انتخابات پارلمانی ۲۰۲۲ اسرائیل-۴/ فهرست «اردوگاه دولت»؛ ائتلافی شیفته قدرت

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، پس از 4 انتخابات ناموفق و بحران تشکیل کابینه‌ای پایدار در سرزمین اشغالی، در فاصله 8 روز تا زمان برگزاری پنجمین انتخابات پیاپی پارلمانی رژیم صهیونیستی در 10 آبان، بازار رقابت‌ها و تبلیغات انتخاباتی میان احزاب و جریان‌های مختلف سیاسی شدت گرفته است، در همین راستا در چهارمین قسمت از سلسله گزارش‌های احزاب در آیینه انتخابات پارلمانی 2022 رژیم صهیونیستی به بررسی آخرین وضعیت ائتلاف «اردوگاه دولت» در آستانه انتخابات مزبور می‌پردازیم.

ائتلاف موسوم به «اردوگاه دولت» که حول «بنی گانتس»، وزیر جنگ کنونی و رهبر حزب آبی و سفید تشکیل شده، با هدف بازگرداندن گانتس به جمع نامزدهای بالقوه نخست وزیری و ایجاد آلترناتیوی برای دوگانه نتانیاهو – لاپید تشکیل شده است. ائتلاف «اردوگاه دولت» در نظرسنجی‌های اخیر بین 11 تا 12 کرسی را از آن خود کرده و در حال رقابت با حزب راست افراطی صهیونیسم مذهبی برای تکیه بر جایگاه سومین جریان اصلی در انتخابات پیش رو است.

ائتلاف مذکور با حضور 2 حزب و 4 سیاستمدار کلیدی اسرائیلی تشکیل شده است؛ اصلی‌ترین شخصیت این ائتلاف «بنیامین گانتس»، وزیر جنگ کنونی و رهبر حزب «آبی و سفید» است. دومین شخصیت پرنفوذ این جریان «گیدعون صعر»، وزیر دادگستری، رهبر حزب امید جدید و عضو پیشین حزب لیکود است. «گادی آیزنکات»، فرمانده کل پیشین ارتش رژیم صهیونیستی سومین جایگاه انتخاباتی این حزب را اشغال کرده و «ماتان کاهانا»، وزیر پیشین امور مذهبی و عضو سابق حزب یامیناه نیز چهارمین عضو برجسته این فهرست به حساب می‌‎آید.

گانتز پس از شراکت با نتانیاهو در سال 2020 بخش مهمی از اعتبار بی‌نظیر خود نزد مخالفان نتانیاهو را از دست داد، تا عملا رهبری جریان اپوزیسیون به لاپید منتقل شود. با سقوط کابینه وحدت ملی گانتس – نتانیاهو در نوامبر 2020، چهارمین انتخابات پیاپی سرزمین های اشغالی در مارس 2021 برگزار شد و در نتیجه آن جناح مخالف نتانیاهو با کمک «نفتالی بنت» و گانتس موفق شدند پس از 12 سال نتانیاهو را از دایره قدرت بیرون کنند. به این ترتیب گانتس در مقام خود به عنوان وزیر جنگ ابقا شد و موقتاً از تمایل به نخست وزیری چشم‌پوشی کرد.

با انحلال کابینه اخیر در ژوئیه 2022 و آغاز شدن کمپین‌های انتخاباتی، گانتس مجدداً تمایل خود برای نخست وزیری را مطرح کرد و سعی کرد تا حدی رهبری لاپید بر جناح مخالف بی بی را به چالش بکشند، اما عملاً رقابت بر سر نخست وزیری در این انتخابات میان لاپید و نتانیاهو شکل گرفت.

رقابت‌های انتخاباتی در فلسطین اشغالی معمولاً میان دو کاندیدای اصلی شکل می‌گیرد و در نتیجه آن، افکار عمومی توجه بیشتری به نامزدها و احزاب درون این دوگانه می‌کند. با توجه به اینکه لاپید در معماری کابینه تغییر نقش اصلی را داشت و از اول ژوئیه 2022، به عنوان نخست وزیر موقت مشغول به کار شده، افکار عمومی او را کاندیدای اصلی جناح مخالف بی بی می‌داند، از این رو شمار کرسی‌های حزب یش عتید به رهبری لاپید در نظرسنجی‌های اخیر نسبت به انتخابات قبلی بیش از 8 کرسی افزایش یافته است. در این میان گانتس که توان رقابت با لاپید را نداشت سعی کرد از طریق ائتلاف‌سازی جایگاه خود را تقویت کند. به این ترتیب در دهم ژوئیه گانتس و گیدعون صعر در یک کنفرانس مطبوعاتی از تشکیل یک جبهه واحد خبر دادند. صعر که سال 2020 از حزب لیکود جدا شده بود، علی‌رغم اقبال اولیه در نظرسنجی‌ها انتخابات گذشته را با تنها 6 کرسی به پایان برد و نظرسنجی‌های جدید نشان می‌داد این حزب به حدود حدنصاب انتخاباتی سقوط کرده و دچار وضعیت دشواری شده است.

ائتلاف دوسر سود!

با تشکیل ائتلاف میان گانتس و صعر، از یکسو سهم گانتس از 8 کرسی به حدود 12 کرسی افزایش یافت و او توانست دوباره خود را در قامت نامزد نخست وزیری ببیند و از سوی دیگر گیدعون صعر نیز از دست و پنجه نرم کردن با حدنصاب انتخاباتی (کسب 3.25 درصد آرا برای ورود به کنست) رها شد و اکنون با خیال آسوده به کنست راه خواهد یافت. در همان کنفرانس انتخاباتی دو طرف هدف خود از تشکیل این ائتلاف را ایجاد سنگ بنایی برای جلوگیری از کشیدن کار اسرائیل به انتخابات ششم و تشکیل یک کابینه وحدت ملی اعلام کردند. در چهاردهم اوت نیز گادی آیزنکات که دو گزینه پیوستن به گانتس یا لاپید را پیش‌رویِ خود می‌دید، نهایتاً به ائتلاف گانتس و صعر پیوست. همزمان ماتان کاهانا، هم‌حزبی پیشین بنت نیز به این حزب ملحق شد. در همان روز ائتلاف جدید «اردوگاه دولت» نام گذاری شد. این ائتلاف در بیشتر نظرسنجی‌ها تا قبل از ماه سپتامبر پس از دو حزب لیکود و یش‌عتید در جایگاه سوم قرار داشت. اما از ماه سپتامبر اندک اندک برخی از رأی‌دهندگان حزب لیکود به ائتلاف راست‌ افراطی «صهیونیسم مذهبی» با محوریت «بتصلائل اصموطریچ» و «ایتمار بن‌گویر» اقبال پیدا کرده اند و این ائتلاف در نیمی از نظرسنجی‎‌ها با 13-14 کرسی از ائتلاف «اردوگاه دولت» پیشی گرفته است.

از اواخر سال 2018 که گانتس وارد عرصه رقابت‌های سیاسی شد، مهم‌ترین انتقادی که به او وارد شده، شخص محور بودن و تبدیل شدن رقابت میان او و نتانیاهو به یک امر شخصی بوده است. در نظام‌های دموکراتیک رویه اساسی این است که سران احزاب جریان اصلی، برای دستیابی به کرسی رهبری حزب متبوع خود، سال‌ها تلاش می‌کنند و در نتیجه انتخابات درون حزبی در سطوح مختلف حزب رشد می‌کنند. اما گانتس که پس از بازنشستگی از ارتش اسرائیل وارد سیاست شده، با تأسیس حزبی متکی به شخص از روز اول رهبر حزب خود بوده و ناگفته پیداست اگر گانتس از این حزب جدا شود، از آن چیزی برجا نخواهد ماند. همچنین یائیر لاپید، نخست وزیر کنونی و متحد سابق گانتس در ائتلاف آبی و سفید، در بدو ورود گانتس به سیاست، او را «بدون برنامه مشخص» و صرفاً «ضدنتانیاهو» توصیف کرده بود.

گانتس خواهان استمرار بن بست سیاسی

بهترین نتیجه ممکن در انتخابات پیش‌رو برای گانتس و ائتلاف «اردوگاه دولت»، شکل‌گیری بن‌بست است. زیرا اگر هیچ یک از جناح‌‎های هوادار و مخالف نتانیاهو موفق به کسب 61 کرسی لازم برای تشکیل ائتلاف نشوند نوبت بازیگری گانتس فرا می‌رسد. طبق قانون رئیس اسرائیل پس از اعلام نتایج انتخابات باید با رهبران احزاب راه یافته به کنست جلسه برگزار کرده و از آنها بخواهد کاندیدای نخست وزیری خود را مشخص سازند. در پایان رئیس اسرائیل دو نامزدی که از بیشترین شانس برای تشکیل کابینه برخوردارند را به ترتیب برخورداری از بیشترین میزان حمایت، مأمور تشکیل کابینه می‌کند. تردیدی وجود ندارد که این دو نفر نتانیاهو و سپس لاپید خواهند بود.

در صورت تداوم بن‌بست و ناتوانی دو کاندیدای مذکور رئیس اسرائیل یا باید از کنست درخواست کند تاریخ جدیدی را برای برگزاری مجدد انتخابات مشخص کند و یا می‌تواند با تعیین یک بازه دو هفته‌ای از نمایندگان کنست بخواهد خود یک نفر را برای تشکیل کابینه تعیین کنند. در این صورت گانتس که از هم‌اکنون مذاکرات خود را با احزاب مذهبی آغاز کرده خواهد کوشید تا آنها را برای جلوگیری از انتخابات ششم به حمایت از خود ترغیب کند. اگر حتی یکی از احزاب مذهبی از گانتس حمایت کنند، با اضافه شدن حمایت سایر اعضای جناح مخالف نتانیاهو، وزیر جنگ کنونی، از حمایت کافی برای تشکیل ائتلاف برخوردار خواهد شد. به این ترتیب ممکن است گانتس، همچون نفتالی بنت که در سال 2021 رهبر حزبی با تنها 7 کرسی بود و موفق شد نخست وزیر شود، بتواند علی‌رغم قرار نداشتن در رقابت اصلی، در قالب منجی ظاهر شده و نخست‌وزیر شود. البته باید درنظر گرفت که حضور سکولارترین سیاستمداران رژیم صهیونیستی، یعنی آویگدور لیبرمن و یائیر لاپید در این ائتلاف فرضی، امکان همکاری با احزاب مذهبی را به شدت تضعیف می‌کند.

ایران و محور مقاومت؛ زخم کاری حزب الله بر چهره گانتس

مهم ترین خاطره تلخ گانتس از محور مقاومت به سال 2000 و فرار نظامیان صهیونیستی از جنوب لبنان باز می گردد. گانتس به عنوان آخرین نظامی اشغالگر اسرائیلی مجبور شد تا پس از متحمل شدن ضربات پیاپی از ناحیه مقاومت اسلامی لبنان در سال 2000 از اراضی اشغالی لبنان عقب نشینی کند. گفته می شود این حادثه چنان تاثیری منفی بر اعتبار حرفه ای گانتس در ارتش رژیم صهیونیستی وارد آورد که او پس از قبول شکست از حزب الله در جنوب لبنان تا سالها دچار افسردگی حاد بود و از حضور در مجامع و جلسات رسمی گریزان بود.

بنی گانتس پس از سالها انزوا از سال 2011 تا 2015 فرماندهی ستاد کل ارتش اسرائیل را عهده دار شد. برخی از اختلاف نظرهای گانتس با نتانیاهو در همین دوره برجسته شد. نتانیاهو و گانتس در موضوع نحوه مواجهه با پرونده ایران به ویژه برنامه هسته ای کشورمان اختلاف نظر داشتند. در آن برهه گانتس تهدید اصلی برای اسرائیل را کشورهای عربی به ویژه گروه‌های مقاومت فلسطینی و حز الله لبنان می دانست.

در همان زمان در برخی رسانه‌های اسرائیلی روایتی از اختلاف نظر گانتس و نتانیاهو بر سر برنامه‌ریزی برای حمله هوایی به چند پایگاه نظامی در ایران منتشر شد. در این روایت اشاره شده بود که در سال 2011 نتانیاهو از سران ارتش خواسته بود تا برای حمله هوایی به ایران برنامه ریزی کنند. در نشست کابینه امنیتی اسرائیل، گانتس در مقام فرمانده کل ارتش اسرائیل، در اینکه حمله مورد نظر نتانیاهو بتواند منافع اسرائیل را تأمین کند، تردید روا داشت و با اصل حمله مخالفت کرد. او پاسخ احتمالی ایران به هرگونه تجاوز نظامی اسرائیل را سخت و ویرانگر دانسته بود. از این رو پس از ابراز نگرانی گانتس حمله مورد نظر به کلی از محاسبات کابینه اسرائیل خارج شد.

گانتس که همواره بر ضرورت اجتناب از تقابل و برخورد مستقیم نظامی با ایران سخن می گوید در سال 2021 نیز در قامت وزیر جنگ کابینه نفتالی ‌بنت نخست وزیر وقت، دکترین دفاعی اسرائیل را براساس محاسبات کاملاً متفاوتی استوار کرد. گانتس و بنت، با رونمایی از دکترین «هزار خنجر» یا «حمله به اختاپوس» با پرهیز از برخورد مستقیم نظامی خواستار تمرکز توجهات بر جمهوری اسلامی ایران و کاهش نقش آفرینی تهران در تحولات منطقه ای از لبنان و سوریه تا یمن و فلسطین شدند.

گانتس در دوره نخست وزیری موقت لاپید نیز برخلاف سیاست دوره نتانیاهو در قبال تشکیلات خودگردان، وزن دادن به این تشکیلات در برابر حماس را مبنا قرار داده و تلاش کرد تا شرایطی ایجاد کند که در آن هواداران سازش از جایگاه بهتری در میان افکار عمومی فلسطین در مقایسه با محور مقاومت برخوردار شوند تا شاید به این شکل از قوت جریان مقاومت کاسته شود.

سیاست دیگر گانتس در مقام وزیر جنگ فاصله انداختن میان گروه‌های مقاومت بوده است. از جمله در نبرد اخیر سه روزه غزه استراتژی اسرائیل این بود که با محدود کردن حملات به گروه جهاد اسلامی سعی کند از ورود حماس به میدان جلوگیری کند.

پلتفورم انتخاباتی متناقض

حزب آبی و سفید هم مانند حزب یش‌عتید یک حزب مرکزگرا به حساب می‌آید و احزاب میانه در اسرائیل مایل هستند به‌جای مسائل امنیتی و بحث صلح، مسائل مدنی، معیشتی و اجتماعی را به‌عنوان اولویت‌های اصلی این رژیم مطرح کنند. در این میان اما ائتلاف آبی و سفید با حزب امید جدید به رهبری گیدعون صعر باعث شده کار از قبل هم پیچیده‌تر شود چرا که این دو غالبا مواضع متناقضی نسبت به موضوعات مختلف اتخاذ می‌کنند. یکی از دلایل عدم افزایش قابل توجه محبوبیت این ائتلاف و قرار گرفتن پایین‌تر از لاپید، علی‌رغم حضور چهره‌هایی محبوب به همین موضوع برمی‌گردد. اهم محورهای مدنظر این ائتلاف از این قرار است:

1. دولت یهودی و دموکراتیک!

ائتلاف «اردوگاه دولت» خواستار تحقق شعار «اسرائیل، به عنوان کشور یهودی و دموکراتیک (!)» است و در این راستا شهرک‌سازی در سراسر اسرائیل را مبتنی بر منافع ملی قلمداد می‌کند. این در حالی است که توسعه شهرک‌سازی‌ها خود امری است که با حقوق عرب‌های ساکن سرزمین های اشغالی در تضاد است.

2. امنیت چندبُعدی

یکی از وجوهی که ائتلاف «اردوگاه دولت» بر آن پافشاری می‎‌کند، نگاه چندبُعدی نسبت به مقوله امنیت است. این ائتلاف مفهوم امنیت را امری قابل توجه و مهم ارزیابی می‌کند و خود را نسبت به مخاطرات آن حساس می‌داند. ایده «هم توافق هم حصار امنیتی» را این ائتلاف در حوزه امنیت داخلی پیش کشیده است. در زمینه خارجی نیز این حزب بر آنچه خطر توانمندی های هسته ای و موشکی تسلیحات و پرونده هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران می نامند، تاکید دارد

3. حفاظت از تفکیک قوا و استقلال قضایی

در سال‌های اخیر و با افزایش پرونده‌های فساد نتانیاهو، احزاب جناح راست، تلاش‌ در جهت تعدیل قدرت دیوانعالی را در دستورکار خود قرار داده و مدام به دیوانعالی حمله می‌کنند. ائتلاف «اردوگاه دولت» در برابر این ابتکارات موضع گرفته و خود را به عنوان مدافع استقلال قضایی مطرح کرده است تا بدین شکل مانع از بسته شدن پرونده‌های قضایی نتانیاهو و تقویت جایگاه وی در صحنه سیاسی اسرائیل شود.

4. محدودیت دوره نخست وزیری هر فرد و دشواری ساختن انحلال پارلمان

محدود کردن دوره نخست وزیری هر فرد به نهایتاً 8 سال از جمله ابتکارات گیدعون صعر برای مقابله با بازگشت نتانیاهو به راس قدرت است. همچنین ایده دشوارتر کردن انحلال پارلمان و برگزاری انتخابات زودهنگام نیز از ابتکارات آویگدور لیبرمن، رهبر حزب اسرائیل خانه ماست.

5. اقتصاد، توسعه و عدالت

در این زمینه نیز پلتفورم انتخاباتی ائتلاف «اردوگاه دولت» حرف جدید و متفاوتی از دیگر احزاب ندارد و به بیان کلیاتی همچون «توسعه اقتصاد»، «پایین آوردن هزینه‌های زندگی»، «گسترش عدالت اجتماعی» و «افزایش رقابت پذیری» بسنده کرده است.

انتهای پیام/