نعیمی از مختصات بازیگری در کنار حسن فتحی می‌گوید/ قرار گرفتن بازیگران تئاتری در کنار سینمایی‌ها
حمیدرضا نعیمی یک بازیگر مولف است و تجربه حضور در مدیوم‌های مختلفی را دارد. با او درباره مختصات کار با حسن فتحی و بازی جدیدش گفت‌وگو کردیم.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم؛ حمیدرضا نعیمی، نویسنده، کارگردان، بازیگر و مدرس دانشگاه است. وی دارای مدرک کارشناسی نمایش با گرایش بازیگری و کارشناسی ارشد کارگردانی از دانشکده هنر و معماری است. همچنین وی در سال 1400 موفق به دریافت نشان درجه یک هنری (معادل دکتری) شد. از مهم‌ترین آثار حمیدرضا نعیمی در زمینه‌ی کارگردانی می‌توان به نمایش‌های “روزنه”، “وعده‌گاه نهنگ‌ها”، “زمانی برای زندگی”، “دختری با شنل ارغوانی”، “داستانهای کاروِر”، “فاوست”، “خیال”، “درخشش در ساعت مقرر”، “سقراط”، “ترور”، “شرق دور... شرق نزدیک”، “شوایک”، “ریچارد” و ... اشاره کرد.
او همچنین تجربه بازی در تئاتر، فیلم و سریالهای متعددی دارد. از آثار به یاد ماندنی او می‌توان به بازی در فیلم های سینمایی "صحنه‌زنی" و "منصور" و سریالهای "دل" و "بانوی سردار" اشاره کرد.
حمیدرضا نعیمی را بیشتر با تئاتر می شناسیم تا فیلم و سریال اما حضور او در صحنه تلویزیون و پرده سینما هم موثر بوده‌است. از جمله کارهای اخیر او سریال جیران است که در شبکه نمایش خانگی پخش می شود. نعیمی همچنین تجربه حضور در سریال سنجرخان را دارد که گویا قرار است در سال 1401 پخش شود. با او به بهانه حضورش در سریال جیران گفت‌وگو کردیم که می خوانید.
چطور برای نقش محمدعلی نجار تجریشی انتخاب شدید؟ به هر حال آغاز همکاری با یک کارگردان خاص برای شخصی که خود تجربه کارگردانی‌های متعدد دارد پروسه پیچیده‌ای است.
3-4 سال پیش من در نمایش «مردی به نام دایک» نقش یک رییس زندان آمریکایی را بازی می‌کردم که کت و شلوار و سیگار برگ و کراوات داشتم و بسیار خشن و منفی بودم. آقای حسن فتحی یک شب برای دیدن این نمایش آمد و بعد از اینکه کار را دید به من گفت که تو را برای یکی از کاراکترهای کاری که می‌خواهم بسازم، انتخاب کردم. اتفاق جالبی بود و برایم سوال شد که آقای فتحی در بازی من در آن کاراکتر چه چیزی دیده بود که من را برای نقش محمد علی نجار روستایی در نظر گرفته است. مدتی گذشت و من فکر می‌کردم احتمالا فراموش می‌شود تا یک سال بعد که من در حال کارگردانی نمایش «فردریک» بودم آقای فتحی آمد سر تمرین ما و در مورد کاراکتر محمد علی نجار (پدر جیران) با من صحبت کرد و من متوجه شدم که او می‌خواهد من این نقش را بازی کنم. برای من باعث افتخار بود که آقای فتحی به من اعتماد کرد و این نقش را به من سپرد و خیلی مسئولیت سختی بود.
درباره نقش‌تان بگویید. بعد از ورود جیران به دربار، بازی شما تمام می‌شود یا هنوز هم در قصه شما را می‌بینیم؟
بعد از ورود جیران به دربار، نقش خانواده جیران در قصه کمرنگ می‌شود اما گل نسا و اسدالله (خواهر و برادر جیران) نقش مهمی را در حواشی داستانهای کاخ بازی می‌کنند. محمدعلی نجار هم به پست و منصب می‌رسد و دیگر او را کمتر می‌بینیم تا اواخر داستان که به خانواده محمد علی برمی‌گردیم...
فتحی ابتدا به خودش سخت می‌گیرد و بعد به بقیه
شخصی که خود مولف است دقت بیشتری به نحوه بازی گرفتن یک کارگردان دیگر دارد از مولفه‌های کارگردانی فتحی بگویید؟
همکاری با آقای فتحی، تجربه جذابی است. او در این سال‌ها ثابت کرده که قصه گوی خوبیست و از همان اولین کارهای تله تئاترش سراغ داستان‌هایی می‌رفت که مردم عادی را جذب تئاتر می‌کرد. این انتخاب‌های هوشمندانه آقای فتحی، در نمایشنامه‌های آثار تئاتری و تلویزیونی‌اش وجود داشته و دارد تا جاییکه هنوز سریالهای حسن فتحی در خاطر مخاطبانش ماندگار است. حسن فتحی به شدت عاشق تئاتر و از بینندگان جدی تئاتر است. درام را می‌شناسند و با ساختار درام نویسی آشناست. بر تاریخ، شعر، ادبیات، زبان و بر مقوله اجرا و بازی اشراف دارد و اینها باعث می‌شود در کارگردانی، انتخاب بازیگر و بازی گرفتن از بازیگرانش سخت‌گیر باشد. ابتدا به خودش سخت می‌گیرد و بعد به بقیه. همیشه دغدغه کارش را دارد و یک دغدغه ارزشمند و بی‌نظیر با او همراه است. در حین کار می‌دیدیم که از لحظه‌ای که وارد صحنه میشد تا لحظه اتمام کار آرام و قرار نداشت و این استرس نشانه عاشق بودن او است. عشق به این حرفه و ساخت اثر نمایشی به بهترین شکل.
یکی از نکات جالب در مورد او این است که وقتی به بازیگر اطمینان می‌کند، راه‌ها را برای شکوفا شدن بازیگرش نمی‌بندد و پیشنهادهای بازیگر را می‌شنود.
به طور کلی کار کردن با آقای فتحی سخت است چون باید خودت را ثابت کنی. آقای فتحی اصلا از بازی‌ها تعریف و تمجید کلامی نمی‌کند ولی همین که کات می‌دهد و می‌گوید برویم برای پلان بعدی معلوم است که استاندارد مد نظرش رعایت شده است.
تعدادی از بازیگران این سریال از نمایش «فردریک» انتخاب شدند
تعداد قابل توجهی از بازیگران این سریال، بازیگران نمایش‌هایی هستند که شما کارگردانی کرده بودید. درباره این انتخاب‌ها توضیح بدهید؟
می‌توانم بگویم که تعدادی از بازیگران این سریال از نمایش «فردریک» انتخاب شدند. روزی که آقای فتحی سر تمرین این نمایش آمد که با من درباره نقش محمدعلی صحبت کند از او خواهش کردم که بخشی از تمرینات ما را ببیند و ایشان با اشتیاق چند صحنه از کار را دید. همانجا آقای فتحی نسبت به چند نفر از بازیگران توجه خوبی نشان داد و فکر می‌کنم انتخاب بعضی از این بازیگران به نمایش «فردریک» برمی‌گردد. بعد از آن که این نمایش بخاطر کرونا اجرا نشد، سال قبل نمایش «گرگاس ها» را در سالن اصلی تئاتر شهر اجرا کردیم و در شبی که آقای فتحی به تماشای این نمایش نشست، آقای امیر کربلایی زاده و بهنام شرفی را به لیست بازیگرانش اضافه کرد و خب این باعث خوشحالی است که تئاتر می‌تواند نیروهایی توانمند و خلاق به سینما و تلویزیون معرفی کند.
از آنجایی که شما سال‌ها سابقه کارگردانی دارید بگویید که در این سریال صرفا بنا به خواسته کارگردان بازی می‌کردید یا پیشنهادهای مد نظرتان برای مدل بازی را به آقای فتحی ارائه می‌دادید؟
با توجه به عدم سابقه همکاری با آقای فتحی احساس می‌کردم که نمی‌توانم با او ارتباط خوب و نزدیکی داشته باشم و با توجه به کم حرف بودن او می‌ترسیدم که این ارتباط برقرار نشود اما کار خودم را برای شناخت نقش محمدعلی از خیلی قبل‌تر آغاز کردم. خوشبختانه گریم و لباس در خدمت نقش بود و من خودم هم به پیشنهاد خودم یک چپق خریدم و به آقای فتحی گفتم می‌خواهم این کاراکتر چپق داشته باشد و او پذیرفت. آقای فتحی از ما می‌خواست صحنه‌ها را بخوانیم و اصلاح می‌کرد. ما خودمان دست به یکسری کارها و رفتارها می‌زدیم که او تایید یا رد می‌کرد. با اینکه کاملا روی جزئیات اشراف داشت اما هرگز به بازیگر نمی‌گفت فقط باید کاری را بکنی که من می‌گویم و بازیگر را به یک عروسک بدون خلاقیت تبدیل نمی‌کند بلکه به بازیگرانش اجازه ابراز نظر می‌دهد.
خروجی کار چقدر به فیلمنامه‌ای که خواندید و تمرینات شما نزدیک است؟
اساسا زمانی که شما یک متن را می‌خوانید شروع به تخیل کردن می‌کنید که آن تصور شماست و در ذهن شماست. مهم آن چیزی است که از ذهن کارگردان به تصویر در می‌آید. حسن فتحی یک کارگردان مولف است و امضای خودش را دارد. در برخی سکانس‌ها مقایسه آن چه که ما موقع خواندن متن تصور می‌کردیم با چیزی که امروز به عنوان محصول نهایی می‌بینیم ما را شگفت زده می‌کند که چقدر دوربین تاثیر خوب داشته، موسیقی، قاب‌بندی‌ها و احساسی که از همه این عوامل ناشی می‌شود.
این سریال تعدادی بازیگر توانمند تئاتری دارد و تعدادی چهره سینمایی و مشهورتر. ارتباط بین این دو گروه از بازیگران در این سریال چگونه بود؟
در کل زمان فیلمبرداری هیچ نوع بیگانگی در گروه بازیگران دیده نشد و هرچه بود یگانگی بود. هیچگونه تمایز و تفاوتی بین بازیگران تئاتری و بازیگران چهره این سریال نبود کما اینکه اغلب بازیگران جیران هم سابقه کار تئاتری دارند. من در اولین برخوردم با پریناز ایزدیار شاهد روحیه جمعی او بودم. خانم ایزدیار بسیار خوش انرژی بود. برای هر سکانسی که می‌خواستیم صحبت کنیم پای ثابت کار بود و مجموعه این موارد باعث می‌شود که امروز نتیجه کار یکدست و خوب باشد.
شما تجربه کار در مدیوم‌های مختلف را داشته‌اید. از تئاتر تا سریال و فیلم سینمایی، همچنین در قالبهای بازیگر، کارگردان و نمایش‌نامه‌نویس فعالیت کرده‌اید. حال از تجربه جدید نمایش خانگی بگویید.
پلتفرم‌های نمایش خانگی در تمام این سال‌ها در مخاطب‌سازی برای مدیوم تصویر، نقش مهمی داشته است. همیشه نقد وجود دارد. انجام کارهای فرهنگی و هنری در کشور ما سخت است اما اینها باعث نشده که این پلتفورم‌ها جسارتشان را از دست بدهند و محافظه کارانه سراغ ساخت آثار بروند. همین که یک پلتفورم اثر سخت و سنگینی مثل جیران را می‌سازد یعنی برای مخاطبش ارزش قائل است. اما به عنوان مخاطب از پلتفورم‌ها انتظار دارم که وقتی استانداردش را در سریال‌سازی بالا برده است، آن را حفظ کند. این توقعی است که خود آنها در مخاطبانشان ایجاد می‌کنند. هر کار کم کیفیت و بی مخاطبی به مثابه یک نقطه منفی برای پلتفورم تلقی می‌شود.
انتهای پیام/
