راهپیمایی لرستانی‌ها در روز قدس؛ میعادی برای کودکان فلسطینی
راهپیمایی روز قدس به‌یاد کودکان زخم و زیتون و شهادت در شهرهای لرستان برگزار شد.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از خرم‌آباد، مراسم راهیپمایی روز قدس با شعار «روز قدس، از طوفان الاقصی تا طوفان الاحرار» امروز 17 فروردین‌ماه از مسیرهای تعیین‌شده در شهرهای لرستان آغاز شد.
راهپیمایان از ساعات آغازین صبح و پیش از شروع رسمی مراسم روز قدس با شعارهای «تلاویو تلاویو ما داریم می‌آیم» و تکان‌دادن پرچم‌های ایران و فلسطین به جایگاه‌های تجمع آمده‌اند.
پرچم کشورهای جبهۀ مقاومت، تصویر شهید سلیمانی و تصاویر سرداران شهید حملۀ رژیم صهیونیستی به کنسولگری ایران در دمشق در دست راهپیمایان روز قدس مشهود است.
راهپیمایی روز قدس امسال در حالی انجام شده‌است که مردم لرستان داغدار از کودک‌کشی فرزندان تین و زیتون، جنایت بیمارستان شفا و شهادت هفت عضو ارشد سپاه پاسداران در حمله اسرائیل به کنسولگری ایران هستند.
برخی از مردم در راهپیمایی روز قدس با شعارها و پلاکاردهای مختلف توجه ویژه به جنایت اسرائیل در غزه را در قاب رسانه‌ها به تصویر کشیده‌اند.
کودکان خرم‌آبادی نقاش‌هایی از قدس و شهید قاسم سلیمانی را امروز در غرفه‌های رنگ‌آمیزی به تصویر کشیده‌اند تا رنگ‌هایی برای فلسطین و اجرای سرود سلام فرمانده مراسم روز قدس را در لرستان تماشایی کند.
مادران لرستانی نیز امروز قنداقه‌هایی را به‌یاد کودکان زخم و زیتون کفن‌پوش کرده‌اند و با فریادهای «الله‌اکبر»، «سکوت هر مسلمان، خیانت است به قرآن» فاجعۀ بیمارستان «المعمدانی»، جنایات ادامه‌دار اسرائیل و سکوت مجامع بین‌المللی را محکوم کردند.
بیش از شش‌ماه است که اسرائیل بهتلافی طوفان‌الاقصی غزه را در آماج شدیدترین حمله‌ها قرار داده‌است و بیش از 30هزار ساکن در این منطقه را به شهادت رسانده‌است.
راهپیمایی روز قدس امروز عاطفی‌ترین صحنه‌های همدردی با فلسطین را در لرستان روایت کرده‌است، آنجا که تاب را از کودکان و مادران برده‌است و آزادی را برای گندمزارهای بیت حانون تمنا می‌کنند.
دختری 10ساله، دست‌دردست پدر عکس کودکان در کفن غزه را برده‌است به بالای پیشانی که داغ و مویه‌های مادران فسطین را از انگشت‌های بی‌پناه به‌خاطر بیاورد.
بغض در ردّ چشم‌های آوا می‌پیچید و با نگاهی بهت‌‌زده چون گنجشگکان در تیررس تیروکمان نزدیک می‌آید:«گناه کودکان فلسطین چیست که به گلوله‌های خشم شهید می‌شوند، چرا کسی برای مدرسه‌های بی‌درس غزه کاری نمی‌کند؟»
نوعروسان غزه 45 سال است که در حجله‌های دجله‌شده در خون، گیسوی بخت را از داغ دامادها بریده‌اند و حنای شهادت را در دست نقش می‌بندند تا روزی دامان تاریخ از شرم فاجعه و بیداد زدوه نشود.
غزه حالا میان دود و آتش قنداقه‌های خونین کودکان زخم و زیتون را در شولای شهادت در آغوش مادران کفن می‌کند تا روزی نفحات صبح از رفح و صخره‌های جبالیا برخیزد.
انتهای پیام/ 644
