افشای ماجرای تحریف نامه علی نصیریان به دبیر جشنواره فیلم فجر + فیلم

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، "هفت بهار نارنج" اولین فیلمی بود که در ششمین روز جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمد. فرشاد گل‌سفیدی را به فیلمبردار سینمای ایران می‌شناسند. از سریال پایتخت و گاندو گرفته تا به وقت خماری و امپراطور جهنم؛ علی نصیریان، لادن مستوفی، سارا رسول‌زاده، فرهاد آئیش، هومن حاجی‌عبداللهی از بازیگران این فیلم‌اند.

فرشاد گل‌سفیدی کارگردان با بغض می‌‌گوید «هفت بهار نارنج» خیلی به زندگی علی نصیریان نزدیک است. خیلی شبیه به زندگی استاد است؛ خودش از همسرش پرستاری می‌کرد؛ خیلی مرد و واقعاً مثل یک مرد کنار همسرش بود.

«هفت بهار نارنج» یک بهار نارنج بیشتر نداشت و آن علی نصیریان بود؛ اما جای او در خانه جشنواره خالی بود. اما کارگردان فیلم یک واقعیتی را گفت که خیلی از این شائبه‌هایی که برای نصیریان درست کردند را برطرف کرد.

فرشاد گل‌سفیدی درباره ماجرای نامه به خبرنگار تسنیم گفت: علی نصیریان یک نامه‌ای را مستقیماً برای دبیر جشنواره فیلم فجر ارسال می‌کنند که به دلیل خستگی نمی‌توانم در جشنواره باشم. به من گفته بودند حالم خوب نیست؛ این نامه باز شده و در اختیار جراید دست‌کاری شده و به یک شکل دیگری درآمده است. همچنین چیزی نبوده و قرار نبوده دستِ رسانه‌هایی که چاپ کردند برسد.

صرفاً عذرخواهی‌شان به دلیل حضور پیدا نکردن در نشست خبری بوده است.

در نشست خبری «هفت بهار نارنج» اتفاقات جالبی افتاد یکی از آنها سؤال خبرنگاران از علی نصیریان بود و اینکه آیا داستان فیلم ربطی به استاد دارد یا خیر؛ همچنین سؤال از غیبت آقای تهیه‌کننده که او از طریق تماس تلفنی به نشست خبری اضافه شد.

کمالی‌پور تهیه کننده فیلم در تماس تلفنی بیان کرد: به عنوان تهیه‌کننده این فیلم بر خود واجب می‌دانم به دلیل حضور بر سر فیلمبرداری خارج از تهران عذرخواهی کنم. چه کسی است که نداند حضور در جشنواره فیلم فجر فرصتی است که نباید آن از دست داد.

وی افزود: برخلاف دوستانی که برای سیمرغ این جشنواره اشک ریختند و از نداشتن آن غمگین شدند و حالا به آن سیمرغ انگ دولتی می‌زدند. انگار نه انگار که همین دوستان گرامی زمانی برای همین سیمرغ تلاش کرده‌اند. لطفاً بگذارید همین یک سیمرغ برای سینمایی‌ها بماند و برای نظر دیگران هم احترام قائل شویم.

دومین فیلمی که به نمایش درآمد؛ «روایت ناتمام سیما» بود که علیرضا صمدی کارگردانی کرده؛ حامد کمیلی، غزل شاکری، مهران احمدی، مسعود کرامتی، آزاده صمدی، مریم سعادت، دانیال نوروش، محمد حیدری، مهسا باوفا از بازیگران‌ این فیلم‌اند.

مجید رضا بالا تهیه‌کننده فیلم «روایت ناتمام سیما» در پاسخ به سؤال خبرنگار تسنیم درباره حضور پیدا نکردنِ بازیگرانش که آیا این تحریم بوده یا چیزِ دیگر، تأکید کرد: دقیقاً نمی‌دانم تا آن‌جائیکه می‌دانم کار داشتند که نیامدند.

6 روز از جشنواره فیلم فجر گذشت؛ کلی نقطه نظرات هنرمندان، اهالی رسانه و منتقدین شنیدیم. رضا پورحسین یکی از اعضای هیئت انتخاب جشنواره فیلم فجر درباره انتخاب فیلم‌ها و ژانرها و تنوعِ آثار صحبت کرد. او به خبرنگار تسنیم گفت: وجه تمایز این فیلم‌ها درست است فیلم اولی‌ها بوده، اما دغدغه‌های بالاتر و توجه بیشتر به فیلمنامه و کارگردانی دارند. من فکر می‌کنم فیلم اولی‌ها خیلی ستاره‌زده نیستند و بیشتر به نقش‌ها توجه می‌کنند. احساس می‌کنم یک مقدار سینمای تلخ‌کامی کمتر در این دوره دیده می‌شود. نشان دادن آسیب‌های اجاتماعی اشکالی ندراد و باید باشد و مأموریت سینمای ایران است. اما اگر این اتفاق در یک بستر واقع‌گرایانه اتفاق بیفتد مخاطب هشدار و نشانه و واقعیت را توأمان می‌بیند.

حسن خجسته استاد دانشگاه به این نکته اشاره کرد که چارچوب معرفتی سینمای ما تضاد و تعارض اجتماعی است. یعنی وقتی از پنجره تضاد نگاه کنید بین پدر و پسر هم رابطه تلخ‌شان را کشف می‌کنید و بین ارتباطات اجتماعی تلخی‌ها را می‌بینید و وقتی فیلم‌ها را می‌بینید با خود می‌گویید سیاه‌نمایی! اما واقعاً کسی قصد سیاه‌نمایی ندارد. چارچوب ایدئولوژیک آن این است؛ به نظرمن امسال چارچوب این آثار خیلی تغییر کرده؛ یعنی اگر تضاد و تعارض برای رسیدن به یک امرهمکاری و تعاون است. امسال وقتی چند فیلم دیدم به این نتیجه رسیدم که چارچوب فیلم‌ها تغییر کرده شاید چارچوب جدیدی است که کار این نسل جوان سینما باشد. با نگاهی که غالباً به این فیلم‌ها داریم یک نگاه جدیدی آمده و انگار جریان جدید در سینمای ایران آمده و حس من این است.

درس امروز علی نصیریان برای مخاطبان فیلمش در جشنواره، درس وفاداری و به پای هم ایستادن بود، نصیریان استاد بزرگ سینما و تئاتر کشورمان امروز به جشنواره نیامد، اما وفادارانه نیامد! و قبلاً طی یک مکاتبه با دبیر جشنواره صادقانه گفت که به علت کهولت سن توان آمدن به جشنواره را ندارد. ما جوان‌ترها هم بهتره یاد بگیریم به کسی در چشم مردم بزرگ‌مان کرده وفادار باشیم و تنهایش نگذاریم. سینما آنقدر عاشق دارد که تنها نماند.

انتهای پیام/