به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، مصطفی تقیپور؛ مدیرعامل یک شرکت دانشبنیان به عنوان معدود تولیدکنندگان دستگاههای سونوگرافی ایرانی درباره مشکلات شرکتهای دانشبنیان در مطلبی نوشت: فرض کنید شما در حال طراحی و تولید یک موتور جت هستید، احتمالاً دهها یا صدها نفر بر روی این پروژه باید سالها کار کنند. میلیاردها تومان سرمایهگذاری لازم است. آنطرف ماجرا یک شرکت دیگر بر روی طراحی یک دستگاه ثبت سیگنالهای قلبی کار میکند.
وی تاکید کرد: با 5 نفر پرسنل و سرمایه بسیار کمتر، ریسک پروژه بسیار پایین است و مدت زمان اجرا، قابل مقایسه با موتور جت نیست و نهایتاً فروش بیشتری در بازار داخلی خواهد داشت. از نظر معاونت علمی هر دو دانشبنیان و هر دو نوع یک (بافرض تولید یک نمونه و تست فنی) هستند و قوانین حمایتی هم به یک میزان است.
تقیپور متذکر شد: خب در چنین تولیدات پرریسک و با تکنولوژی بالا، عقلانی است که در یک کلاس بالاتر قرار گرفته و سرمایه صندوقهای حمایتی به سمت آنها گسیل داده شود کما اینکه در کشورهای پیشرفته هم همینطور است اما در کشور ما اینطور نیست و آنها به دلیل تعریف کلی از دانشبنیان بودن به دلیل افزایش آمار است!
مدیرعامل این شرکت دانشبنیان یادآور شد: ما 7000 هزار شرکت دانشبنیان داریم اما گام بعدی چیست؟ افزایش شرکتهای دانشبنیان؟! یعنی سرنوشتی که بر سر تولید علم با افزایش تعداد مقالات در دانشگاه به وقوع پیوسته است در انتظار ایده ایجاد این شرکتها هم خواهد بود؟!
انتهای پیام/