«نشست اسرائیل و اپوزیسیون ایران»- ۱| اکبری: مقابله با جنگ ترکیبی دشمن، هم‌افزایی حداکثری می‌خواهد
اکبری، مدیرعامل موسسه ابرار معاصر تهران ضمن بررسی وجوه مختلفِ هجمه سنگینی که در جریان ناآرامی‌های سال گذشته در کشور رخ داد، بر لزوم هم افزایی حداکثری برای مقابله با جنگ ترکیبی دشمنان تأکید کرد.
به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، اولین پیش نشست علمی-ترویجی با موضوع شناخت رژیم صهیونیستی و متحدان آن با عنوان «اسرائیل و اپوزیسیون ایران» با مشارکت موسسه مطالعات و تحقیقات بین‌المللی ابرار معاصر تهران و خبرگزاری تسنیم برگزار شد.
عابد اکبری، مدیر عامل موسسه مطالعات و تحقیقات بین‌المللی ابرار معاصر تهران با حضور در این نشست ضمن انتقاد از تقسیم بندی غربی دوگانه تروریست خوب و بد، بر جریان داشتن یک جنگ ترکیبی تمام عیار علیه جمهوری اسلامی ایران در ناآرامی های نیمه دوم سال گذشته تأکید کرد. او همچنین «هم افزایی حداکثری» را راهکار رویارویی موثر با این جنگ ترکیبی قلمداد کرد. مشروح سخنان اکبری که در نشست «اسرائیل و اپوزیسیون ایران» مطرح شد را در ادامه می‌خوانید:
ما به عنوان یک اندیشکده سعی داریم که با قرار گرفتن در کنار دوستان رسانه یک هم‌افزایی جدی در انتقال مفاهیم و تحلیل‌ها داشته باشیم. در ماه‌های اخیر با یک هجمه سنگین و حمله ترکیبی روبرو بودیم که در مقابله با آن یک راه بیشتر برای کشور وجود ندارد و آن هم، هم‌افزایی حداکثری میان نهادهاست. این هم افزایی حداکثری، شکل نمی‌گیرد مگر اینکه اندیشکده‌ها، رسانه‌ها و مراکز تحلیلی بتوانیم با همکاری یکدیگر کارهای مشترک انجام داده و پاسخی درخور به اقداماتی که علیه کشور انجام می‌شود، بدهیم.
این اتفاق در حقیقت نامیمونی که بعد از پیروزی انقلاب اسلامی شکل گرفت، یعنی قرار گرفتن جریانات اپوزیسیون در کنار دولت‌های مختلفی که به صورت سازمان یافته علیه کشورمان فعالیت می‌کردند در یکی دو سال گذشته خیلی پررنگ‌تر شده است و در ماه‌های اخیر شاید باز هم از گذشته پررنگ‌تر شده است. به همین سبب وظیفه ما این است که ابعاد مختلف این پیوند نامیمون را بررسی، تحلیل و تبیین کنیم و با ارائه آن کاری کنیم تا مخاطبان ما نیز با زوایای پنهان‌تر یا پیچیده‌تر این پدیده آشنا شوند و بتوانند تحلیل درستی از این ماجرا و برنامه‌های دشمن داشته باشند.
من خیلی کوتاه فقط یک نکته را عرض می‌کنم و از مطالب دوستان بهره خواهم برد چرا که بقیه دوستان و حضرات خیلی کارشناس‌تر از بنده در این موضوع در جمع ما هستند و اظهارنظر خواهند کرد.
در ایام گذشته شاهد این بودیم که جمعی از منافقین به پارلمان اروپا رفتند یا توسط مقامات اروپایی برای حضور در پارلمان دعوت شدند. اتفاقی که با انتقاد برخی جریانات اروپایی هم همراه بود. برای مثال به موازات این واقعه دیده شد که در مجلس آلمان، جریانات و سیاست‌مداران میانه‌رو به کارگزاران اروپایی انتقاد کردند، که چرا به یک گروهک تروریستی مشروعیت می‌دهید و با آن مذاکره سیاسی می‌کنید؟
مشابه همین ماجرای منافقین با همین رویکرد و جهان بینی و با همین چارچوب ذهنی در چند دهه قبل‌تر موقعی که آمریکا به همراه متحدین‌اش به عراق حمله می‌کرد، هم اتفاق افتاد. آغازش از استرالیا بود. آن زمان گروهک منافقین را جزو گروه‌های تروریستی قرار داده بودند و در یک حلقه پیوسته کم کم هم از جانب اروپایی‌ها و چه بسا در امریکا، درباره اینکه این‌ها تروریست هستند، گفتگوهای بسیاری صورت گرفت و اسنادی تولید شد که براساس آن، این جمع را گروهک تروریستی قلمداد کردند. اما چند وقت بعد این‌ها در کنار آمریکایی‌ها قرار گرفتند و به عنوان یک گروه سیاسی معرفی شدند. این نشان می‌دهد که با یک استاندارد دوگانه به معنای واقعی کلمه روبرو هستیم.
حالا بعضی وقت‌ها این عبارت «استاندارد دوگانه» را ممکن است در بسیاری جاها به کار ببرند اما قطعاً یکی از مصادیق بارزش همین شیوه مواجهه دولت‌های غربی است که اگر یک تروریست در کنار آن‌ها و راستای اجرای اهدافشان قرار بگیرد، یک گروه سیاسی و به تعبیری یک تروریست خوب معرفی می‌شود ولی اگر با آن‌ها همراه نباشد یا در مسیر مأموریت‌هایشان بنا نباشد چندان به کار گرفته شود، یک تروریست بد معرفی می‌شود تا باز در زمان نیاز به خدمت گرفته شود.
ولی از نظر جمهوری اسلامی ایران، تروریست، تروریست است. ایران هیچ وقت و در هیچ دوره‌ای خودش را در کنار هیچ گروه تروریستی تعریف نکرده است و همیشه معتقد است که هر گروهکی همچون منافقین بخاطر ماهیت، نوع عمل و رفتار ضد انسانی خود یک گروه تروریستی علیه کل بشریت است. دکترین ایران این است و مانند خیلی از کشورهای غربی مختصات و نوع مواجهه آن با یک گروهک در تشخیص خوب یا بد بودنش، اثرگذار نیست و ذاتاً با هر گونه تروریسم ضدیت دارد.
امروز شاهد پیوند و اتحاد این تروریسم علیه ایران بوده و با جنگ ترکیبی این جبهه‌های تروریستی علیه ایران روبرو هستیم. جنگی که یک ویژگی پررنگ آن ابهام و تردید است. هدف از برگزاری این نشست‌های علمی-ترویجی و همکاری اندیشکده‌ها و رسانه‌ها کاهش و رفع این تردیدها و ابهام‌ها برای مخاطبان است. من بیشتر از این مصدع نمی‌شود و برای همه دوستان آرزوی موفقیت می‌کنم.
انتهای پیام/
