دفتر موسیقی را فدای بنیاد رودکی نکنید!
تغییر جای مدیرانِ موفق نه تنها جایگاه قبلی آنها را با چالش مواجه میکند؛ بلکه هیچ تضمینی برای موفقیت آنها در موقعیت جدید وجود ندارد.
خبرگزاری تسنیم- یاسر یگانه
قانونی نانوشته در فوتبال هست که میگوید: «به ترکیب تیم برنده دست نزن!» شرح این قانون هم خیلی ساده است؛ وقتی تیمی خوب بازی میکند، وقتی تیمی بازیها را میبرد، وقتی تیمی مشکلی ندارد و همه چیزش مطلوب است؛ پس به ترکیبِ چنین تیمی نباید دست زد. فقط باید آن تیم را حمایت و مراقبت کرد و شرایط را برای بهترِ شدنِ آن تیم فراهم کرد. اهل فوتبال میدانند که دست زدن به ترکیبِ تیم برنده، ممکن است عواقب سنگینی داشته باشد.
حالا یکی از مراکز مهم در عرصه فرهنگ و هنر کشورمان؛ یعنی مرکز موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با چالشی مشابه مواجه است که شرح آن را در ادامه میخوانید؛
مرکز موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، همواره یکی از پرحاشیهترین پُستهای مدیریتی در عرصه فرهنگ و هنر بوده است. پُستی که مدیرانش بیش از یک یا دو سال در آنجا دوام نمیآوردند. با آمدنِ محمد الهیاری فومنی اما، آرامشی نسبی در این مرکز حاکم شد. از اردیبهشتِ 1398 تا هماکنون که الهیاری در این مرکز مانده، حاشیهها به حداقل رسیده است.
اهالی موسیقی رضایتی نسبی دارند و مدیران وزارت ارشاد هم از عملکردش راضی هستند. الهیاری در دولت قبل کارش را در مرکز موسیقی شروع کرد و در دولتِ سیزدهم هم ابقا شد. حالا اما زمزمههایی مبنی بر جابهجاییِ او به گوش میرسد.
زمزمهها از این حکایت دارند که محمد الهیاری قرار است به بنیاد رودکی برود. شکی نیست که بنیاد رودکی این روزها اوضاع خوبی ندارد. تا همین چندی پیش، مهدی سالم مدیرعامل بنیاد رودکی بود، اما او تصمیم گرفت که به یک هلدینگ اقتصادی برود و حالا بنیاد رودکی بدون مدیر مانده است.
اینکه مدیران عالیرتبه در وزارت ارشاد به دنبال گزینهای مناسب برای بنیاد رودکی هستند، قابل تقدیر است؛ اما اصلاحِ اوضاعِ بنیاد رودکی نباید به قیمتِ برهمزدنِ آرامش در مرکز موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی باشد.
گویا تصمیمگیرندگان در این باره، متوجهِ حساسیتهای مرکز موسیقی نیستند! اکنون در آبانماه هستیم و فقط تا حدود سه ماه دیگر باید جشنواره موسیقی فجر برگزار شود؛ جشنوارهای که دست بر قضا رئیسِ آن مدیرکل مرکز موسیقی است! جالبتر اینکه جشنواره ملی سرود فجر هم به تازگی فراخوانش منتشر شده و رئیسِ آن جشنواره هم محمد الهیاری است.
فراموش نکنیم که بخش ملی و بینالمللیِ جشنواره موسیقی نواحی هم به زودی برگزار خواهد شد که رئیسِ این جشنواره هم مدیرکل مرکز موسیقی است!
حالا تصور کنید که محمد الهیاری در این اوضاع از دفتر موسیقی به جای دیگری منتقل شود؛ آیا کلیه این رویدادها با چالشهایی جدی مواجه خواهند شد یا خیر!
الهیاری در سالهای حضورش در دفتر موسیقی ارتباط مناسبی با اهالی موسیقی گرفته و بسیاری از آنها روی حرفش حساب میکنند. با رفتنِ او از دفتر موسیقی همه چیز در صدور مجوزها و البته برگزاریِ جشنوارهها دچارِ چالشهای جدی میشود.
مثلا در همین جشنواره موسیقی فجر، اگر رئیس جشنواره درکمتر از چهار ماه مانده به برگزاری، تغییر کند...
اینجاست که باید از قانونِ نانوشته فوتبال پیروی کرد و «به ترکیب تیم برنده دست نزنیم!» که اگر دست زدیم، باید فکرِ عواقب و تاثیراتِ منفیاش باشیم.
تکلیف بنیاد رودکی چیست؟
حالا میماند بنیاد رودکی که بدون مدیرعامل مانده است؛ محمد الهیاری گزینه مناسبی برای بنیاد رودکی است و احتمالاً میتواند مشکلات آنجا را تا حدود زیادی حل کند؛ اما رفتنِ او به بنیاد رودکی به معنای چالشهای جدی در مرکز موسیقی وزارت ارشاد است.
بنیاد رودکی جایی است که بیش از هر جای دیگری با هنرمندان ارتباط دارد. بهترین و با کیفیتترین سالنهای کشور از زیرمجموعههای بنیاد رودکی هستند. سالنهایی که هر کدامش میتواند در طول سال میزبانِ چندین و چند رویدادِ هنریِ فاخر و ارزشمند باشد. از سوی دیگر این بنیاد ارکستر سمفونیک تهران و ارکستر ملی ایران را در زیرمجموعههایش میبیند که ادارهی این دو ارکستر به خودی خود چالشی بزرگ است که تنها از مدیری با نگاه و سواد هنری برمیآید.
از این روست که؛ چارهی بنیاد رودکی با مدیری از جنسِ هنر حل خواهد شد. کسی که با هنر و به خصوص هنرِ اصیل و فاخر آشنا باشد. سوادِ هنری و سوابقِ هنری داشته باشد. در عین حال باید سابقه مدیریتی هم داشته باشد و نگاههای انقلابی و مذهبی هم از ویژگیهای مهمی است که باید برای مدیرعامل بنیاد رودکی در نظر گرفت.
وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بهتر است به ترکیبِ موفقِ مرکز موسیقی دست نزند و با چشمانی تیزبینانه، در اندیشهی انتخاب مدیری انقلابی و البته هنرمند برای بنیاد رودکی باشد.
انتهای پیام/