علیرضا استکی در گفتوگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، درباره احساس خود بعد از کسب نخستین مدال جهانی و تاریخسازی همراه با بوکس ایران اظهار داشت: شاید احساس کنید که شکسته نفسی یا اغراق میکنم، اما واقعاً هیچ احساسی ندارم و بیشتر از عدم کسب مدالهای بیشتر ناراحتم. اینطور که شنیدم تیم بوکس ایران در حال انتخاب شدن بهعنوان پدیده مسابقات جهانی است.
وی در ادامه افزود: مسابقات جهانی نیز یک تورنمنت مانند تورنمنتهای دیگر است و خیلی دوست داشتم این تیم با توجه به پتانسیلی که داشت، حداقل چهار مدال میگرفت. ما حتی توانایی کسب مدال طلا در مسابقات جهانی را داشتیم، اما در نهایت قسمت اینگونه بود. هیچ حسی ندارم و فقط خوشحالم مأموریتی را که به من واگذار شده بود، تا حدودی به ثمر نشاندم. راه کسب مدال برای بوکس ایران با مدال برنز شهبخش در مسابقات جهانی باز شد تا اعتمادبهنفسی به روح بوکسورهای ایران دمیده شود.
سرمربی تیم ملی بوکس در مورد عملکرد بوکسورهای کشورمان گفت: این بچهها در صربستان شاهکار کردند. سجاد محمدپور در نخستین بازی به بوکسور کوبایی برخورد کرد و در راند دوم به دلیل آسیبدیدگی مسابقهاش قطع شد. اوج کار را شهبخش انجام داد که چهار بازی با چهار بوکسور از قارههای مختلف انجام داد. او بعد از کسب مدال برنز تا حدودی اشباع شد و اگر عطشِ تا قبل از مدال برنز را داشت، شاید حتی به قیمت از دست رفتن سرش در مبارزه حاضر میشد. البته او اصرار به بازی داشت، اما سلامتیاش در خطر بود. دانیال در صورت مبارزه در نیمه نهایی قطعاً فینالیست میشد و بوکسور ازبک را به راحتی آب خوردن شکست میداد.
استکی تصریح کرد: داوران اشکان رضایی را در وزن 63.5 مقابل بوکسور اسکاتلندی بازنده کردند. بوکسور اسکاتلندی در شبهای بعد بوکسورهای اسپانیا و قزاقستان را برد و با شکست مقابل بوکسور ترکیه به مدال برنز رسید. در وزن 67 کیلوگرم، مسلم مقصودی بوکسوری از کره جنوبی را شکست داد که خودش یک شبه به پیروزی رسیده بود. مسلم در بازی دوم مغلوب بوکسوری از گرجستان شد که در دور بعد نماینده کوبا را شکست داد و با مصدومیت نتوانست مسابقات را ادامه دهد.
وی ادامه داد: فرهاد مرادی بوکسور جوان ما در وزن 71 کیلوگرم بود که اگر در راند اول دچار مصدومیت نشده بود، مقابل بوکسور قزاق عملکرد خوبی را به نمایش میگذاشت. شاهین موسوی بعد از المپیک، کامبک خیلی خوبی داشت و توانست سه شب در مسابقات جهانی مبارزه کند. همچنان به باخت او مقابل بوکسور آلمانی مشکوک هستم، اما به هر حال کاری از دست ما ساخته نبود. اوج حقخوری داوران در حق ما، در وزن 80 کیلوگرم و در مبارزه میثم قشلاقی بود. حریف بلاروس قشلاقی بعد از این مبارزه ایرلند و روسیه را شکست داد و به فینال رسید تا شانس خود را برای کسب مدال طلا امتحان کند. طلایی که حق میثم قشلاقی بود.
سرمربی تیم ملی بوکس اظهار داشت: در وزن 86 کیلوگرم، علی جمالی در عین جوانی دو راند کوبنده مقابل بوکسور باتجربه رومانیایی داشت و اگر مشت خطا را نمیخورد تا سه شب میهمان این تورنمنت بود. طوفان شریفی در وزن 92 کیلوگرم بوکسور اتریش را شکست داد و در دور دوم مقابل بهترین بوکسور دنیا کوبا مبارزه پایاپای و بدون ترسی را به نمایش گذاشت. در وزن 92+ کیلوگرم نیز اگر پوریا امیری اعتمادبهنفس لازم را داشت، قطعاً بوکسور ازبک را برده بود و شانس مدال داشت. در مجموع تیممان خوب بود و برای این تیم زحمت کشیدیم تا توانستیم بردهای خوبی را کسب کنیم و واقعاً بیشتر از یک مدال حقمان بود.
استکی راجع به ناداوری در حق قشلاقی گفت: میثم راند اول را نباخته بود، اما تا روی صندلی نشست، راند را 4 بر یک به بوکسور بلاروس دادند. این اتفاق همه سیستم ما را بههم ریخت. در راند دوم قشلاقی تا شروع به بوکس کرد، داور مسابقه را متوقف کرد و به او اخطار داد و شیرازه کار را از دست او خارج شد. در راند سوم به او گفتیم برای بردن راهی جز ناک اوت ندارد. در این شرایط حریف را سه بار تا مرز ناک دان برد، اما باز به او اخطار دادند. این مسائل باعث شد تا بازی را از ما بگیرند و دو دستی برد را تقدیم حریف بلاروس کنند. میثم اگر باناداوری مواجه نشده بود، شب گذشته در فینال بازی میکرد.
وی درباره عصبانیت شدید خود بعد از این مبارزه یادآور شد: داد و بیدادهای من بیشتر به خاطر خوردن حق قشلاقی بود. البته بعد از مسابقه فهمیدم جریان ناداوری در حق قشلاقی از چه قرار است. پدر بوکسور بلاروس که مربی او نیز بود، از داوران سابق سه ستاره بوکس دنیاست که با همه داوران رفیق است و توانست مسابقه را به نفع پسرش در بیاورد. قبل از آن نیز این اتفاقات در حق رضایی و موسوی نیز پیش آمده بود و دیگر به مرز جنون رسیدم.
سرمربی تیم ملی در پاسخ به این پرسش که به نظر میرسد با عملکردش در سالیان اخیر حتی نظر مخالفانش را نیز تغییر داده است، خاطر نشان کرد: در ابتدای کار به جز سیامک صالحی نایب رئیس فدراسیون، هیچکس علی استکی را باور نداشت. حتی حسین ثوری و حمید قباییزاده نیز من را قبول نداشتند، اما در حقم کوتاهی نکردند. ثوری و قباییزاده بعد از مسابقات اردن به این نتیجه رسیدند که استکی این کاره است. یک دوستی در امارات به حسین ثوری گفته بود که تیم ملی در قهرمانی آسیا نهایتاً سه برد بیاورد، اما بعد از کسب چهار مدال در این مسابقات سکوت کرد و حرفی برای گفتن نداشت.
استکی به تسنیم گفت: خیلی حرفها برای گفتن دارم، اما کسی را تخریب نمیکنم. از خدا ممنونم که در 24 ساعت، من را از دامنه به کف برد و دوباره از کف به نوک قله رساند. در اوج غرور بردهایی که کسب کرده بودیم، سه باخت قشلاقی، مقصودی و موسوی که فکرش را نمیکردیم، رقم خورد. در شبی که فکر میکردیم سه بوکسور ما به مرحله بعد خواهند رفت با باخت آنها همه کسانی که در روزهای گذشته تعریف میکردند، شروع به انتقاد کردند. با کسب مدال در روز بعد، خدا دوباره بلندم کرد و در نوک قله قرار داد تا یک بار دیگر جو تغییر و همه تعریف کنند. مشخص شد که عزت و ذلت دست خداست. خدای عزوجل به من گفت «استکی با هیچ چیزی دچار غرور نشو که به راحتی میتوانم نابودت کنم».
سرمربی تیم ملی در پایان درباره همکاری خود با تیم ملی و شانس موفقیت در المپیک پاریس گفت: اصلاً تاریخسازی وجود ندارد و بچهها وظیفه خود را انجام دادند. تاریخسازی یعنی توانایی ندارید و کاری را انجام دادید. هر 10 بوکسور ما این توانایی را داشتند. من هم تا بازیهای آسیایی در خدمت تیم ملی هستم و اگر ثوری راضی بود، درباره آینده صحبت خواهیم کرد. اگر راضی نباشد نیز همین فردا میتوانم بروم و هیچ مشکلی ندارم. هر مربی بیاید بهترین و حاضرترین تیم برای پاریس در خدمتش است. تیمی که اگر خوب هدایت شود، سهمیه بیشتری کسب میکند و در المپیک هم توانایی کسب مدال را خواهد داشت.
انتهای پیام/