به گزارش خبرگزاری تسنیم از شهرکرد ، چندی پیش انتشار خبری مبنی بر تلف شدن چندین تن ماهی در شیلات به دلیل آلودگی ناشی از پساب پتروشیمی لردگان، موجب شد تا بار دیگر موضوع آلودگی پساب این پتروشیمی یادآوری شود.
اکنون پرونده در مراجع قضایی است و این امر گواه مطلوبی برای اهمیت دادن به آلودگی این پتروشیمیها دارد تا در آینده نه چندان دور شاهد فجایع محیط زیستی دیگر نباشیم که البته در ابتدا و از همان آغاز تصمیم برای راهاندازی باید فکری به حال این روز میشد که نشده تا خساراتی مشاهده شود و بعد هم شاید به رسم همیشگی آن خسارت انکار یا فراموش شود.
سعید صالحی، فرماندار شهرستان لردگان در گفتوگو با خبرنگار تسنیم در شهرکرد ، اظهار داشت: پرونده به دادگستری رفته و در حال پیگیری و بررسی است تا منجر به رای شود.
وی افزود: آنچه قاضی دادگستری تصمیم گیرد براساس مدارک و جوابیه کارشناسی خواهد بود.ما پیگیری لازم را انجام دادیم و جواب آزمایشات را در اختیار مقام قضایی قرار دادیم.
پالایش مداوم مقادیر آلایندهها در پسابها ضروری است
رسول زمانی عضو هیات علمی دانشگاه شهرکرد و دکتری محیط زیست در گفتوگو با خبرنگار تسنیم در شهرکرد ، بیان داشت: بطور کلی صنایع پتروشیمی تولیدات بسیار متنوعی دارند که شامل محصولات شیمیایی، پلیمرها، آروماتیکها، کودها و سموم، مواد هیدروکربنی و ... است. تنوع بالای محصولات منجر به تنوع بالای آلایندههای تولیدی میشود.
زمانی تصریح کرد: اگر محصول نهایی پتروشیمی اوره و آمونیاک باشد، آمونیاک در فاضلاب واحدهای پتروشیمی به مقدار زیادی وجود داشته و ترکیبات آن برای آبزیان بویژه ماهیان بسیار خطرناک است.
وی ادامه داد: این فاضلابها دارای موادآلایندهای نظیر ترکیبات نیتروژن، مواد آلی غیرقابل تجزیه زیست شناختی، فلزات سنگین، مواد جامد معلق، اکسیژن خواهی شیمیایی و بیوشیمیایی بالا، و ترکیبات سمی هستند.
دکتری محیط زیست تاکید کرد: با توجه به اینکه مراکز پتروشیمی در مجاورت اکوسیستمهای آبی نظیر رودخانهها احداث میشوند، ترکیبات شیمیایی و فلزات سنگین حاصل از فعالیت آنها علاوه بر کاهش کیفیت آب، حیات را برای موجودات آبزی دشوار میکند.
زمانی بیان داشت: در صورت پایین بودن دبی رودخانه و به تبع آن کاهش قدرت خودپالایی رودخانه اثرات منفی پسابها بسیار شدیدتر خواهد بود و مقادیری از آلایندهها نیز در رسوبات بستر رودخانه تجمع پیدا میکند و بر جمعیت بیمُهرگان آبزی رودخانه نیز تاثیر منفی گذاشته و منجر به از بین رفتن آنها خواهد شد.
عضو هیات علمی دانشگاه شهرکرد عنوان کرد: صنایع پتروشیمی واحدهای گوناگونی دارد و هر واحد آلایندههای خاص خود را دارد. به عنوان مثال از جمله مواد آلاینده واحد آمونیاک میتوان به مواد آلی ازته، آمونیاک، فلز مس و روغن اشاره کرد، آلایندههای واحد اوره، آمونیاک و مواد آلی ازته میباشد.
زمانی اظهار داشت: به منظور کاهش آلایندهها در پساب واحد پتروشیمی، باید مقادیر آلایندهها در پساب بطور مداوم پایش شوند و در صورت وجود آلودگی بالاتر از مقادیر استاندارد و تخلیه آن به محیط زیست، این فاضلاب به سمت تصفیه شدن هدایت شود و پس از تصفیه رهاسازی شود.
عضو هیئت علمی دانشگاه شهرکرد در پایان خاطرنشان کرد: انفجار، آتشسوزی، بخارات سمی آمونیاک، نشتی خطوط انتقال، زلزله از مواردی هستند که در واحدهای پتروشیمی میتوانند عامل حوادث ناگوار زیست محیطی شوند و واحد ایمنی پتروشیمی باید اقدامات لازم را جهت جلوگیری از بروز این حوادث انجام دهد.
انتهای پیام/7540/ی