معاون وزیر خارجه روسیه: ناتو عامل تیرگی روابط دوجانبه کنونی است
معاون وزیر امور خارجه روسیه با اشاره به اینکه ناتو بعد از پایان جنگ سرد، به دنبال بهانه‌ای برای توجیه موجودیت خود بوده و سیاست "درهای باز" و برخوردهای خصمانه بروکسل علیه مسکو از همینجا نشأت می‌گیرد.
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، "الکساندر گروشکو" معاون وزیر امور خارجه در مصاحبه‌ای اختصاصی با روزنامه «کامرسانت»، چاپ مسکو ابراز عقیده کرد، تاریخ پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) ثابت کرده که این سازمان دائماً در جستجوی بهانه‌هایی برای موجودیت خویش است.
وی گفت: «پس از اتمام دوران جنگ سرد با اتحاد جماهیر شوروی و پایان موجودیت پیمان ورشو، ناتو مانند ماهی بود که به خشکی پرتاب شده باشد. آنها برای اینکه در حاشیه تاریخ قرار نگرفته و بهانه‌ای برای موجودیت خود داشته باشند، به فکر اجرای سیاست "درهای باز" افتادند و تمامی وعده‌های قبلی خود به میخائیل گورباچف (آخرین رئیس جمهوری اتحاد جماهیر شوروی) را نقض کرده و شروع به پذیرش کشورهای اروپایی شرقی در صفوف ناتو کردند.»
معاون وزیر خارجه روسیه یادآور شد، روند گسترش ناتو به سمت شرق امکان شکل گیری یک سیستم جمعی برای تأمین امنیت اروپا و اورآتلانتیک را از بین برد و باعث آسیب رساندن به امنیت خود ناتو و اتحاد بین اعضای آن شد و از آن به بعد مقامات بروکسل به دنبال یافتن دشمنان خارجی برای توجیه موجودیت خویش بوده و سیاست خصمانه خود علیه روسیه را آغاز کردند.
استفاده ابزاری برخی کشورهای غربی از سازمان امنیت و همکاری اروپا
گروشکو معتقد است که برخی کشورهای غربی از سازمان امنیت و همکاری اروپا بعنوان ابزاری برای تحقق طرح‌های ژئوپلیتیکی خود استفاده می‌کنند و بدین ترتیب، اهمیت و موجودیت این سازمان را تضعیف کرده‌اند. به گفته وی، کشورهای عضو اتحادیه اروپا، ایالات متحده و کانادا در این راستا فعالیت می‌کنند و سعی دارند از این سازمان برای اعمال فشار بر کشورهای شرق وین استفاده کنند.
این دیپلمات بلندپایه همچنین اعلام کرد که روسیه با نظریه برگزاری نشست شورای روسیه-ناتو مخالفتی ندارد، ولی چنین رویدادی را بدون از سر گیری تماس‌ها در سطح نظامی بی‌فایده می‌داند.
الکساندر گروشکو یادآور شد: «این شورا برای دو وظیفه ایجاد شده است: کنترل مشترک افق امنیتی و مدیریت طرح‌های سازنده. برنامه ریزی شده که در صورت بروز تهدیدات مشترک، این مسئله بررسی شده و بطور مشترک به آن مقابله شود. علاوه بر این، شورای روسیه-ناتو باید در جهت از بین بردن میراث جنگ سرد فعالیت می‌کرد و به همین دلیل گروه‌های کاری ویژه در عرصه‌های مختلف نظامی تشکیل شده بود. ولی در سال 2014 ناتو از برقراری هر گونه تماس نظامی با روسیه خودداری کرد. حال چگونه می‌توان بدون ارتباطات نظامی، مسائل امنیتی، از جمله اوضاع افغانستان را بررسی کرد؟»
معاون وزیر خارجه روسیه ادامه داد: «ما غالباً از طرف ناتو می‌شنویم که خواستار کاهش وخامت اوضاع هستند، ولی سخنان آنها درباره ضرورت تقویت ساختارهایی برای اجتناب از حوادث نظامی با اهداف نظامی آنها مطابقت ندارد. دقیقاً به همین دلیل روسیه به کشورهای عضو ناتو پیشنهاد داد تا بطور متقابل مانورهای نظامی از مرزهای مشترک و خطوط تماس دو طرف عقب کشیده شود.»
به گفته وی، طرف روسی همچنین آمادگی دارد تا رایزنی‌ها در زمینه مسائل تقویت امنیت در عرصه دریایی و هوایی در منطقه دریای بالتیک ادامه یابد، ولی متأسفانه ناتو هیچ پاسخی به این ابتکار عملهای روسیه نداده و تمایل ندارد که تماس‌های نظامی بین دو طرف بار دیگر برقرار شود.
وی افزود که بررسی اوضاع اوکراین با کشورهای عضو ناتو هم اقدامی بی‌معناست و مواضع مسکو در این باره کاملاً مشخص و غیرقابل تغییر است.
الکساندر گروشکو همچنین با اظهارات اخیر "جوزپ بورل" مسئول اصلی سیاست خارجی و امنیتی اتحادیه اروپا درباره لزوم ممانعت از نفوذ روسیه و چین در افغانستان مخالفت و تأکید کرد: «واقعیت این است که روسیه نه تنها از قطعنامه مربوط به ایجاد نیروهای بین المللی برای کمک به تأمین امنیت افغانستان حمایت کرد، بلکه کمک‌های غیرمستقیمی به این نیروها انجام داده است که از جمله این اقدامات، انعقاد توافقنامه مربوط به حمل و نقل نیروهای نظامی به افغانستان بود که مسلماً بیشتر توافقات با طرف آمریکایی بود. ولی وضعیت کنونی در این کشور، نتیجه اجرای سیاست اشتباه کشورهای عضو ناتو و به خصوص ایالات متحده است.»
انتهای پیام/
