هرج و مرج اقتصاد جهانی، رهآورد هژمونی دلار؛ چگونگی غارت ثروت دیگر کشورها با دلار

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، یک رسانه چینی در تحلیلی نوشته هژمونی دلار باعث ایجاد هرج و مرج در دنیا می‌شود و نگرانی‌ها از بابت اینکه بحران بانکی در آمریکا ممکن است به دو سوی اتلانتیک گسترش پیدا کند رو به فزونی است. 

وب‌سایت روزنامه چاینادیلی نوشته است: «جهان نفس خود را برای یک بحران بانکیِ داغ در ایالات متحده که با سقوط بانک سیلیکون ولی و سیگنیچر آغاز شده حبس کرده است.» 

این روزنامه با بیان اینکه عواقب این رویداد در دو سوی اقیانوس اطلس دیده می‌شود نوشته با نزدیک‌تر شدن بانک‌های اروپایی به بحران مشابه، نگرانی‌ها در مورد این بحران منطقه‌ای ممکن است به یک بحران سیستماتیک تبدیل شود افزایش پیدا کرده است. 

مقصر اصلی این وضعیت سیاست‌های پولی فدرال زررو آمریکا است که اساس سیاست‌های خود را هژمونی دلار قرار داده؛ ارزی که در چندین موقعیت تا کنون ثروت جهان را به یغما برده است. 

آمریکا هژمونی دلار را بعد از جنگ جهانی دوم به صورت عامدانه طراحی کرد. در سومین فصل سال 2022 دلار تقریباً 60 درصد از سهم ذخایر ارز جهان را تشکیل می‌داد. در ماه ژانویه دلار برای 40 درصد از پرداخت‌های بین‌المللی مورد استفاده قرار گرفت. 

با توجه به اینکه دلار در سیستم معاملات بین المللی بسیار جا افتاده است، ایالات متحده آن را به ابزاری برای باج‌گیری از سایر کشورها از طریق جمع‌آوری درآمدهای سینیورژ (درآمد حاصل از چاپ و انتشار پول) تبدیل کرده است. 

با 100 دلار دلاری که هزینه چاپ آن حدود 17 سنت است، ایالات متحده می تواند 100 دلار کالا و خدمات از کشورهای دیگر درو کند. درست همانطور که شارل دوگل، رئیس جمهور سابق فرانسه بیش از نیم قرن پیش گلایه کرد ایالات متحده از «امتیازات گزافی» به واسطه دلار برخوردار شد واسکناس‌های بی‌ارزش خود را به وسیله‌ای برای غارت منابع و کارخانه‌های کشورهای دیگر تبدیل کرد. 

با این حال، اکنون دنیا شاهد آن است که نقش دلار به عنوان ارز جهانی در دهه‌های گذشته رو به افول گذشته و جایگاه آن تضعیف شده است. استفاده آمریکا از دلار برای تحریم سایر کشورها یکی از اصلی‌ترین عوامل این افت جایگاه بوده. 

چاینادیلی می‌نویسد آمریکا برای نجات هژمونی دلار به صورت بی پروا تمام ابزارهای نظامی، مالی و تجاری را مورد استفاده قرار داده و تلاش می کند به طور مستمر از طریق ارز خود مخاطراتش را به کشورهای دیگر صادر کرده و از آنها سود ببرد. ایالات متحده برای تقویت اقتصاد داخلی خود، اغلب پول اضافی را در دوره های توسعه اقتصادی به بازارهای جهانی پمپاژ می‌کند و توهم رونق جهانی را ایجاد می کند.

به نوشته روزنامه چینی، فدرال رزرو بعد از بحران مالی جهانی در سال 2008 چندین دوره تسهیل کمّی معرفی کرد. (تسهیل کمی یک سیاست پولی نامتعارف است که بانکهای مرکزی برای جلوگیری از افت عرضه پول هنگام نامؤثر بودن سیاست استاندارد پولی مورد استفاده قرار می‌دهند. یک بانک مرکزی از طریق خریدن مقادیر مشخص ذخایر مالی از بانک‌های تجاری و دیگر نهادهای خصوصی تسهیل کمّی می‌کند، نتیجتاً پایهٔ پولی را افزایش می‌دهد.) 

پس از شیوع بیماری همه گیر کووید-19 در سال 2020 آمریکا باز هم سیاست تسهیلات کمی را به صورت «نامحدود» اجرا کرد به این صورت که تورم جهانی را به بالاترین حد در 40  سال گذشته رساند، حباب عظیمی از دارایی ها را تشکیل داد و خطرات را برای اقتصاد جهانی تشدید کرد.

با آنکه عرضه بیش از حد دلار آمریکا باعث شد فشارهای تورمی در آمریکا به حد بی‌سابقه‌ای که در چندین نسل دیده نشده برسد اما اقتصاد سایر کشورهای جهان ضربه‌های سخت‌تری خوردند. مثلاً در ماه فوریه، تورم سالانه در آرژانتین برای اولین بار از سال 1991 به مرز 100 درصد رسید.

بیشتر دلارهای مازاد از طریق واردات و سرمایه‌گذاری‌های خارجی به کشورهای دیگر صادر می‌شوند و این به آمریکا اجازه می‌دهد ثروت سایر کشورها را بدون تقریباً هیچ هزینه‌ای بدوشد.  

اقتصاددان‌های زیادی در دنیا اکنون در حال آگاه شدن از مضرات نظامی مالی مبتنی بر دلار هستند.  دیوید ای. ساموئال، اقتصاددان ارشد بانک مرکزی آسیا در اندونزی می‌گوید نظام مالی دلارمحور  انطباقی با پویایی‌های بازار جهانی ندارد. او همچنین گفت که تغییرات ناگهانی سیاست فدرال رزرو همیشه باعث نوسانات در سایر کشورها می شود.

اما تا زمانی که سایر کشورها وابستگی خود به دلار را قطع نکنند، فدرال رزرو به دستکاری بازارهای جهانی و تخریب اقتصاد جهانی ادامه خواهد داد. تحلیلگران هشدار داده‌اند که فدرال رزرو حباب‌های دارایی‌ها را در سرتاسر جهان به سطح بسیار خطرناکی رسانده است و اولین نشانه‌های ترکیدن این حباب‌ها در حال نمایان شدن است.

بر اساس داده های صندوق بین المللی پول، فشار بر بازپرداخت بدهی کشورها به دلار به شدت افزایش یافته است. بیش از 60 درصد از کشورهای کم درآمد در حال حاضر در معرض خطر بالای بدهی قرار دارند.

اگر بتوان از گذشته درس گرفت زمانی که کشوری دچار مشکل بدهی شود، دارایی های آن در معرض غارت ایالات متحده قرار خواهد گرفت. 

در حالی که فدرال رزرو سیاست های پولی خود را مدام تغییر می‌دهد خود آمریکا هم دچار دردهای موقت اقتصادی می‌شود.  با این حال، «عمو سام» با پول هژمونیک خود، می‌تواند خطرات را متوجه دیگران کند و تا حد زیادی از بحرانی که آن را کلید زده سالم بیرون بیاید.

پس از بحران مالی جهانی در سال 2008 برای اتحادیه اروپا بازگرداندن سرانه تولید ناخالص داخلی به سطح سابق 13 سال طول کشید در حالی که تنها دو سال طول لازم بود تا ایالات متحده این کار را انجام دهد.

با این حال، سوء استفاده از دلار، تسلیح سازی زیرساخت های مالی جهانی و سیاست پولی غیرمسئولانه این کشور نتیجه معکوس دارد و اعتبار آمریکا را از بین برده است. 

انتهای پیام/