به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، استاد شهید مرتضی مطهری (ره) در گفتاری به تبیین فلسفه تکالیف دشوار از جمله حج پرداخته است. بر این اساس، حج را تمرینی در دین مقدس اسلام عنوان کرده است برای اینکه درهای فضل و رحمت و عنایت پروردگار به روی انسان گشوده شود.
خبرگزاری تسنیم به مناسبت نزدیکی ایام پر فیض حج تمتع، به بازخوانی بخشی از آثار شهید مطهری درباره حج پرداخته است. لازم به توضیح است که این مطالب در جلد 23 از مجموعه بیست گفتار از مجموعه آثار استاد شهید مطهری منتشر شده است.
حج؛ ورزش روحی برای انسان
عبادتها و تمرینهای مکرر که در دین مقدس اسلام دستور رسیده، نوعی ورزش روحی است؛ نوعی ابتلاء و تحمل شداید است. بعضی از آن عبادتها واقعاً سخت است.
جهاد یکی از آن عبادتهاست؛ بدیهی است با نازپروردگی و آسایش سازگار نیست. از پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم نقل شده که: «مَنْ لَمْ یغْزُ وَ لَمْ یحَدِّثْ نَفْسَهُ بِغَزْوٍ ماتَ عَلی شُعْبَةٍ مِنَ النِّفاقِ» یعنی کسی که برای دین سربازی نکرده باشد یا در قلب خود آرزوی این کار را نداشته باشد، با نوعی از نفاق خواهد مرد.
برخی از پردهها و کدورتهاست که فقط جهاد و تصادمها و اصطکاکها، آنها را از بین میبرد. بعضی از اخلاق عالی جز در میدان نبرد پدید نمیآید. شجاعت و دلاوری با خواندن کتاب و خلوت نشینی و گوشهگیری پیدا نمیشود.
حج که یکی دیگر از عبادات است و بر هر مستطیعی لازم است که لااقل در عمر یک بار این وظیفه اجتماعی و عبادی را انجام دهد، خالی از مشقت و دشواری نیست.
امام علی علیه السلام درباره کعبه میفرماید: خداوند خانهای که باید مردم گرد آن طواف کنند در یکی از ناهموارترین نقطههای زمین قرار داد و اگر میخواست میتوانست در یکی از نقاط پر باغ و درخت و پر میوه و گردشگاههای درجه اول جهان قرار دهد، اما آن وقت دیگر امتحان و آزمایش و تحمل مشقت در کار نبود. مردم برای تنزّه هم میآمدند و منظور مقدسی که هست حاصل نمیشد.
میفرماید: «وَ لکنَّ اللَّهَ یخْتَبِرُ عِبادَهُ بِانْواعِ الشَّدائِدِ وَ یتَعَبَّدُهُمْ بِانْواعِ الْمَجاهِدِ وَ یبْتَلیهِمْ بِضُروبِ الْمَکارِهِ، اخْراجاً لِلتَّکبُّرِ مِنْ قُلوبِهِمْ وَ اسْکاناً لِلتَّذَلُّلِ فی نُفوسِهِمْ وَ لِیجْعَلَ ذلِک ابْواباً فُتُحاً الی فَضْلِهِ وَ اسْباباً ذُلُلًا لِعَفْوِهِ» خداوند همواره بندگان خود را به انواع شداید مواجه میکند و اقسام کوششها و مجاهدتها جلو پای آنها میگذارد، تکالیفی گوناگون برخلاف طبع آسایش طلب آنها بر آنها مقرر میدارد تا غرور و تکبر از دلشان بیرون رود و نفوسشان عادت کند به عبودیت خدا؛ و این وسیلهای است برای اینکه درهای فضل و رحمت و عنایت پروردگار به روی آنها گشوده شود.
انتهای پیام/