگاه بحرین هرگز او را رها نکرد و نیروهای امنیتی به شدت او را مورد شکنجه و عذاب قرار دادند.

حسین سرور بعد از آزادی ازدواج کرد، اما تنها یک هفته بعد از اینکه متوجه شد همسرش باردار است، دادگاه‌های رژیم آل خلیفه حکم عجیب 15 سال زندان را برای او صادر کردند. وی در عین حال از رفتن به دادگاه امتناع کرد، اما فرار هم نکرد و به زندگی طبیعی خود ادامه داد. اوضاع به همین صورت سپری شد تا این که نیروهای نظامی در روز 15 آوریل 2015 به محل کار او حمله کرده و وی را بازداشت و به ساختمان تحقیقات جنایی منتقل کردند.

حسین هرگز تمایلی نداشت از شکنجه‌هایی که در ساختمان تحقیقات جنایی و اقامت سه روزه خود در آنجا با آن مواجه شد، با همسرش صحبت کند چرا که می‌دانست این حرفها قلب همسرش را به درد می آورد. دادگاه تجدید نظر که در نتیجه اعتراض خانواده سرور به حکم دادگاه استیناف تشکیل شده بود مدت زندان را از 15 سال به 10 سال تقلیل داد، اما با وجود تمامی ادله‌ای که در خصوص اثبات بی‌گناهی حسین سرور وجود داشت، وی را تبرئه نکرد.

حسین سرور با وجود عشق و علاقه زیادی که به دختر کوچکش زهرا دارد، اما از دیدن او محروم است و تنها با لمس انگشتان دست او از پشت میله‌های زندان می‌تواند محبتش را به فرزندش نشان دهد. وی یک بار در اعتراض به ایجاد ایست و بازرسی‌های تحقیرآمیزی که ضد خانواده‌های زندانیان صورت گرفته بود، در خصوص ملاقات با خانواده اش به همراه تعداد دیگری از زندانیان اعتصاب کرده و به مدت یک سال و چند ماه این اعتصاب ادامه داشت.

ادامه دارد...