چرا معارضین سوری پرچم ترکیه را آتش زدند؟
معارضین سوری که در ۹ سال اخیر تحت حمایت آنکارا بودهاند، در شبهای گذشته در چندین شهر مرزی علیه ترکیه شعار سر داده و پرچم این کشور را به آتش کشیدند.
به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، ظاهراً سیاست های حاشیه دار و عجیب ترکیه در سوریه تمامی ندارد و در دو روز گذشته، اتفاقاتی در سوریه روی داد که مقامات امنیتی ترکیه را به شدت نگران کرد. ماجرا از این قرار است: معارضین سوری که در 9 سال اخیر تحت حمایت آنکارا بوده اند، پنجشنبه شب در اعتراض به سخنان مولود چاووش اوغلو، در چندین شهر مرزی علیه ترکیه شعار سر داده و پرچم این کشور را به آتش کشیدند.
وقتی می خواهی خانه همسایه را ویران کنی
دولت ترکیه که تمام قدرت سیاسی و امکانات امنیتی و نظامی خود را برای ساقط کردن دولت سوریه به میدان آورد و چشمان خود را به ورود ده ها هزار تروریست افراطی و داعشی به خاک همسایه بست، حالا گرفتار وضعیت شگرفی شده است.
آنکارا برای تسلیح و تجهیز معارضین سوری، میلیاردها دلار خرج کرده و نزدیک به 4 میلیون پناهجوی سوری نیز در ترکیه زندگی می کنند. اردوغان تلاش کرده تا از این دو ابزار، برای رسیدن به دو هدف مهم استفاده کند:
1.با استفاده از ابزار فشار نظامی و یک گروه یکصد هزار نفری معارضین مسلح و سازماندهی شده، دولت اسد را ساقط کند و معارضین اخوانی و ترکمانی مورد حمایت خود را در دمشق به قدرت برساند.
2.با استفاده از کارت فشار پناهجویان سوری، اتحادیه اروپا را در برابر خواسته های خود وادار به تسلیم کند.
شواهد نشان می دهد که ترکیه در هر دو مسیر، متحمل شکست سنگینی شده است. اما حالا که دولت اردوغان رفته رفته ادبیات خشن علیه بشار اسد را کنار نهاده، معارضین تحت حمایت آنکارا، به چیزی غیر از جنگ رضایت نمی دهند و دارند در نقطه مقابل اردوغان موضع می گیرند.
از انصار تا ارتش آزاد
بحران سوریه، مفاهیم و لغاتی را به ادبیات سیاسی ترکیه کشاند که پیش از آن مورد استفاده قرار نمی گرفت.
رجب طیب اردوغان نخست وزیر وقت ترکیه، به منظور تهییج عواطف دینی مردم کشورش، برای حمایت از آوارگان سوری مفاهیم دینی صدر اسلام یعنی مهاجرین و انصار را به میان کشید. در گام بعدی، به منظور ساکت کردن مخالفین، از اصطلاح قدیمی «قوای ملیه» استفاده کرد.
قوای ملیه، نام ارتش مردمی و قدیمی مصطفی کمال آتاترک برای بیرون راندن بیگانگان از ترکیه بود و این ارتش، برای مردم ترکیه از احترام و قداست بالایی برخوردار است. به همین خاطر اردوغان اعلام کرد: «ارتش آزاد سوریه از نظر ما، یک گروه مبارز و آزادی خواه است و درست به اندازه قوای ملیه برای ما احترام و اعتبار دارد و از آنان حمایت می کنیم.»
چرا پرچم ترکیه را اتش زدند؟
دو روز پیش، مولود چاووش اوغلو اعلام کرد که با فیصل مقداد وزیر امور خارجه سوریه دیدار کرده است. این خبر، موجب آن شد که در رسانه ها و محافل سیاسی ترکیه، این باور شکل بگیرد که ترکیه به دنبال عادی سازی روابط با سوریه است.
وزیر امور خارجه کابینه اردوغان، اعلام کرد که هر جوری شده، آنکارا باید معارضین سوری را با دولت بشار اسد آشتی دهد. این حرف چاووش اوغلو، از بسیاری جهات تازه است. چرا که اردوغان و دیگر مقامات ترکیه، بارها اعلام کرده بودند که خواهان ساقط شدن دولت سوریه و به قدرت رسیدن معارضین تحت حمایت خودشان هستند. اما حالا دولت اردوغان تغییر رویه داده و از این حمایت می کند که معارضین، به سوی دمشق بروند و با اسد، پشت میز مذاکره بنشینند. همین سخنان کافی بود تا صدها تن از معارضین سوریه تحت حمایت آنکارا در عزاز، جرابلس، عفرین و مناطق دیگر به کوچه و خیابان بریزند و ضمن سردادن شعار علیه آنکارا و اردوغان، پرچم ترکیه را به آتش بکشند.
رسانه های تحت امر حزب عدالت و توسعه، تلاش می کنند تا سوزاندن پرچم ترکیه در شمال سوریه را بر گردن نهادهای اقماری پ.ک.ک بیندازند. اما واقعیت این است که این اتفاقات، درست در همان مناطقی روی داده که توسط معارضین سوری اداره می شود و نیروهای وابسته به پ.ک.ک، طی چندین حمله گسترده از آنجا بیرون رانده شده اند. به بیانی دیگر، معارضین سوری که در 9 سال گذشته همه جوره تحت حمایت آنکارا بوده اند، حالا از احتمال عادی سازی روابط آنکارا – دمشق به شدت نگران هستند و نمی خواهند غیر از براندازی، نقش دیگری ایفا کنند.
پروفسور تورهان چومز از جراحان مشهور ترکیه که دستی هم بر آتش سیاست دارد، در مصاحبه با یک شبکه تلویزیونی اینترنتی، به شدت از سیاست های اردوغان در ترکیه انتقاد کرده و معتقد است که سوزاندن پرچم ترکیه در شمال سوریه، رویدادی است که مسئولیت آن بر گردن تیم سیاست خارجی دولت برآمده از حزب عدالت و توسعه است.
او گفته است:«اول با رژیم یک کشور دوست و به فاصله ای کوتاه، سپس دشمن می شود. به اعتراضات مخالفان رژیم بها داده و از آنها حمایت می کند. میلیون ها نفر از آن کشور بی سر و صدا به داخل کشورش آمده و همه جا را اشغال می کنند، سپس وارد فاز تنهایی مقدس و انزوای منطقه ای شده و در سوریه تنها می ماند. شما بگویید، غیر از حزب عدالت و توسعه، کدام جریان فکری و سیاسی است که می تواند چنین روند سینوسی و عجیبی را طی کند؟»
وی همچنین نوشته است: «اقدامات ضد ترکیه در بسیاری از شهرهای تحت کنترل ارتش آزاد (اعزاز، جرابلس، الباب، عفرین، ادلب و غیره) آغاز شد. پرچم های ما توسط کسانی سوزانده شد که پرچم القاعده، النصره، هیات تحریرالشام و دیگر گروه های معارض سوری را در دست داشتند. آنان فحش و ناسزای خود را نثار ما کردند و پرچم هایمان را آتش زدند.»
اولوچ اوزولکر، سفیر بازنشسته، امروز در گفتگو با روزنامه جمهوری، تحولات سوریه را ارزیابی کرد. اوزولکر، این اتفاقات را مهم دانست و اعلام کرد که بخشی از معارضین، به شکل جدی به دنبال تحریک ترکیه هستند.
این دیپلمات بازنشسته ترکیه در ادامه افزود:«پوتین در سوچی به شکل آشکار به اردوغان گفته اگر قصد دارید در شمال سوریه عملیاتی انجام دهید، حتماً باید با دمشق هماهنگ شوید. من فکر می کنم سوزاندن پرچم ترکیه اقدام معنی داری است و باید دید کدام شخص، نهاد یا دولت، پشت این اتفاقات است.»
اما در سوی دیگر ماجرا، این معارضین سوری و فرماندهان آنها هستند که به شکل جدی، علیه ترکیه موضع گرفته اند.
مصطفی سجاری که از او به عنوان مسئول سیاسی ارتش آزاد سوریه نام برده می شود، در مورد رویدادهای اخیر اعلام کرد: «سخنان چاووش اوغلو، تحریک کننده بود. او به عواطف ما بی اعتنایی کرد و سخنانی را بدون هرگونه ملاحظات سیاسی اعلام کرد. آیا خود ترکیه حاضر است با گولن و پ.ک.ک سازش کند؟ چرا می خواهید ما را با بشار اسد آشتی دهید؟ آیا مطمئن هستید که ما نیز چنین خواسته ای داریم؟»
وزارت امور خارجه ترکیه در برابر رویدادهایی که در شمال سوریه روی داده، موضع خنثی و سستی اتخاذ کرده و تنها به بیان این نکته بسنده کرده که تلاش ترکیه برای ایجاد سازش و توافق بین معارضین سوری و دولت اسد که با مشورت و رایزنی با خودم مردم سوریه و در چهارچوب های دیپلماتیک بین المللی خواهد بود.
انتهای پیام/