"شهید همت" فرماندهای محبوب و فراموشناشدنی است/ یادداشت سردار فتحالله جعفری
"از ۱۷ اسفند به بعد هرکدام از فرماندهان در صحنه نبرد به شهادت میرسیدند، در بیسیم گفته میشد فلانی با همت دست داد. نام همت لحظهای در صحنههای نبرد از ذهن کسی پاک نشد. نامش بر سر زبانها بود."
به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری تسنیم - سردار فتح الله جعفری از فرماندهان دوران دفاع مقدس و اولین فرمانده زرهی سپاه در یادداشتی به مناسبت سالگرد شهادت محمد ابراهیم همت فرمانده لشکر 27 محمد رسول الله (ص) او را یکی از محبوبترین فرماندهان جنگ خواند که نقش مهمی در عملیاتهای ایران داشت. در ادامه یادداشت وی را میخوانید:
17 اسفند سالگرد شهادت حاج ابراهیم همت است. هرسال یادآور شهادت یکی از محبوبترین فرماندهان جنگ است. او بسیجیان را دریادل میدانست و خودش هم محبوب و دریادل بود. وقتی شهادت مظلومانه حاج همت آن هم در ترک یک موتور و فضایی که در جزیره مجنون که مشبک از گلولههای دشمن بعثی بود، بیشتر مظلومیت حاج همت آشکار میشود. شهادت حاج ابراهیم همت هم برای بسیجیان سخت و باورکردنی نبود و هم فرماندهان و فرماندهی سپاه که وقتی خبر شهادت او را شنید، نتوانست روی پایش بایستد.
شهید همت و محسن رضایی فرمانده وقت سپاه پاسداران
او محبوبترین فرمانده سپاه اسلام بود. اخلاق و تواضع، اخلاص، روحیه خستگیناپذیری، قدرت بیان و سخنوری در ارائه مطالب، قدرت فرماندهی در صحنه نبرد و حضور موثر در اداره عملیات، حاج همت فرمانده لشکر همیشه موفق تهران را به اسطوره تبدیل کرده بود. از 17 اسفند به بعد هرکدام فرماندهان در صحنه نبرد به شهادت میرسیدند، در بیسیم گفته میشد فلانی با همت دست داد. نام همت لحظهای در صحنههای نبرد از ذهن کسی پاک نشد، نامش بر سر زبانها بود. همت شجاع و دلیر در صحنههای نبرد در کنار بسیجیان بود تا از نزدیک لشکرش را هدایت کند.
فرازهایی از فرماندهی حاج همت در کردستان، پاوه، بعد هم اجرای عملیات محمدرسولالله (ص) در مریوان، اما وقتی اراده آزادسازی مناطق اشغالی با حضور نیرویهای مردمی بسیج وارد جنگ در جنوب شد، برگ زرین زندگی حاج همت ورق خورد. احمد متوسلیان، ابراهیم همت و محمود شهبازی بنا به دعوت فرماندهی کل سپاه وارد خوزستان شدند. اولین جلسهای که برادران بزرگوار به خوزستان آمدند، 29 دی ماه 1360 بود.
سردار فتح الله جعفری مدیر موسسه فرهنگی شهید حسن باقری
از دیدار امام در تهران به خوزستان برگشتیم. عکس هوایی بزرگی در اتاق جنگ تازه رسیده بود. با یک ذرهبین روی آنها مواضع و یگانهای ارتش بعث عراق را نگاه میکردم. گسترش نیروهای دشمن در منطقه وسیع اشغالی غرب کرخه، موانع، سنگرها، خطوط دفاعی و توپخانهای که گلولههای آن در شهر دزفول فرود میآمد. حالا اراده نیروهای مسلح بر این است که با طرحی جامع دشمن از خاک ما بیرون رانده شود.
مسعود پیشبهار وارد اتاق شد و گفت حسن باقری شما را به جلسه دعوت کردند، وقتی به جلسه رفتم با احمد متوسلیان و ابراهیم همت مواجه شدم، نفر سوم را نمیشناختم. آنها از غرب آمده بودند تا یک تیپ جدید تشکیل دهند و در عملیات آینده در غرب دزفول شرکت کنند. حسن باقری آنها را معرفی کردند، متوجه شدم نفر سوم محمود شهبازی است. حسن باقری از روی نقشه آنها را نسبت به موقعیت دشمن توجیه کرد، بعدش هم بحث در خصوص تشکیل یک تیپ بود. نام تیپ به پیشنهاد خود برادران احمد متوسلیان و ابراهیم همت محمد رسول الله (ص) تعیین شد. و عدد 27 را حسن باقری به آنها اضافه کرد؛ تیپ 27 محمدرسول الله(ص).
شهید محمدابراهیم همت و جاویدالاثر احمد متوسلیان
اما چه کسی فرماندهی این تیپ باشد. احمد متوسلیان و محمود شهبازی فرمانده را حاج همت میدانستند. اما حاج همت گفت: فرمانده حاج احمد متوسلیان باشد! متوسلیان نمیپذیرفت. در این وضعیت حسن باقری گفت در یک تیپ 3 مسئولیت مهم است که باید برنامهریزی شود. یک نفر فرمانده تیپ است که در جلسات قرارگاه و طرح عملیات شرکت میکند. نفر دوم باید منطقهی عملیات را از نظر استقرار، شناساییها آماده کند و نفر سوم هم باید واحدهای ستاد، سازماندهی گردانها و واحدهای تخصصی را برای عملیات آماده کند. لذا با توجه به این فعالیتها، بنظرم احمد متوسلیان فرمانده و حضور در جلسات، محمود شهبازی در منطقه عملیاتی برای استقرار و شناسایی و حاج همت هم ستاد، واحد و گردانها را آماده کنند. تیپ شما باید آمادگی سازماندهی 9 تا 12گردان را داشته باشد.
بعد حسن باقری رو به احمد متوسلیان پرسید از کدام استان به شما نیروی بسیجی بدهیم؟ احمد متوسلیان گفتند تهران و شمال مناسب است. بعد هم محل استقرار آنها دوکوهه تعیین شد. حاج همت دوکوهه را تحویل گرفت و آماده کرد. واحدهای ستادی را با ستادی جمع و جور تشکیل دادند.گردانها را سازماندهی کردند و آماده عملیات شدند. در آن زمان سازماندهی و تعیین فرماندهی 12 تیپ جدیدالتاسیس سپاه به حسن باقری محول شده بود.
حاج همت به سرعت توانست یکی از قویترین تیپهای سپاه را سازماندهی و آماده عملیات کند. علیرغم کمبودهایی که وجود داشت، 9 گردان با فرماندهان قدر و کارآمد برای عملیات آماده شد. از همان ابتدای کار آمادگی عملیات فتح المبین حاج همت با احمد متوسلیان در قرارگاه کربلا حضور پیدا میکردند. در بحثهای عملیات شرکت میکردند و نظرات سنجیده و کاربردی داشتند.
عملیات فتحالمبین با موفقیت در هفته اول فروردین 1361 انجام شد. پس از آن حاج همت در عملیات بیتالمقدس جانشین تیپ 27 محمدرسولالله(ص) بودند. نقش موثر در یکی از سنگینترین محورهای خرمشهر را به عهده داشتند. احمد متوسلیان در هفدهم اردیبهشت در شلمچه زخمی شدند و سکان تیپ 27 محمدرسولالله(ص) بدست حاج همت افتاد، در حساسترین موقعیت عملیات که به جرات میتوان گفت شاید تا آن زمان شرایطی سختتر از 18 اردیبهشت برای کل صحنه جنگ و بویژه برای تیپ 27 محمدرسولالله(ص) نبود.
حاج همت در شلمچه استقامت و خط را تثبیت کرد و تیپ27 محمدرسولالله (ص) برای نبردی بزرگ آماده کرد و از یکم خرداد آماده بستن عقبه دشمن در خرمشهر شد و به خوبی توانست از مسیر جاده شلمچه به اروند راه پیدا کرده و خرمشهر را محاصره کند. این مهمترین اقدام حاج ابراهیم برای بستن عقبه ارتش بعث و محاصره خرمشهر و سقوط آن بود. از زمانی که خرمشهر را محاصره کرد و راه خروج و ورود ارتش بعث عراق را بست و فتح خرمشهر را تسهیل و قطعی کرد.
شهید محمدابراهیم همت، شهید قاسم سلیمانی، سردار فتح الله جعفری و جمعی از فرماندهان سپاه پاسداران انقلاب اسلامی
حاج ابراهیم همت در عملیات رمضان کارنامه درخشانی از خود بر جا گذاشت. یکبار دیگر تیپ27 محمدرسولالله (ص) را تشکیل داد. نقش موثرش در عملیات رمضان منجر به انحلال لشگر 9 زرهی ارتش عراق شد. برای آزادسازی سومار و ارتفاعات مسلط بر شهر راهی غرب شد و فرماندهی قرارگاه ظفر را به عهده گرفت. عملیات مسلمابن عقیل را در 9 مهر 1361 انجام داد و بخش مهمی از مناطق مرزی سومار را آزاد کرد و به شهر مندلی عراق مسلط شد.
حاج همت در والفجر مقدماتی و یک، فرمانده سپاه 11 قدر بود و در والفجر 3 فرمانده دلاور لشکر 27 محمدرسولالله(ص) در آزادسازی مهران و در والفجر 4 حماسهاش جاودان شد. او در عملیات خیبر فرمانده قرارگاه فتح بود. اما نقش او در خیبر در طلائیه و سپس جزیره جنوبی با آن روحیه خستگی ناپذیری فراموش نشدنی است. حاج همت همانند بسیجیان گمنام در ترک موتور برای مقاومت مقابله دشمن به خط میرفت که بر اثر ترکش توپ به شهادت رسید و چند ساعت گمنام روی زمین افتاده بود. هیچ کس فکر نمیکرد این فرمانده بزرگ سپاه اسلام است که مظلومانه در کنار بسیجیها به دیدار معبودش شتافت. اخلاق، رفتار، تواضع، قناعت، صبر و شکیبایی از خصوصیات این فرمانده محبوب بود.
انتهای پیام/