نماهنگ | حقی که فرزند درباره مادر باید ادا کند

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، رِسالَةُ الحُقوق حدیثی از امام سجاد علیه‌السلام درباره 50 حقی است که بر عهده انسان است؛ همچون حق خدا، پیشوایان، اعضای بدن، خویشاوندان و اعمالی مانند نماز، روزه، حج، قربانی و صدقه. قدیمی‌ترین منابع این حدیث، تُحَف‌ُ العقول، تألیف ابن‌شُعبه حَرّانی (درگذشت 381ق) و سه کتاب شیخ صدوق (درگذشت 382ق)، خصال، مَن لا یَحضُرُهُ الفَقیه (از کتب اربعه امامیه) و اَلاَمالی است.

حدیث‌پژوهان این حدیث را به‌ جهت اعتبار راویان و منابع حدیثی‌اش معتبر می‌دانند. ترجمه‌های فارسی (متعدد)، انگلیسی، فرانسوی، اردو و هندی از این رساله منتشر و شرح‌های بسیاری بر آن نوشته‌ شده است.

امام سجاد علیه‌السلام در فرازی از این حدیث به حقی که مادر بر عهدۀ فرزند دارد اشاره می‌کنند که در متن و نماهنگ زیر مشاهده می‌کنید. 

فَحَقّ أُمّک فَأَنْ تَعْلَمَ أَنّهَا حَمَلَتْک حَیثُ لَا یحْمِلُ أَحَدٌ أَحَداً وَ أَطْعَمَتْک مِنْ ثَمَرَةِ قَلْبِهَا مَا لَا یطْعِمُ أَحَدٌ أَحَداً
حق مادرت این است که بدانی او تو را چنان در رحم خویش نگه داشته و پرورش داده که کس دیگری را به آنگونه برنگیرد و از میوه دل خود تو را چنان تغذیه کرده که هیچ کس دیگری را آنگونه غذا ندهد.

وَ أَنّهَا وَقَتْک بِسَمْعِهَا وَ بَصَرِهَا وَ یدِهَا وَ رِجْلِهَا وَ شَعْرِهَا وَ بَشَرِهَا وَ جَمِیعِ جَوَارِحِهَا مُسْتَبْشِرَةً بِذَلِک فَرِحَةً مُوَابِلَةً
و به راستی تو را با گوش و چشم و دست و پا و پوست و تمام اعضا و جوارحش با خوش رویی و دلشادی نگهداری کرده است.

مُحْتَمِلَةً لِمَا فِیهِ مَکرُوهُهَا وَ أَلَمُهَا وَ ثِقْلُهَا وَ غَمّهَا حَتّی دَفَعَتْهَا عَنْک یدُ الْقُدْرَةِ وَ أَخْرَجَتْک إِلَی الْأَرْضِ
و هر ناگواری و درد و سختی و نگرانی [دوران بارداری را] تحمّل کرده، چنان که دستِ تجاوز [آفات و بلایا] را از تو دور ساخته و تو را بر زمین نهاد.

فَرَضِیتْ أَنْ تَشْبَعَ وَ تَجُوعَ هِی وَ تَکسُوَک وَ تَعْرَی وَ تُرْوِیک وَ تَظْمَأَ وَ تُظِلّک وَ تَضْحَی وَ تُنَعّمَک بِبُؤْسِهَا وَ تُلَذّذَک بِالنّوْمِ بِأَرَقِهَا وَ کانَ بَطْنُهَا لَک وِعَاءً وَ حَجْرُهَا لَک حِوَاءً وَ ثَدْیهَا لَک سِقَاءً وَ نَفْسُهَا لَک وِقَاءً تُبَاشِرُ حَرّ الدّنْیا وَ بَرْدَهَا لَک وَ دُونَک فَتَشْکرُهَا عَلَی قَدْرِ ذَلِک وَ لَا تَقْدِرُ عَلَیهِ إِلّا بِعَوْنِ اللّهِ وَ تَوْفِیقِهِ.

از آن به بعد خوش داشت که تو سیر باشى و او گرسنه، تو پوشیده باشى و او برهنه، تو سیراب باشى و او تشنه، و بر تو سایه بگستراند و خود در برابر آفتاب باشد، و با سختى خود تو را به رفاه اندازد، و با بی‌خوابى خود خواب را بر تو شیرین کند، مادر اندرونش ظرف تو، و دامنش محل آرامش تو، و سینه‌اش ظرف آب تو و جانش پناه تو بوده است. و فقط به خاطر تو متحمّل گرم و سرد دنیا شده است، پس به همان اندازۀ هم تو از او تشکّر کن، و آن را جز به یارى و توفیق خداوند نتوانى‏.

انتهای‌ پیام/