واکاوی تقابل سپاهان و ملوان؛ فرصت‌سوزی زردپوشان
بررسی تقابل سپاهان و ملوان نشان می‌دهد که فقدان نظم تاکتیکی، عدم تمرکز کافی در زدن ضربات آخر و فشار بالای روانی ایجاد شده بر تیم، ۳ عامل اصلی ناکامی تیم مورایس است.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از اصفهان، هفته دوازدهم رقابت‌های لیگ برتر فوتبال، جام خلیج فارس، روز گذشته با برگزاری 6 دیدار آغاز شد که در یکی از این رقابت‌ها سپاهان اصفهان در ورزشگاه تختی انزلی مقابل ملوان با تساوی بدون گل متوقف شد.
رقابت‌های لیگ برتر پس از وقفه دو ماهه از روز گذشته بازگشایی شد و سپاهان در یکی از مهم‌ترین بازی‌های هفته تن به تساوی داد تا علاوه بر از دست دادن 2 امتیاز حساس دیگر، بهترین فرصت ممکن برای کاهش فاصله‌اش با صدر جدول را از دست بدهد. زردپوشان اصفهانی در شرایطی به مصاف ملوان رفته بودند که با توجه به نزدیکی امتیازات تیم‌های رده نخست تا چهارم جدول و مصاف تیم‌های پرسپولیس و استقلال، فرصت خوبی داشتند تا با شکست دادن ملوان خود را به یک قدمی صدر جدول برسانند، اما در عمل این اتفاق رخ نداد و روند تساوی‌های سریالی شاگردان مورایس همچنان ادامه دارد. سپاهان با این نتیجه 21 امتیازی شده و با توجه به نتایج سایر بازی‌ها در رده چهارم جدول باقی ماند.
در آن سو ملوان که پیش از تعطیلی لیگ برد پرگلی مقابل فولاد به دست آورده و خود را از منطقه خطر جدا کرده بود، قصد داشت که در این بازی شگفتی‌ساز ظاهر شده و با پیروزی مقابل سپاهان شروع رویایی در بازگشایی لیگ داشته باشد، اتفاقی که اگر چه در عمل رخ نداد، اما در نهایت ملوانی‌ها توانستند از سپاهان امتیاز بگیرند و جایگاه‌شان را در جدول بهبود ببخشند. ملوان با این نتیجه 10 امتیازی شده و با توجه به نتایج سایر بازی‌ها، با یک پله صعود در رده سیزدهم جدول ایستاد.
نتایج سینوسی سپاهان در این فصل تمامی ندارد؛ لیگ بیست و دوم اگر چه وقفه‌ای دو ماهه روبه‌رو شد، اما در حساس‌ترین مقطع زمانی خود در نیم‌فصل نخست قرار دارد و امتیازات باقی‌مانده با توجه به کورس نزدیک مدعیان قهرمانی، از ارزش و اهمیت بالایی برخوردار است. فاصله کم امتیازی مدعیان قهرمانی باعث می‌شود تا تیم‌ها با اولین اشتباه از کورس دور شده و بازگشت دوباره برای آنها سخت شود. سپاهان در چنین شرایطی ششمین تساوی خود در نیم‌فصل نخست را کسب کرد و امتیازات با ارزشی را از دست داد که به طور قطع می‌توانست شرایط را برای این تیم کاملاً متفاوت کند.
واقعیت آن است که تیم مورایس خوب بازی می‌کند، خوب موقعیت می‌سازد، اما در گلزنی مشکل دارد و این مسئله با در نظر گرفتن کیفیت مهره‌های هجومی که در اختیار دارد، کمی عجیب به نظر می‌رسد و باید ریشه آن را در مسائل روحی - روانی و فقدان یک مهاجم کامل در ترکیب سپاهان جست‌وجو کرد.
سپاهان روز گذشته مقابل ملوان بازی خوبی به نمایش گذاشت و نمایش این تیم از کیفیت بالایی برخوردار بود و بازیکنان این تیم موقعیت‌های گلزنی پرشماری را خلق کردند، اما نتوانستند از موقعیت‌های خلق شده بهره‌ای بگیرند. سپاهان در این بازی نیاز بیشتری به کسب پیروزی داشت و بر همین اساس مورایس روز گذشته باز هم ترکیب تیمش را تغییر داده و سپاهان مقابل صنعت نفت با 3 تغییر نسبت به بازی قبل به میدان رفت. سرمربی سپاهان روز گذشته ترجیح داد تا از زکی‌پور در پست دفاع چپ بهره بگیرد و با فرستادن محمد کریمی به پست هافبک راست، از نورافکن یک خط جلوتر، در پست هافبک چپ استفاده کند. مورایس خط حمله سپاهان را نیز دست‌خوش تغییر کرده و از شهریار مغانلو به جای عیسی مرادی بهره گرفت.
مورایس روز گذشته سپاهان با آرایش 3_3_4 به میدان فرستاد و وظیفه پخش توپ را به دو هافبک کناری تیمش، نورافکن و کریمی سپرد. شاگردان مورایس روز گذشته وظیفه داشتند با توجه به ضعف دفاع‌های وسط ملوان و خلأهای موجود در عمق دفاع این تیم و همچنین قدرت حمل توپ رضاییان، زکی‌پور، کریمی و نورافکن در کنار سرعت بالای احمدزاده و کاسومبا از خلأهای موجود در خط دفاع ملوان بهره گیرند و به گل برسند.
سپاهانی‌ها روز گذشته بازی را هجومی آغاز کردند و تلاش داشتند تا با طراحی موج حملات پی‌درپی از سرعت بالا و قدرت حمل توپ زوج رضاییان - کامسوبا و زکی‌پور - احمدزاده در کنار قدرت بازی‌‌سازی و خلاقیت نورافکن و کریمی نهایت استفاده را کرده و با حرکات ترکیبی، نفوذهای تند و تیز از جناحین و ارسال‌های کوتاه و بلند در کنار توپ‌های عرضی و شوت از راه دور دست به خلق موقعیت بزند. سپاهانی‌ها در نیمه نخست به خوبی ارتباط خط میانی و حمله ملوان را قطع کرده و با استفاده از فرارهای سریع و ارسال‌های عمقی، بارها خط دفاعی ملوان را به هم ریخته و فرصت‌های گلزنی متعددی را ایجاد کردند، با این حال نتوانستند از فرصت‌های ایجاد شده بهره‌ای بگیرند و موقعیت‌های خلق شده را یکی پس از دیگری از دست دادند.
علاوه بر آن فشار روانی ناشی از حضور در کورس قهرمانی، استرس زیادی را به بازیکنان سپاهان وارد کرده و ضریب دقت آنها را در زدن ضربات نهایی و ارسال‌ها پایین آورده بود. این در حالی است سپاهانی‌ها با توجه به قابلیت‌های فنی که دارند، می‌توانستند از ضربات ایستگاهی و کرنرها بهره بهتری بگیرند.
نگاهی به آمار بازی نشان می‌دهد که سپاهان روز گذشته در اکثر مولفه‌های فوتبالی از جمله مالکیت توپ، تعداد و دقت پاس، تعداد شوت و شوت‌های درون چارچوب عملکرد بسیار بهتری نسبت به ملوان از خود به جای گذاشته، اما در استفاده از موقعیت‌های گلزنی ناکام بوده است. سپاهان در فاز دفاعی عملکرد چندان خوبی داشت و ملوان نتوانست موقعیت گلزنی چندانی خلق کند و نیازمند عملاً روز آرامی را پشت سر گذاشت.
نمایش سپاهان مقابل ملوان بار دیگر نشان داد که تیم مورایس از کمبود یک مهره موثر و مهاجم شش دانگ برای باز کرده گره بازی رنج می‌برد. اکثر تیم‌های حال حاضر لیگ به ارائه فوتبال بسته و تخریبی تمایل دارند و در این مدل بازی‌ها احتمال گره خوردن کار بسیار بالا بوده و در این گونه مواقع وجود یک مهره موثر و مهاجم کامل می‌تواند ورق را به نفع یکی از تیم‌ها برگرداند. از طرف دیگر پایین آمدن نرخ بهره‌وری مهاجمان سپاهان در موقعیت‌های گلزنی، در این بازی بار دیگر به چشم آمده و مشخص شد که تیم مورایس در این خصوص نیز دچار مشکلات عدیده‌ای است.
به طور خلاصه‌تر می‌توان گفت که فقدان نظم تاکتیکی، عدم تمرکز کافی در زدن ضربات آخر و فشار بالای روانی ایجاد شده بر تیم، 3 عامل اصلی ناکامی سپاهان مقابل ملوان است.
در آن سو ملوان مقابل سپاهان فراتر از انتظار ظاهر شده و نشان داد که در زمین خودش حریف سرسختی به شمار می‌رود. بازیکنان ملوان با ارائه یک بازی هوشمندانه و منطقی سپاهان را غافلگیر کرده و از نظم تیمی و انسجام دفاعی قابل توجهی برخوردار بودند.
شاگردان زارع در فاز دفاعی عملکرد درخشانی داشته و با وجود آن که دقایق زیادی را زیر فشار بودند به بازیکنان سپاهان اجازه گلزنی را ندادند. در فاز هجومی اما تیم زارع باز هم ضعیف ظاهر شده و نتوانست موقعیت زیادی خلق کند.
انتهای پیام/170/
