واکاوی پیروزی سپاهان مقابل پرسپولیس؛ مورایس برگ برنده زردپوشان
دلایل موفقیت سپاهان را میتوان در سه فاکتور مهم بازیخوانی مورایس و تعویضهای موثر، دوندگی بالا و پرس دقیق بازیکنان سپاهان و اشتباهات تاکتیکی گلمحمدی خلاصه کرد.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از اصفهان، هفته بیست و سوم رقابتهای لیگ برتر روز گذشته با برگزاری 2 دیدار آغاز شد و در مهمترین این رقابتها تیم فوتبال سپاهان در ورزشگاه آزادی حاضر شد و پرسپولیس را با نتیجه یک بر صفر شکست داد.
سپاهان در مهمترین بازی نیمفصل دوم سد پرسپولیس گذشت و یک گام به کسب قهرمانی لیگ بیست و دوم نزدیکتر شد؛ این دیدار در شرایطی برگزار شد که فاصله تک امتیازی دو تیم، باعث شده بود که نتیجه بازی روی معادلات قهرمانی تاثیر ویژهای داشته باشد و تیم پیروز شانس بالاتری برای قهرمانی پیدا کند، اتفاقی که در نهایت به سود سپاهان رخ داد و مورایس و شاگردانش یک گام بزرگ را به سمت قهرمانی برداشتند. سپاهان با این پیروزی 49 امتیازی شده و با کسب 14 برد، 7 تساوی و 2 شکست در صدر جدول ایستاده است.
در آن سو پرسپولیس درحالی به مصاف سپاهان آمده بود که میدانست هر نتیجهای غیر از پیروزی این تیم را از کورس قهرمانی دور میکند و برای جبران فاصله تک امتیازی و رسیدن به صدر جدول پارهای جز پیروزی مقابل سپاهان ندارد؛ اتفاقی که رخ نداد و امیدهای شاگردان گلمحمدی برای رسیدن به قهرمانی کمرنگتر از هر زمان دیگری است. پرسپولیس با این نتیجه 45 امتیازی باقی مانده و همچنان در رده دوم جدول ایستاده است و باید منتظر نتیجه بازی حساس فولاد_استقلال بماند.
برد اثرگذار سپاهان
سپاهان برد مهم و تاثیرگذاری را به دست آورد و این پیروزی ارزشمند بدون شک نقش مهمی در رسیدن زردپوشان به قهرمانی ایفا خواهد کرد؛ تنها هفت هفته دیگر تا پایان لیگ باقی مانده و سپاهان تا پایان فصل نسبت به دو مدعی دیگر،پرسپولیس و استقلال، بازیهای سادهتری در پیش دارد و این اختلاف امتیازی نسبت به 2 مدعی دیگر باعث میشود تا مورایس و شاگردانش در ادامه لیگ با خیال آسودهتری به میدان بروند. از طرف دیگر با توجه به تغییر قوانین لیگ و در نظر گرفتن نتایج بازیهای رو در رو در صورت همامتیاز بودن تیمها، پیروزی مقابل پرسپولیس برای سپاهان امتیاز ویژهای محسوب خواهد شد.
تقابل پرسپولیس و سپاهان بازی پر زد و خورد،جذاب و نفسگیری از آب در آمد و در آن همه چیز وجود داشت از موقعیتهای گلزنی تا اخراج؛ اگرچه بخش بزرگی از زمان مسابقه تحت تاثیر خطاها و خشونت بازیکنان قرار گرفته بود اما حضور بازیکنان با کیفیت و شباهت نوع بازی سپاهان و پرسپولیس باعث شده بود که هر دو تیم بازی پایاپی را به نمایش بگذارند و در مجموع میتوان گفت الکلاسیکوی هشتاد و یکم از نظر فنی کیفیت قابل قبولی داشت.
تغییر تاکتیک به موقع مورایس
سپاهان مقابل پرسپولیس بازی منطقی و هوشمندانهای را ارائه داده و پیروز شد. مورایس در این دیدار تغییر تاکتیک به موقعی داد و سپاهان را با یک تغییر مهم نسبت به بازی قبل و آرایش 1_3_2_4 راهی زمین کرده بود. سرمربی سپاهان در این دیدار ترجیح داد تا محمد کریمی را کنار مسعود ریگی به عنوان دو هافبک مرکزی تیمش به کار گیرد و با توجه به مصدومیت علینژد، امید نورافکن را بعد از یک بازی نیمکتنشینی به یک خط جلوتر و پست وینگر چپ فرستاد تا جناح چپ سپاهان آرایش جدیدی به خود بگیرد.
شاگردان مورایس در این دیدار روی ضعف ساختار دفاعی پرسپولیسیها و فضای پشت مدافعان کناری حساب باز کرده و سپاهان را به گونهای راهی زمین کرده بود که بازیکنان این تیم با پرس شدید در زمین تیم حریف، میانه میدان را از سرخهای پایتخت گرفته و ارتباط خط هافبک پرسپولیس را با خط دفاع این تیم قطع کنند و با طراحی موج حملات پیدرپی از فضای موجود در بین مدافعان پرسپولیس بهره بگیرند و به گل برسند، تاکتیکی که در نهایت جواب داده و سپاهانیها را به 3 امتیاز شیرین رساند.
سپاهانیها مقابل پرسپولیس صبورانهتر و با فکر بیشتری بازی کردند و ثابت تاکتیکی بهتری داشتند؛ شاگردان مورایس در طول بازی با برنامهتر عمل کردند و در بیشتر پارامترها مانند دقت پاسها، تعداد شوت و شوتهای داخل چارچوب نسبت به پرسپولیس بهتر ظاهر شدند. زردپوشان اصفهانی در طول مسابقه با پرس سنگین مانع شکلگیری بازی پرسپولیسیها شده و عملاً امکان بازیسازی از خط دفاعی را از آنها گرفتند و با پوشش به موقع فضاهای زمین اجازه ندادند تا بازی سرخپوشان شکل بگیرد. شاگردان مورایس در این دیدار بارها با دوندگیهای خود بازیکنان پرسپولیس را وادار به انجام خطا کرده و در زمان دفاع نیز مانع بازیسازی و پاسکاری سرخها میشدند. زردپوشان اصفهانی در طول بازی به خوبی فضاهای مختلف زمین را پوشش داده و به هافبکهای طراح پرسپولیس اجازه فضاسازی و طراحی حملات ترکیبی را ندادند.
سپاهانیها در نیمه نخست به خوبی ارتباط خط میانی و حمله پرسپولیس را قطع کرده و با استفاده از فرارهای سریع و ارسالهای عمقی عملاً هافبکهای این تیم را از جریان بازی خارج کردند و اجازه ندادند موقعیت چندانی برای گلزنی پیدا کنند. زردپوشان اصفهانی با استفاده از همین حربه و فرستادن توپ به عمق دفاع پرسپولیس، بارها خط دفاعی این تیم را بههم ریخته و با استفاده از ضعفهای دفاعی این تیم موقعیتهای گلزنی خوبی را خلق کردند.
با این حال روند بازی در نیمه دوم تغییر کرد، پرسپولیس نیاز بیشتری به برد داشت و در نیمه دوم شکل تهاجمیتری به خودش گرفت. نمایش هجومی تیم گلمحمدی در نیمه دوم باعث شد که سپاهان در ضدحملات فضای بیشتری به دست آورد و راحتتر بتواند برنامههای هجومیش را پیاده کند.خط دفاعی سپاهان در این نیمه زیر فشار زیادی قرار گرفت و مدافعان سپاهان اشتباهات زیادی را مرتکب شدند و اگر بیدقتی مهاجمان پرسپولیس و واکنشهای درست نیازمند نبود، نتیجه میتوانست به شکل دیگری رقم بخورد. با این حال بازیخوانی دقیق مورایس و آوردن آریا یوسفی و ایگور کاتاتو در نیمه دوم فشار را روی خط میانی و دفاع پرسپولیس افزایش داد و سپاهانیها توانستند ورق را به نفع خود برگرداندند و در واپسین دقایق بازی به گل برسند
یکی از مهمترین عوامل موفقیت سپاهان بازیخوانی دقیق مورایس بود، سرمربی سپاهان متوجه اشتباهات تیمش در بازی قبلی دو تیم شد و از طرف دیگر آنالیز دقیقی از نقاط ضعف پرسپولیس داشت و با انتقال نورافکن به پست وینگر چپ، در میانه میدان توازن قوا را به سود تیمش تغییر داد و همین امر باعث شد تا فشار روی خط میانی و دفاع پرسپولیس افزایش یابد.
پرسپولیس، بدون هدف و سرگردان
در آن سو پرسپولیس بازی بدون برنامه و هدفی را به نمایش گذاشت. سرخهای پایتخت که در نیمفصل دوم صلابت و ثابت قبلی را ندارند، در این بازی نیز از نظر تاکتیکی سرگردان بوده و خطوط مختلف این تیم به صورت جزیرهای عمل میکردند و بین آنها ارتباط درستی شک نگرفته بود.
پرسپولیس در نیمفصل دوم با بدشانسیهای پرشماری مواجه شده بود و مصدومیت برخی از ستارههای این تیم از جمله صادقی و دیاباته این تیم را در شرایط سختی قرار داده بود. سرخپوشان در بازی دیروز نیز بدبیاری آوردند و سرماخوردگی ولسیانی و الکثیر ترکیب این تیم را دستخوش تغییر کرده و از طرف دیگر مصدومیت زود هنگام پورعلیگنجی توازن ساختار دفاعی این تیم را بر هم زد.
پرسپولیس در بازی دیروز با آرایش 2_4_4 بازی میکرد و گلمحمدی با توجه به بیماری ولسیانی ترجیح داد تا از فرشاد فرجی به عنوان زوج پورعلیگنجی در عمق دفاع پرسپولیس استفاده کند. گلمحمدی در میانه میدان نیز از کامیابینیا به جای اسدبیگی بهره گرفت تا به همراه سرلک هافبکهای مرکزی پرسپولیس را تشکیل دهند. سرمربی پرسپولیس در بازی دیروز آلکثیر را نیز از ترکیب اصلی خارج و پریرا را به عنوان مهاجم اول تیمش برگزید.
فرار بازیکنان سپاهان از دست هواداران پرسپولیس
گلمحمدی در نیمه نخست قصد داشت تا با استفاده از سرعت بالای اسماعیلیفر و عالیشاه، از فضای پشت سر احمدزاده و رضاییان بهره بگیرد و دست به خلق موقعیت بزند. تدبیر گلمحمدی در نیمه نخست تا حدودی جوابگو بود، اما قدرت بالای پرس خط میانی سپاهان خلاقیت هافبکهای پرسپولیس را از کار انداخته و اجازه بازیسازی درستی را به آنها نداد. از طرف اخراج پریرا باعث شد تا برنامههای گلمحمدی به هم بریزد و سرخپوشان در اجرای تاکتیکشان ناکام بمانند.
نکته قابل توجه در بازی روز گذشته پرسپولیس و سپاهان، میزان اشتباهات شاگردان گلمحمدی در میانه میدان بود؛ فشار روحی_روانی بالا و نیاز به پیروزی باعث شده بود که بازیکنان پرسپولیس تمرکز لازم را نداشته باشند و اشتباهات فردی مرگباری را مرتکب شوند و نتوانند وظایفشان را به خوبی پیاده کنند. پرسپولیس در فاز هجومی ضعیف ظاهر شد و بر خلاف همیشه نتوانست موقعیتهای چندانی خلق کند. سرخپوشان در فاز دفاعی علیرغم تغییرات اجباری که داشتند، خوب ظاهر شدند و خصوصاً بیرانوند با درخشش خود مانع از آن شد که پرسپولیس گلهای بیشتری دریافت کند. پرسپولیسیها در نیمه دوم هجومیتر بازی کردند اما در بعد تاکتیکی انسجام لازم را نداشتند و بازیکنان این تیم در اجرای وظایف خود سردرگم عمل میکردند و همین نکته به بازیکنان سپاهان اجازه داد تا مانع شکلگیری بازیسازی آنها شوند و زهر حملات این تیم را خنثی کنند.
در مجموع دلایل موفقیت سپاهان را میتوان در 3 فاکتور مهم بازیخوانی مورایس و تعویضهای موثر، دوندگی بالا و پرس دقیق بازیکنان سپاهان و اشتباهات تاکتیکی گلمحمدی خلاصه کرد.
انتهای پیام/170/ن