کارگران و کوهی از مطالبات تلنبار شده

به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، امسال هم مانند سال‌های گذشته روز کارگر با برگزاری مراسم و مناسبت‌های مختلف  مجازی و وبینار و مختصرتر از گذشته برگزار شده, اما نکته مهم این است که آیا مطالبات کارگران به نتیجه رسید؟

یکی از تفاوت های عمده روز کارگر امسال با سال های قبل شیوع ویروس کرونا است که حدود 2 سال است بخش تولید و کارگران با آن دست و پنجه نرم می کنند. ویروس کرونا طی 2سال اخیر شرایط دشواری را برای کارگران رقم زد, از بیکاری گرفته تا حقوق های نصفه و نیمه ای که از سر ناچاری مجبور به قبول آن هستند.

تأثیر ویروس منحوس کرونا بر زندگی کارگران تا جایی بوده است که وزیرکار هم به آن اشاره کرده است.  محمد شریعتمداری, ،وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی گفت:  امسال دومین سالی است که کارگران در کنار سایر هم وطنان مان در جدال با شیوع ویروس مهلک کرونا به سر می برند. ویروسی که تأثیرات گسترده ای بر زندگی کارگران و کسب و کارها داشته است .

 پرواضح است که کارگران و کسب و کارها بیشترین آسیب را در شرایط شوک ناشی از کووید 19 دیدند. همان طور که وزیرکار هم اذعان کرده است  درشرایط کرونا,  نه تنها سلامت جان کارگران و خانواده های آنها،  بلکه زندگی روزمره این عزیزان  به شدت دچار چالش و بحران شده است .

 اما با وجود این شرایط بازهم جلساتی به مناسب روز کارگر با رعایت پروتکل ها برگزار شد. ولی نتیجه برگزاری مراسمات هر ساله برای کارگران چیست؟ تأمین رفاه و امنیت شغلی، حفظ استقلال سازمان تامین اجتماعی و اجرای قانون بازنشستگی مشاغل سخت و زیان آور به عنوان مهم‌ترین خواسته‌های جامعه کارگری یادشده است که باز هم روز کارگر شد و این مطالبات با گذشت زمان به سال بعد فرستاده می شود.

در سالی که با عنوان سال «تولید؛ پشتیبانی‌ها، مانع‌زدایی‌ها» نامگذاری شده است، یکی از موانع در مسیر تولید مشکلات کارگران است. کارگرانی که هزینه زندگی شان از حقوقشان بیشتر است, انگیزه ای برای رونق در تولید ندارند و بیشترین فکر و ذکر آنها " غم نان" است. تا حدی که این روزها که صدای قرنطینه برای کنترل ویروس کرونا به گوش می رسد, این کارگران هستند که برای چرخاندن چرخ تولید و ترس از بیکاری, با شرایط سخت بین " دغدغه نان" و "سلامت جان" در نبرد هستند.

بدون شک اگر قرار باشد, برای رسیدن به رونق تولید موانع از مسیر آن برداشته شود, یکی از موانع، مشکلات کارگران است, چرا که شاهرگ نظام اقتصادی و تولید کارگران هستند.

 *مروری بر مطالبات کارگران 

حمیدرضا امام قلی تبار,بازرس مجمع عالی نمایندگان کارگران کشور  درمروری بر مطالبات تلنبار شده کارگران گفت:  اولین دغدغه جامعه کارگری کشور این روزها عدم امنیت شغلی این قشر است.  

بنا به گواهی آمار، قرارداد بیش از 93% نیروی کار بصورت موقت بوده و این موضوع اثراث جبران ناپذیر روحی و روانی و جسمی را بر پیکره این قشر و خانواده های آنان وارد می کند. اینکه یک کارگر برای انعقاد اجاره مسکن حداقلی ملزم به امضاء قرارداد حداقل یکساله باشد، اما بعد از امضاء اجاره نامه در محل کار خود اقدام به امضاء قرارداد یک ماهه و سه ماهه و شش ماهه نماید،گویای این واقعیت است که هرگز نمیتوان از این کارگر توقع بهره وری و نوآوری و اثربخشی صد درصدی در محیط کار داشت. زیرا هرگز اطمینان ندارد که اگر قرارداد کارش تمدید نشود، می تواند جهت دستیابی به برنامه ریزی خود امیدوار باشد یا خیر.

وی ادامه داد: دومین دغدغه ی نیروی کار ،تأمین معیشت حداقلی خانواده و کاهش قدرت خرید آن است.   تورم فلج کننده چند سال اخیر و عقب ماندگی های مزدی سنوات گذشته در سایه بی کفایتی و بی مدیریتی برخی مسئولین امر از عوامل اساسی این موضوع می باشد که باعث گردید قریب به اتفاق این قشر برنامه های حداقلی یک زندگی آبرومند شامل خرید یک مسکن و خودرو حداقلی را برای همیشه به فراموشی بسپارد.

این فعال کارگری بیان کرد: اینکه با افزایش حدود 5 برابری نقدینگی درکشور نیروی کار به دهک های انتهایی جامعه سقوط نماید و با توجه خط فقر حدود 12 میلیونی یک خانواده 4 نفره در سال جدید و دریافت حقوق حدود چهار میلیونی ،خط فقر مطلق را در نوردد، نشان از توزیع ناعادلانه ثروت در کشور حکایت دارد و در این مسیر نیروی کار ارزان کشورمان است که به عنوان یک سیبل ، تشعشعات مشکلات اینچنینی را همواره با خود به یدک میکشد.

وی ادامه داد:  دغدغه سوم نیروی کار از دست رفتن سرمایه ی بین النسلی سازمان تامین اجتماعی است  که مالک  آن یعنی کارگران با کمترین مشارکت در مدیریت آن  و سرمایه خود، آن را در دست دولتی می بینند که خود بزرگترین بدهکار به تامین اجتماعی است.آمارهای نگران کننده کسری بودجه  سازمان در چندسال اخیر در جایی که بودجه جاری آن معادل یک سوم بودجه کل کشور است و برای پرداخت مستمری بازنشستگی و غیره اقدام به دریافت تسهیلات با بهره از سیستم بانکی مینماید و یا مایملک خود را به فروش میرساند درد طاقت فرسایی است .

وی گفت:از همه مهمتر در حالیکه حقوق ماهیانه مالکان سازمان که کارگران هستند و با واریز 30 درصد حق بیمه خود منابع سازمان را تأمین میکنند، خود با حقوق و مزایای ماهیانه حدود 4 میلیون تومانی خود حقوق کارمندان این سازمان را که  حدود دو برابر بیشتر از میانگین حقوق ماهیانه مالکان سازمان دریافت  می کنند ، چیزی جز سوء مدیریت مسئولینی نیست که هم در بیرون از این سازمان با مدیریت خود فقر و فلاکت را برای نیروی کار به وجود آورده اند و در درون سازمان تیشه به نابودی سرمایه های کارگران زده اند.اینکه درآینده این سازمان میتواند از سرمایه های مالکان خود که همان کارگران هستند، به درستی حراست نماید از دغدغه های  بزرگ این قشر است که به امید بازنشستگی حداقلی به آن چشم امید دوخته اند.

امام قلی تبار بیان کرد:علاوه بر موارد فوق دغدغه های زیادی در لابه لای مشکلات این قشر به چشم میخورد که همچون موارد بالا جزء مطالبات بالادستی این قشر بوده که نیازمند اراده ملی در سطح روئسای قوای سه گانه و مسئولین مربوطه می باشد. اگر اراده لازم برای رفع موارد فوق صورت نپذیرد، قطعاً جامعه کارگری کشورمان که بیش از نیمی از جمعیت کشورمان را شامل میشوند، هرگز به جایگاه واقعی خود صعود نکرده و بعنوان فقیرترین اقشار جامعه ،زندگی کردن را از خاطر خواهند برد.

انتهای پیام/