مهارتهای اسلامی برای دوستیابی/ چگونه گروه دوستان بر سبک زندگی ما اثر میگذارند؟
طبق آموزههای قرآن و حدیث اهل بیت علیهم السلام، مهارتهایی در زمینه دوستیابی وجود دارد که باید آن را رعایت کرده و به فرزندان نوجوان و جوان خود آموزش دهیم.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، پدر و مادرها در هر خانواده به طور طبیعی نگران دوستیابی فرزند خود هستند و برایشان مهم است که همنشین و دوست فرزندشان چگونه فکر میکند، چطور رفتار میکند و از چه خانوادهای است.
در اسلام راهکار خوب و مهمی برای والدین و نوجوانان مطرح شده تا اگر میخواهید فرزندتان را در دوستیابی راهنمایی کنید و مهارت دوستیابی را به او آموزش بدهید، از این دستورات پیروی کنید و شرایط دوست خوب و بد از منظر اسلام را بدانید:
1- دوری از کارهای بد: آدم خوب در هر رده سنی هم که باشد از کارهای بد دوری میکند. چنین آدمی به طور طبیعی بر دوست خودش هم اثر میگذارد و سعی میکند دوستش را از بدیها دور کند. پس چنین فردی شایسته دوستی است و اگر میخواهید دوست خوبی برای فرزندتان پیدا کنید باید در جستوجوی او باشید.
همان طور که در کتاب غررالحکم نوشته شده که امام علی علیهالسلام فرمودهاند: «هر که تو را دوست داشته باشد، تو را از زشتیها نهی میکند.»
2- سود دینی: یکی دیگر از خصلتهای دوست خوب این است که خودش آدم باایمانی است و درنتیجه بر ایمان دوستانش اثر مثبت میگذارد. پس خوب است والدین تلاش کنند برای فرزندان خود از خانوادههای باایمان دوست پیدا کنند. در کتاب بحارالانوار هم نوشته شده که امام صادق علیهالسلام فرمودهاند: «بنگر که هر کس برای تو سود دینی ندارد، به او بهایی مده و به همنشینی با او رغبت نکن.»
3- حق دوستی: طبق حدیثی که در کتاب بحارالانوار نوشته شده، پیغمبر اکرم صلیالله علیه و آله فرمودهاند: «هر کسی که از دین و دنیای او بهرهای نبری، در همنشینی با او خیری نیست و هر کس برای تو حقی قائل نباشد تو نیز برایش حقی قائل نباش.»
4- راستگویی: راستگویی و دوری از دروغ گفتن یکی از خصلتهایی که همه پدر و مادرها تلاش میکنند فرزند خود را بر اساس آن تربیت کنند. پس طبیعی است که باید دقت کنند تا فرزندشان با بچههای دروغگو همنشین و دوست نشود تا از او تأثیر نپذیرد.
حضرت امیرالمؤمنین علیهالسلام در این باره فرمودهاند: «از همنشینی با دروغگو دوری کن و اگر هم ناچار به این کار شدی حرفهایش را باور مکن و به او مگو که حرفهایش را باور نمیکنی – چه او از دوستی با تو دست برمیدارد و اما از خوی خود دست نمیکشد.»
5- دوری از حسادت: بعضی از افراد در دوران نوجوانی به شدت حسود میشوند و از روی حسادت به دوستان خود آسیب میرسانند. پس اگر میخواهید فرزندتان از آسیبهای مادی و جسمی و فکری این افراد در امان باشد در آموزش مهارتهای دوستیابی، این نکته را هم به او یادآوری کنید.
همان طور که در کتاب نهجالبلاغه نوشته شده که حضرت امیرالمؤمنین علیهالسلام فرمودهاند: «حسادت ورزیدن دوست از نشانههای ناسالم بودن دوستی است.»
6- پرهیز از بگومگو: در کتاب میزان الحکمه نوشته شده که امام هادی علیهالسلام میفرماید: «ستیزه کردن، دوستی دیرینه را برهم میزند و پیوند محکم را از هم میپاشد. کمترین چیزی که در ستیزه هست این است که هر یک میخواهد بر دیگری چیره آید و این چیره جویی عامل اصلی بریده شدن پیوند دوستی است.»
بنابراین این نکته را هم باید به فرزند نوجوان خود حتماً آموزش بدهید. چون روحیه برتریجویی در بسیاری از نوجوانها وجود دارد که در عین اینکه میتواند در روابط دوستانه آنها تأثیر منفی بگذارد، ممکن است آسیبهای دیگری هم برای نوجوان به همراه داشته باشد. چراکه در بگومگوها و مشاجرههای دوران نوجوانی، وقتی کار به دعوا و زد و خورد برسد ممکن است نوجوانها آسیبی به یکدیگر بزنند.
منابع:
- نهجالبلاغه
- غررالحکم
- بحارالانوار
- میزان الحکمه
انتهای پیام/