خاطرات اسیر فلسطینی؛ «۵ هزار روز در برزخ»|۲-محرومیت از خواب در قبرهای انفرادی

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، «5 هزار روز در برزخ» عنوان کتابی است که «حسن سلامه» اسیر فلسطینی در حدود 200 صفحه آن را تدوین کرده و شامل داستان‌های شنیدنی از شرایط غیرانسانی وی در سلول انفرادی زندان‌های رژیم اشغالگر است که آن را شبیه به زندگی در دنیای مردگان توصیف می‌کند.  حسن سلامه در سال 1996 به دنبال فرماندهی یک عملیات استشهادی در واکنش به ترور «یحیی عیاش» فرمانده گردان‌های عزالدین القسام (شاخه نظامی جنبش حماس) بازداشت شد.

فصل‌های ابتدایی این کتاب شرایط بغرنج و عجیب اسرا در سلول‌های انفرادی را وصف می‌کند؛ سلول‌هایی با طول 2 متر و عرض یک متر که پر از انواع حشرات و حیوانات موذی و آزاردهنده است و اسرا دائما در معرض حملات شبانه نگهبانان قرار دارند.  حسن سلامه که در یک عملیات کماندویی منجر به کشته و زخمی شدن ده‌ها صهیونیست شده بود به خوبی توضیح می‌دهد که علی‌رغم همه محدودیت‌های وحشتناک در زندان اما هرگز تسلیم نشد و دشمن را مجبور کرد تا به خواسته‌های او تن بدهد.

«خالد مشعل» رئیس سابق دفتر سیاسی جنبش حماس و رهبر این جنبش در خارج نیز  مقدمه‌ای برای این کتاب تدوین کرده است.

ترجمه این کتاب در قالب نقل قول‌ از زبان نویسنده آن به صورت خلاصه در چند فصل ارائه می‌شود.

یکی دیگر از انواع شکنجه‌ها در این زندان‌ها  و سلول‌های انفرادی ممانعت از خوابیدن اسراست.

عوامل نخوابیدن اسرا در سلول‌ها    

-در این سلول‌ها نظم و مقررات خاصی وجود ندارد به طوری که ممکن است شما در کنار یک جنایتکار یا فردی که با مواد مخدر سر و کار دارد یا افراد معتاد قرار گرفته باشید. آنها دائما به در می‌کوبند و فریاد می‌زنند و فحش می‌دهند و زمانی که ما اعتراض می‌کنیم به سادگی به ما می‌گویند که این‌ها دیوانه هستند! به این ترتیب این افراد به بهانه دیوانه بودن اجازه دارند که انواع فحش‌ها را به ما بدهند و به خانواده و مادران و خواهران و دین و مذهب ما توهین کرده و آرامش را از ما بگیرند.

-آمارگیری و سرشماری اسرا و زندانیان در سلول‌های انفرادی زمان مشخصی ندارد به ویژه در زمان صبح و شب. مثلا اگر ما خواب باشیم مجبورمان می‌کنند بیدار شویم تا آمار ما را بگیرند و حتی نمی‌توانیم زمان خواب خود را تنظیم کنیم.

به طور کلی در این سلول‌ها نظام خاصی وجود ندارد و همه چیز وابسته به میل نگهبان یا مسئول زندان است. تعدادی از نگهبانان نیز به شکل ناگهانی به در می‌کوبند یا پنجره را باز می‌کنند یا فریادهای خشونت‌بار سر می‌دهند.

-تفتیش و بازرسی‌های مکرر و مستمر در طول شبانه‌روز هیچ زمان مشخصی ندارد و به طور ناگهانی می‌بینیم که نگهبانان وارد سلول می‌شوند و در سلول را باز کرده و به ما حمله‌ور می‌شوند. آنها اجازه نمی‌دهند ما از جای خود تکان بخوریم و فوری دست و پایمان را می‌بندند. آنها انواع ابزارهای سرکوب از جمله وسیله‌ای برای شوک الکترونیکی و ... برای سرکوب زندانیان و شکنجه و ارعاب اسرا دارند.

این تفتیش و بازرسی‌ها چندین ساعت طول می‌کشد و طی این مدت دست‌های ما را از پشت می‌بندند و مجبورمان می‌کنند بایستیم. قانون آنها برای تفتیش اسرا به این صورت است که اسیر نباید بتواند هیچ چیزی را ببیند و گاهی می‌بینیم که یک اسیر در سلولی کوچک در طول روز بیش از 5 بار با همین شرایط تفتیش و بازرسی می‌شود.

-تفتیش صبحگاهی یکی دیگر از عواملی است که اجازه خواب را به اسرا نمی‌دهد. نگهبانان در اوقات صبح وارد سلول شده و دست و پای ما را می‌بندند و این کار دو بار در روز به شکل دائم انجام می‌شود. نگهبانان  یک دریچه کوچکی که روی درب‌های سلول‌هاست را دائما باز و بسته می‌کنند و صدای باز و بسته شدن آن بسیار آزاردهنده بوده و در کل بخش سلول‌ها پخش می‌شود؛ به طوری که اسرا از شدت آزاردهنده بودن این صدا که دائما ادامه دارد نمی‌توانند بخوابند. نگهبانان تقریبا هر 15 دقیقه یک بار شروع به باز و بسته کردن دریچه‌ها می‌کنند و این کار در طول شبانه‌روز ادامه دارد.

این دریچه‌ها  و باز و بسته شدن آنها به ویژه در طول شب یکی از آزاردهنده‌ترین اتفاقات است و اسرا هیچ راهی برای خلاصی از این صدا یا سازگار شدن با آن ندارند. از طرف دیگر گرما یا سرمای شدید در سلول‌ها در کنار وجود انواع حشرات از دیگر عوامل نخوابیدن اسراست. به طوری که ما دائما حرکت یک سری موجودات را روی بدن خود احساس می‌کنیم و علاوه بر صدای آزاردهنده‌ای که این حشرات دارند احساس می‌کنیم خونمان را می‌مکند. ما به ویژه در شب دائما با این حشرات درگیر هستیم.

به طور کلی در این زندان‌ها و سلول‌ها ما از همه چیز محروم هستیم و در سلول‌های انفرادی حتی نمی‌توانیم با دوستان و برادران اسیر خود ارتباط داشته و با آنها انس بگیریم. تنها سلاحی که ما در این سلول‌ها داریم، سلاح اراده وایمان و شجاعت و قدرت شخصیمان است. من با خودم روراست هستم و صادقه می‌گویم که این کار اصلا راحت و ساده نیست؛ زیرا آنها (صهیونیست‌ها) شیاطینی هستند که امکانات زیادی برای آزار و سرکوب ما دارند.

اسرا در این سلول‌ها دائما مورد هدف قرار می‌گیرند و در معرض اقدامات نژادپرستانه دشمن قرار دارند. اما با همه این وجود، صهیونیست‌ها به همه ما و به فرزندان ملت ما به عنوان یک خطر بزرگ موجودیتی برای خود و پروژه اشغالگریشان نگاه می‌کنند.

در ادامه با چیزهایی که از جنایات دشمن در سلول‌ها و سیاست نژادپرستانه صهیونیست‌ها توضیح خواهم داد، تصویر تکفیری این قوم (صهیونیستی) در ابعاد مختلف آشکار خواهد شد.

ادامه دارد.......