به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، قیمت کاغذ تحریر در بازار آزاد دوباره پس از چند هفته ثبات روی بندی 580 هزار تومان، به بندی 610 هزار تومان رسید؛ این در حالی است که این کاغذ خریداری نیز در هفتههای گذشته نداشته است.
به دنبال افزایش قیمتها در بازار آزاد و اتمام سهمیه کاغذ دولتی، ناشران که 30 درصد از سهم مصرفکنندگان کاغذ تحریر را به خود اختصاص میدهند، ترجیح دادهاند فعلاً منتظر تصمیم دولت برای اختصاص سهیمه ارزی کاغذ سا ل 99 بمانند؛ هر چند دولت پیش از این به صورت غیر مستقیم آب پاکی را روی دستشان ریخته باشد.
از سوی دیگر به نظر میرسد که این افزایش نسبی قیمت کاغذ در روزهای پایانی هفته گذشته ناشی از آغاز فعالیت ستادهای انتخاباتی کاندیداهای تایید صلاحیت شده انتخابات ریاست جمهوری باشد که اگر چنین باشد، با افزایش تقاضا در روزهای پیش رو قیمت کاغذ تحریر با افزایش بیشتری روبرو خواهد شد.
تولید همچنان در اغما
وضعیت تولید کاغذ تحریر در کشور نیز همچنان به حالت اغما به سر میبرد و امیدی به آینده آن نیست. در حوزه کاغذ چاپ و بستهبندی که بر خلاف تحریر با وضعیت خوبی در سالهای اخیر روبرو بودهایم نیز در سال جدید مشکلاتی ایجاد شده است.
مشکلات پیش روی صادرات کاغذ چاپ و بستهبندی
برخی از فعالان حوزه تولید کاغذ چاپ و بستهبندی در این خصوص از مشکلات بر سر راه صادارت کاغذهای تولیدی داخل کشور خبر دادهاند. مهمترین مانع ایجاد شده در این مسیر عدم ثبات نرخ ارز برای صادارت است.
از سوی دیگر خمیر، مواد مصرفی اولیه، قطعات ماشینآلات و ... نیز ماههاست که به دلیل مشکل تامین ارز به دشواری انجام میشود و این تولید را کاهش داده است.
در حوزه کاغذ چاپ و بستهبندی سالانه یک میلیون و 800 هزار تن ظرفیت تولید در ایران وجود دارد که مازاد بر نیاز است و حدود بیش از نیمی از این ظرفیت در داخل مصرف و مابقی به کشورهای عراق، افغانستان، ترکیه و آذربایجان صادر میشود.
بنا به گفته فعالان این بازار؛ یکی دیگر از مهمترین مشکلات حال حاضر برای صادرات کاغذ چاپ و بستهبندی سیستم حمل و نقل کشوری است که با کندی انجام میشود.
در مجموع کاشناسان کارنامه دولت حسن روحانی در حوزه تولید کاغذ را مردود میدانند، چرا که در طول هشت سال گذشته نه تنها اقدامی برای مانعزدایی از پیشپای تولید برداشته نشده است، بلکه تلاشهای انجام شده در دولتهای قبل و در دهه 80 در حوزه تولید کاغذ تحریر نیز از میان رفته است، برای نمونه اگر کارخانه چوب و کاغذ مازندران در آستانه روی کار آمدن دولت روحانی سالانه 85 هزار تن تولید داشت و تنها دغدغهاش روی خوش نشان دادن بازار به این نوع کاغذ داخلی بود، حالا، این تولید به صفر رسیده و خط تولید خاموش شده است. باید دید دولت آینده چه برنامهای برای تولید کاغذ در کشور دارد، آیا قرار است دوباره میلیاردها دلار ارز صرف واردات و محکوم به مرگ کردن تولید شود؟ یا حداقل شرایط حمایتی به نفع تولید تغییر خواهد کرد.
انتهای پیام/