ناتو بر سر دو راهی تداوم حمایت‌ها از اوکراین و تبدیل نشدن به یک حزب جنگی
حمله موشکی اخیر به لهستان بار دیگر این مسئله را آشکار کرد که ناتو برای حفظ تعادل در تداوم حمایت‌ها از اوکراین و تبدیل نشدن به یک حزب جنگی در مسیر دشواری قرار گرفته است.
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، نشریه "دی سایت" آلمان در مطلبی به راه دشوار ناتو برای حفظ تعادل بین تداوم حمایت ها از اوکراین و تبدیل نشدن به یک حزب جنگی در این درگیری ها پرداخته و نوشت: ناتو به وضوح اما محتاطانه به برخورد موشکی در لهستان واکنش نشان داد. این ائتلاف نظامی نمی‌خواهد به یکی از طرف‌های جنگ تبدیل شود، اما می‌خواهد به کمک به اوکراین ادامه دهد و حفظ تعادل در این مسیر بسیار دشوار است.
"دی سایت" در ادامه این مطلب نوشت: از زمان آغاز جنگ روسیه در 24 فوریه، این سوال مطرح است که آیا ناتو به این جنگ کشیده خواهد شد یا خیر. عصر سه‌شنبه، به نظر می‌رسید که ائتلاف نظامی غرب در مارپیچ خطرناک تشدید تنش ها گرفتار شود. بخش‌هایی از یک موشک به خاک لهستان اصابت کرد و دو قربانی گرفت. لهستان بخش هایی از ارتش را در حالت آماده باش قرار داد. شورای ناتو برای یک جلسه اضطراری تشکیل جلسه داد. اما همه چیز به زودی آشکار شد و این طور گفته شد که این یک حمله از طرف روسیه نبود. بر اساس یافته های دولت های لهستان و ایالات متحده، به احتمال بسیار زیاد یک موشک ضدهوایی اوکراینی در منطقه مرزی لهستان و اوکراین فرود آمده است.
دی سایت در ادامه نوشت: این یک تصادف ناگوار - و با این حال چیزی بیشتر از این بود. برای اولین بار از زمان آغاز جنگ اوکراین، مردم در خاک ناتو جان باختند. پس چگونه باید با این حادثه برخورد کرد؟
ینس استولتنبرگ، دبیرکل ناتو در یک کنفرانس مطبوعاتی، از اوکراین دفاع کرد و گفت: در نهایت، روسیه مسئولیت دارد (...) اوکراین حق دارد از خود در برابر حمله دفاع کند. وی بار دیگر تاکید کرد که ناتو برای هر احتمالی آماده است. وی بازدارندگی و دفاع کردن را کلمات کلیدی عنوان کرده و گفت: روسیه نباید فکر کند که ناتو آماده دفاع از خود نیست.
در واقع، حادثه موشکی در لهستان نشان می دهد که مکانیسم های دفاعی ناتو در سطح سیاسی و بوروکراتیک به خوبی عمل می کند. به کشوری از اعضای این ائتلاف حمله می شود، شورای ناتو برای مشورت تشکیل جلسه می دهد و تصمیمات اولیه را می گیرد.
اقدامات بعدی که البته در این مورد ضروری نبود نیز مشخص است. کشور مورد حمله می تواند به ماده 4 پیمان ناتو استناد کند. در این پیمان آمده است: اگر به عقیده هریک از طرفین، تمامیت منطقه، استقلال سیاسی یا امنیت هر یک از طرفین تهدید شود طرفین با یکدیگر مشورت خواهند کرد. این مرحله خیلی تشدید کننده نیست. اما ماده 5به گونه ای دیگر است. بر این اساس، حمله به یکی از کشورهای عضو ناتو به عنوان حمله به کشورهای دیگر تلقی می شود. اگر یکی ضربه بخورد، بقیه موظفند کمک کنند. هر کس یکی را بزند، همه را می زند و باید روی واکنش همه حساب کند. این ماده در واقع قلب ناتو است.
با این حال، ماده 5 نیز خودکار اجرایی نمی شود، زیرا حتی اگر قرار باشد این حمله آغاز شود، باز هم این سوال مطرح می‌شود که ناتو در برابر حمله چه واکنشی نشان می‌دهد و حمایت هر یک از شرکای اتحاد دقیقاً چگونه خواهد بود.
در ادامه این گزارش آمده است: مسیر ترسیم شده در معاهده ناتو نشان می دهد که قبل از واکنش این ائتلاف نظامی به یک حمله، باید بر موانع بسیاری غلبه کرد. ناتو یک تپانچه نیست که فقط باید ماشه آن را فشار دهید و یک جنگ بزرگ در گیرد. تا حدی تنش زدایی در پیمان ناتو گنجانده شده است.
این نشریه آلمانی در ادامه نوشت: اما قراردادها یک چیز است و واقعیت اغلب چیز دیگری است. جنگ گاهی از خود شتاب ایجاد می کند و در بدترین حالت از کنترل خارج می شود. خیلی چیزها می توانند اشتباه پیش بروند. اصابت موشک به خاک لهستان گواه این امر است. اما همچنین نشان می دهد که واکنش های تک تک بازیگران چقدر تعیین کننده و مهم است.
ناتو نمی خواهد به جنگ کشیده شود، اما در عین حال کشورهای عضو این ائتلاف نظامی از اوکراین با سلاح حمایت می کنند.
این یک اقدام متعادل کننده بسیار دشوار است که در آن نگرش مردم غرب از اهمیت بالایی برخوردار است. به هر حال، اینطور نیست که موضع ناتو در همه جا مورد تایید قرار گیرد. در هر کشور اروپایی، بخش نه چندان کمی از جمعیت وجود دارد که ناتو را تا حدی مقصر جنگ در اوکراین می دانند. این با این خواسته همراه است که حمایت نظامی از اوکراین باید پایان یابد . تبلیغات کرملین هم نقش خود را با نشان دادن ناتو به عنوان یک جنگ افروز انجام می دهد.
در ادامه این مطلب آمده است: مانند هر نهاد دیگری، ناتو باید بارها و بارها برای حفظ مشروعیت عمومی مبارزه کند. این در ماهیت جوامع باز مانند جوامع غربی است.
با توجه به اولین مرگ و میر در قلمرو ناتو - که البته به احتمال زیاد در نتیجه یک حادثه بوده است - این بحث در بخش هایی از جامعه غربی شعله ور خواهد شد که آیا خود ناتو یک طرف جنگی نیست که به جنگ دامن می زند.
البته "ینز استولتنبرگ" ، دبیر کل ناتو تلاش کرد با این موضوع مقابله کند و به وضوح بیان کند که این حادثه ناگوار و غم انگیز حقیقت را تغییر نخواهد داد و روسیه متجاوز است.
ناتو هیچ مدرکی دال بر این نمی بیند که نشان دهد حمله موشکی روز سه شنبه در لهستان که منجر به کشته شدن دو نفر شد، نتیجه حمله هدفمند روسیه بوده است.
"ینز استولتنبرگ"، روز گذشته پس از نشست اضطراری شورای آتلانتیک شمالی در بروکسل گفت: تحلیل اولیه ما نشان می‌دهد که این حادثه احتمالاً ناشی از یک موشک ضدهوایی اوکراینی است که برای دفاع از خاک اوکراین در برابر حملات موشکی کروز روسیه پرتاب شده است.
وی افزود همچنین هیچ مدرکی وجود ندارد که روسیه در حال آماده سازی اقدامات نظامی تهاجمی علیه ناتو است. بنابراین استولتنبرگ اظهارات آندری دودا، رئیس جمهور لهستان در این باره را تأیید کرد.
وی در عین حال اعلام کرد: اوکراین حق دارد این موشک ها را ساقط کند. در نهایت، مسئولیت چنین حوادثی بر عهده روسیه است که به اوکراین حمله کرد.
عصر روز سه شنبه، لهستان در ابتدا با توجه به حمله موشکی به خاک خود تشکیل جلسه را بر اساس ماده 4 پیمان ناتو مد نظر قرار داد. بر این اساس، یک کشور عضو در صورتی که معتقد باشد یکپارچگی منطقه، استقلال سیاسی یا امنیت یکی از طرفین در خطر است می‌تواند متحدان را به رایزنی دعوت کند. با این حال، پس از تماس تلفنی رئیس جمهور لهستان با با جو بایدن، رئیس جمهور آمریکا و استولتنبرگ، دبیر کل ناتو، ورشو از موضع خود عقب نشینی کرد. ماده 4 از زمان تشکیل ائتلاف شش بار فعال شده است که عمدتاً توسط ترکیه انجام شده است. اخیراً، آنکارا در فوریه 2020 پس از کشته شدن 33 سرباز ترکیه در حمله هوایی دولت روسیه به ادلب سوریه، جلسه ویژه‌ای تشکیل داد.
انتهای پیام/
