چرایی کمیابی آب شیرین در سطح شهر و مغازه‌های چابهار؛ مسئولان فکری کنند!

به گزارش خبرگزاری تسنیم از سواحل مکران، آب در چابهار دو نوع است، نوع اول آن بهداشتی است که با آن می‌توان شست و کارهای غیر را انجام داد و این آب به صورت جیره بندی برای مثال در ساعات خاصی از روز به هر محله‌ای تعلق می‌گیرد، به همین دلیل است که می‌گویند شبکه آب‌رسانی پایدار در چابهار اصلاً وجود ندارد.

حالا نوع دومی هم آب داریم که با گالن‌های 20 یا 10 لیتری خریداری می‌شود و قیمت آن نیز برای هر گالن 20 لیتری 1300 تومان است که این قیمت بر اساس نرخی اعلام می‌شود که برای آخرین بار خبرنگار تسنیم از سطح شهر پرس و جو کرده و به این قیمت رسیده است.

از اینها گذشته حالا چند روزی است که در سطح شهر آب وجود ندارد، منظور ما آب شرب است که مردم مجبور هستند از مغازه‌ها خریداری کنند اما قبل از ورود به مسئله آب شرب مهم است که به مسئله شبکه آب پایدار هم ورودی داشته باشیم که می‌تواند تأمین کننده آب شرب نیز باشد.

بدون شبکه آب پایدار توسعه ممکن نیست

این را خلیل درخشان یکی از فعالان اقتصادی حوزه کشاورزی می‌گوید، او معتقد است بدون داشتن یک شبکه آب بهداشتی و شرب پایدار ما نمی‌توانیم انتظار توسعه در این منطقه را داشته باشیم کما این که اگر سری در شهر چابهار بزنید و مدتی در این شهر زندگی کنید، متوجه می‌شوید بیشتر افراد یا مهاجر هستند و یا اینکه اکثر خانه‌ها خالی از سکنه هستند.

دلیل خالی از سکنه بودن بیشتر خانه‌های شهر چابهار، همین مسئله شبکه آب پایدار است، برای مثال در شهری مانند قصر قند در 300 کیلومتری چابهار و در قلب بلوچستان، شما شبکه آبی دارید که شرب است و می‌توانید به راحتی از آب آن بهره ببرید و قنات‌های شهر نیز طوری هستند که کاملاً برای کشاورزی و گذراندن روزمره قابل استفاده خواهند بود.

بنا بر این گزارش، حالا فرض کنید از شهری مانند قصر قند، فردی در چابهار خانه خریده است تا آخر هفته‌های خود را به راحتی بتواند به همراه خانواده به چابهار تشریف بیاورد و از فضای گردشگری آن استفاده کند در حالی که اگر شبکه آب پایدار قابل شرب یا حداقل بهداشتی در این شهر و روستاهای اطراف چابهار وجود داشت ابداً با مسئله خانه‌های خالی بیش از حد نرمال روبرو نمی‌شدیم.

داخل شبکه آب‌رسانی چابهار، آب شرب داریم

مصطفی سیاسر کارشناس آبفا در سیستان و بلوچستان به نکته جالبی در این زمینه اشاره می‌کند، در واقع آبی که داخل شبکه آب‌رسانی چابهار می‌شود نه آب بهداشتی بلکه آب شرب است اما مردم به دلایلی مانند فرسوده بودن شبکه آب‌رسانی هیچ تمایلی به استفاده از این آب ندارند چرا که برای مثال بعضاً آب رنگ زرد یا بوی زنگ آهن به خود می‌گیرد.

بله در واقع به گفته این کارشناس، آبی که به وسیله شبکه آب‌رسانی در اختیار مردم چابهار قرار می‌گیرد بعد از تصفیه شدن آب دریا توسط آب شیرین کن‌های کنارک، وارد شبکه آب‌رسانی می‌شود و کاملاً قابل شرب است اما چون شبکه آب‌رسانی قدیمی و فرتوت است به همین دلیل از این آب مردم رغبت به استفاده برای آشامیدن ندارند.

بر اساس گزارش تسنیم، شبکه آب‌رسانی چابهار هم داخل شهر و هم اطراف شهر، نه تنها فرسوده و کهنه شده است بلکه بارها مشاهده می‌شود جایی از این شبکه دچار مشکل می‌شود و تا ساعت‌ها یا آب یک محله قطع است و یا اینکه آب هدر می‌رود و این موضوع بارها توسط مخاطبان تسنیم و حتی بازدیدهای میدانی اعلام شده است.

چه بلایی سر آب شرب آمده است

حالا می‌رسیم به این مسئله که واقعاً آب شرب مردم چه می‌شود، در چابهار مردم باید با مراجعه به مغازه‌های آب فروشی اقدام به خرید آب کنند که این روال از قدیم‌الایام وجود داشته است و بنا بر گفته اهالی و قدیمی‌ها، در آن زمان‌های قدیم، مردم چابهار با الاغ و گاری آب می‌خریدند و می‌بردند دم خانه شان و اکنون با ماشین و موتورسیکلت دبه را می‌برند و از مغازه آب خریداری می‌کنند و حتی برخی هم پیاده باید اقدام به خرید آب و حمل تا خانه کنند.

محمد جواد صادقی، فعال رسانه‌ای چابهار در اینباره به خبرنگار تسنیم در سواحل مکران می‌گوید: با مشاهدات و گزارشات عینی، متوجه شدم که از اوایل هفته کمبود آب شیرین در شهر وجود دارد و ما نیز به هر مغازه‌ای مراجعه می‌کنیم، یا آب ندارد و یا اینکه صفی طویل جلوی آن بسته شده است که برای تهیه آب شرب ساعت‌ها باید منتظر در صف بمانیم.

این قیمت‌ها نمی صرفد

در ادامه با عبدالحمید کیایی رئیس اتحادیه خوار و بار فروشان چابهار، نیز تماس گرفتیم که وی مدعی می‌شود: از سال گذشته تا به الان همه اقلام قیمت‌هایشان تغییر کرده است اما تنها چیزی که قیمتش سال گذشته و امسال تغییر پیدا نکرد همین آب شیرین بود در حالی که بارها به دوستان صنعت و معدنی گفته‌ام که تولید کننده‌ها در اینباره گله دارند.

وی ادامه می دهد: در واقع این قیمت کنونی با توجه به لب شور بودن آب تأمین شده و خرابی و استهلاک دستگاه‌ها، برای تولید کننده‌ها نمی‌صرفد و اکنون نیز سه یا چهار مغازه هستند که کلاً تعطیل کرده‌اند چرا که دستگاه‌شان خراب شده است و صنعت، معدن و تجارت نیز قول داده است که هفته بعدی جلسه‌ای در فرمانداری بگیرد تا تکلیف این موضوع مشخص شود.

کیایی می‌افزاید: اکنون قیمت پیشنهادی ما دو هزار تومان است که اگر مسئولان نپذیرند، آن وقت ما به آنها پیشنهاد می دهیم تا در تأمین آب به تولید کننده‌های ما کمک کنند و برای مثال روزی پنج هزار لیتر آب تانکری شور به آنها حواله بدهند تا لااقل از هزینه‌های تولیدکننده‌های ما کاسته شود و تولید آب شیرین برای شان بصرفد نه اینکه آنها ضرر کنند.

انتهای پیام / 395/ ت