به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، فیلم سینمایی «قصه عشق پدرم» به کارگردانی محمدرضا ورزی و تهیهکنندگی محمدرضا شریفینیا در حالی به واپسین روزهای اکران خود نزدیک میشود که میتوان آن را فیلم قدرنادیده اکران 1400 دانست.
این فیلم که آخرین و چهبسا ماندگارترین نقشآفرینی مرحوم چنگیز جلیلوند در سینمای ایران به شمار میآید، روایتگر داستان پدری بیقرار است که سالها چشمانتظار بازگشت پسرش از جبهههای نبرد حق علیه باطل است. او بارها و بارها به دفتر معراج مراجعه کرده و با وجود اینکه دوستان و اطرافیانش مدام تلاش میکنند تا وی را متقاعد سازند که بازگشتی در کار نیست و فرزندش به شهادت رسیده است، اما این پدر هرگز امید خود برای بازگشت پسرش از جبهه را از دست نمیدهد.
«قصه عشق پدرم» از 31 تیر ماه 1400 در سینماهای کشور به اکران درآمد و طبق آمار ارائه شده در سایت سمفا(سامانه مدیریت فروش و اکران سینما) تاکنون توانسته است 1677 مخاطب را پای صندلیهای سینما بنشاند و به فروشی معادل 333,918,000 ریال دست یابد که در نوع خود رقمی پایین و دور از انتظار به شمار میآید.
علل و عوامل فروش پایین فیلم سینمایی «قصه عشق پدرم» را میتوان در موارد متعددی جستوجو کرد. نخستین و چهبسا مهمترین عامل، به شرایط رکود ناشی از فراگیری ویروس کرونا در سینما بازمیگردد. پاندمی ویروس کرونا در کشور طی دو سال اخیر با رخت بستن رونق از گیشههای سینما همراه شد و بدین ترتیب، اقتصاد سینمای ایران طی دو سال گذشته با رکودی عجیب و بیسابقه روبهرو شد. این وضعیت از یک سو باعث شد که بسیاری از تهیهکنندگان نسبت به اکران فیلمهایشان در سالنهای سینما رغبتی نداشته نباشند و از سوی دیگر موجب شد تماشاگران نیز تمایل چندانی برای حضور در سالنهای مسقف سینما نداشته باشند.
یکی دیگر از عواملی که میتوان آن را در فروش پایین فیلمهایی با مختصات «قصه عشق پدرم» موثر دانست، تغییر ذائقه کسر قابل توجهی از مخاطبان سینمای ایران طی سالهای اخیر است. اکنون غالب تماشاگران سینما ترجیح میدهند بهجای تماشای آثار جدی و اثرگذار، شبهکمدیهای نازل و کممایه تماشا کنند. در چنین شرایطی طبیعی است که فیلمهایی از جنس «قصه عشق پدرم» عملا یارای رقابت با شبهکمدیهای نازلی مانند «دینامیت» را نداشته باشند و در فروش گیشه عقب بمانند.
به نظر میرسد که ضروری است سیاستگذاران و مدیران سینمای ایران باید تمهیدی جدی برای تغییر شرایط نابرابر کنونی اکران در سینمای ایران بیندیشند؛ تمهیدی که بتواند برقرارکننده توازن، تعادل و عدالت در اکران باشد و موازنه نابرابر کنونی که در آن شبهکمدیهای نازل همواره فاتح بلامنازع گیشهها هستند را به نفع فیلمهای شریف و بیدفاعی از جنس «قصه عشق پدرم» تغییر دهد.
انتهای پیام/