تایوان؛ بزرگترین قربانی جنگ احتمالی آمریکا و چین

گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم ـ محمود آهنگری: تایوان از 1949 و پایان جنگ داخلی چین نگران تقابل نظامی با چین است و حتی در بازه 40 ساله بین دهه 50 تا 90 سه تقابل نزدیک میان دو طرف شکل گرفت که شاید همین موارد دلیل خوبی برای نگرانی مقامات تایوان از آینده سیاسی جزیره باشد.

وزارت دفاع تایوان در کتاب سفید منتشر شده اخیر خود اعلام کرده که ارتش چین قادر به محاصره بنادر و فرودگاه‌های مهم تایوان است درحالیکه پنتاگون گفت آنها ظرفیت متقاعد کردن رهبران تایوان برای نشستن پای میز مذاکره تا 2027 را دارند.

تسای اینگ ونگ، پس از به قدرت رسیدن در 2016 تمرکز خود را بر بهبود توانمندی‌های نیروهای مسلح و خرید تسلیحات پیشرفته از آمریکا و کشورهایی گذاشت که روابط خوبی با پکن ندارند. در آگوست دولت بایدن اولین فروش تسلیحاتی به ارزش 750 میلیون دلار را تایید کرد.

هرچند دونالد ترامپ نیز در 2020 فروش 5.1 میلیارد دلاری تسلیحات به تایوان را تایید کرده بود اما اکنون وزارت دفاع تایوان خواستار یک قرارداد 9 میلیارد دلاری دیگر تا 5 سال آینده برای تقویت توانمندی‌های دفاعی خود است.

درحالی که آسمان سیاسی تایوان روزهای ابری خود را سپری می‌کند و هر روز به وقوع یک طوفان سخت خود را نزدیکتر می‌بیند، این سوال مطرح می‌شود که آیا افکار عمومی این جزیره آماده شرکت در یک نبرد هستند یا خیر. با توجه به آمار منتشر شده ارتش می‌تواند بر روی 188 هزار نیروی مرد و درصورت محاسبه پیمانکاران غیرنظامی و افراد تحت آموزش روی 215 هزار نفر حساب کند.

سوال مهمی که در این بین مطرح است میزان کارایی نیروهای ذخیره در زمان وقوع جنگ واقعی است و اینکه آیا سیستم مناسب برای پیش بینی عملکرد آنها در صورت عملی شدن سناریوهای جنگی وجود دارد یا خیر. نزدیک به یک دهه است که مدت زمان خدمت سربازی در تایوان از یک سال به 4 ماه کاهش یافته و نیروهای ذخیره درصورت نیاز باید در یک دوره آموزشی 4 هفته‌ای شرکت کنند. کیتچ لیائو ین فان، مشاور امور نظامی و سایبری-جنگ افزاری در تایوان دراین باره معتقد است: خدمت سربازی 4 ماهه زمان و آموزش کافی برای یادگیری توانمندی‌های خاص و استفاده از آنها در رزمایش های مشترک را برای سربازان فراهم نمی‌کند. بنابراین نیروهایی که در این دوره 4 ماهه آموزش می‌بینند بیشتر از آنکه یک نیروی جنگی قابل اتکا به شمار روند، باری بر روی واحدهایی هستند که در آنها حضور دارند.

بهبود مهارت‌های عملی و آموزش تنها بخشی از این معادله است و تعداد پایین نیروهای نظامی تایوان مسئله مهم دیگری است که عوامل بسیاری در آن نقش دارند. ون تی سونگ، سخنران برنامه مطالعات تایوان دانشگاه ملی استرالیا معتقد است که تایوان تنها 40 درصد نیروی نظامی و 60 درصد نیروی احتیاط در اختیار دارد.

از سوی دیگر ارتش در تایوان به دلیل حقوق، مزایا و موقعیت اجتماعی پایین یک انتخاب شغلی چندان جذابی به شمار نمی‌رود. هرچند در سند منتشر شده توسط ارتش در ماه جاری مزایای بیشتری مانند مسکن، تسهیلات حمایت از فرزندان و پیشرفت‌های شغلی  افزوده شده اما هنوز مشخص نیست که این امتیازات بتواند به جذب نیروهای بیشتر در ارتش منتهی شود. درحال حاضر درآمد یک ستوان 1867 دلار آمریکا است درحالی که درآمد یک سرهنگ (یکی از بالاترین رتبه های ارتش) تنها 2816 دلار است که اندکی بیش از 1955 دلار میانگین حقوق در تایوان است.

از سوی دیگر هرچند آمریکا به عنوان اصلی ترین متحد تایوان در ماه های اخیر در ظاهر حمایت خود از این جزیره را افزایش داده و در پشت صحنه هدف اصلی خود که افزایش فشار به چین است را دنبال می‌کند، اما قرار داشتن در میانه میدان نبرد بین چین و آمریکا برای تایوان و بازی کردن نقش طعمه، در نهایت می‌تواند بسیار گران تمام شود.

در تازه ترین اقدام آمریکا، دولت بایدن از تایوان دعوت کرده است تا در نشست دموکراسی که قرار است ماه آینده برگزار شود، شرکت کند. حتی اروپا نیز به این عرصه وارد شده و قصد همراهی آمریکا را دارد. چین  پس از آنکه لیتوانی اجازه افتتاح سفارت تایوان در خاک خود را داد نیز ناراحتی خود را به اطلاع لیتوانی رساند و در همین راستا روز یکشنبه روابط دیپلماتیک خود با لیتوانی را کاهش داد.

چین بارها به آمریکا و متحدانش هشدار داده که از ارسال سیگنال‌های اشتباه به تایوان خودداری کنند زیرا پکن به هیچ عنوان حاضر به کوتاه آمدن از مواضع خود در قبال تایوان نیست؛ یکی از این مواضع که اخیرا نیز مقامات چین بر روی آن تاکید دارند، اتحاد مجدد سرزمین چین و پیوستن تایوان به چین است. حتی پکن چندین مرتبه با اعزام هواپیماهای نظامی خود به آسمان تایوان قصد داشت به مقامات این جزیره هشدار دهد که در عزم خود برای از دست ندادن تایوان جدی است.

به نظر می‌رسد آمریکا باوجود حمایت‌های ظاهری خود از تایوان از راهبرد "ابهام استراتژیک" بهره می‌گیرد و درعین حال که شعار حمایت از تایوان را سر می‌دهد، اما به دنبال عصبانی کردن پکن نیز نیست. از سوی دیگر واشنگتن به این مسئله واقف است که نزدیک بودن چین به تایوان از لحاظ جغرافیایی مزیتی است که می‌تواند در صورت نبرد احتمالی میان این دو قدرت، به شدت به سود پکن تمام شود.

انتهای پیام/