صدور مجوز شکار برای گردشگران خارجی به بهانه حفاظت از تنوع زیستی!

به گزارش خبرنگار محیط زیست باشگاه خبرنگاران پویا؛ در حالی که هنوز  آمار دقیقی از جمعیت چهارپایان در هیچ یک از زیستگاه‌های حیات وحش کشور در سال‌های اخیر وجود ندارد  و شکارچیان غیرقانونی با شکار در مناطق مختلف از جمله پارک‌های ملی و مناطق حفاظت شده, تنوع زیستی و زیستگاه گونه‌های نادر جانوری در کشور را به خطر انداخته‌اند,  معاون محیط زیست طبیعی و تنوع زیستی سازمان محیط زیست از کسب درآمد از طریق شکار سخن گفته است.

حسن اکبری در اولین نشست خبری خود عنوان کرده بود که شکار یک تفریح پردرآمد در جهان است و با توجه به اینکه گردشگران خارجی هزینه سنگینی را برای شکار در مناطق حفاظت شده پرداخت می‌کنند, این هزینه می‌تواند برای اعمال محافظت و پایش‌های بیش‌تر در مناطق حفاظت شده به منظور حفاظت از تنوع زیستی استفاده شود و اگر مجوزی صادر شود مشروط به شکار جمعیت‌های پیر گله ( 9 یا 10 ساله) خواهد بود.

این ادعا در حالی مطرح می‌شود که از  60 تا 70 درصد از پروانه‌های شکاری که به اتباع خارجی فروخته می‌شود, کمتر از یک‌پنجم آن به صندوق ملی محیط زیست واریز شده و مبلغ قابل توجه باقی مانده که حاصل فروش سرمایه‌های ملی کشور است، نصیب شرکت برگزارکنندگان تور شکار می‌شود.

معاون محیط زیست طبیعی و تنوع زیستی سازمان محیط زیست در حالی از شکار جمعیت پیر گله‌های چهارپایان سخن می‌گوید که در مجوزهای صادر شده در سال‌های گذشته محدودیت سنی برای شکار چهارپایان در نظر گرفته نشده و شکار گونه‌های پیر‌تر عملا در حد یک شعار بوده است و شروط ذکر شده در  پروانه شکار هیچ‌گاه از سمت شکارچیان رعایت نمی‌شود.

 فروش مجوز شکار نه‌تنها از تخلفات جلوگیری نمی‌کند بلکه خود، به ابزاری تبدیل می‌شود تا شکارچیان به بهانه در دست داشتن مجوز شکار، بتوانند تعداد بیشتری از آنچه در پروانه تعیین شده یا حتی گونه‌های دیگری را هم شکار کنند, چرا که شکارچیان بدون حضور محیط‌بان مجاز به شکار هستند و نظارتی برای تعداد و گونه‌هایی که شکار می‌کنند وجود ندارد.

در سال‌های گذشته  شکارچیان خارجی با کیسه‌هایی پر از دلار وارد کشورمان شده و در استان‌هایی مانند خراسان رضوی، خراسان جنوبی و یزد به شکار تفریحی حیوانات حفاظت شده پرداخته‌اند. شکاری که با مجوز رسمی سازمان محیط زیست و بدون در نظر گرفتن حفظ زیستگاه و تنوع زیستی انجام گرفته است.

حال با این اوصاف این سؤال مطرح می‌شود که سازمان محیط زیست بر اساس چه نوع نگاهی اقدام به صدور مجوزهای شکار برای گردشگران خارجی می‌کند و آیا اخذ مبلغ گزاف مجوز شکار  باید باعث بسته شدن چشم این سازمانِ متولی حفاظت از حیات وحش کشورمان به روی حفظ زیستگاه و حفاظت از تنوع زیستی شود؟