وقتی حزب الله به خطر شماره یک رژیم اسرائیل تبدیل می‌شود
بعد از گذشت هشت ماه از ۷ اکتبر، حزب الله که سیاستگذاران ما جنگ با آن را جنگ ثانوی می‌دانستند، به خطر اصلی علیه ما تبدیل شده است.
به گزارش گروه عبری خبرگزاری تسنیم، روزنامه یدیعوت آحارانوت در گزارشی تحلیلی به تشریح اوضاع اسرائیل در مرزهای شمالی با لبنان پرداخت و تاکید کرد، حزب الله امروز شمال را با موشک‌های خود به آتش کشیده است و با این کار خود ده‌ها هزار اسرائیلی را در خارج از خانه هایشان آواره به گروگان گرفته است.
رون بن یاشای نویسنده این گزارش معتقد است، جنگ شمشیرهای آهنین از دیدگاه اسرائیل با یک حادثه فاجعه بار در کشمکش اسرائیلی فلسطینی کلید خورد.
نگرانی‌‌هایی که نهادهای امنیتی اسرائیل از اینکه عملیات 7 اکتبر حماس در واقع مرحله اول از تهاجم هماهنگی شده‌ای بین حزب الله، حماس و ایران علیه اسرائیل است، در همان روزهای کوتاه اول از بین رفتند.
از نشانه‌های اصلی این کاهش نگرانی توقف فراخوانی احتیاط برای یگان‌های مستقر در شمال بود که با هدف جلوگیری از استفاده ایران و حزب الله از شرایط به وجود آمده در اسرائیل برای انجام اقدام از طریق مرزهای شمالی صورت می‌گرفت.
اینگونه بود که جنگ با هدف اصلی از منظر اسرائیلی یعنی سرنگونی و از بین بردن حماس چه در بعد نظامی و چه در بعد حاکمیتی درکنار آزادی ربوده شدگان، چه کسانی که در قید حیات هستند و چه کسانی که جان سپرده اند، آغاز شد.
در آن زمان آتش باری‌های حزب الله در شمال و حوثی‌ها در جنوب به مثابه حوادث ثانویه تلقی شدند که با هدف کمک به حماس در جنگ و مجبور کردن اسرائیل به تقسیم نیروهای ارتش خود در سه جبهه (از جمله در یهودا و سامره ـ کرانه باختری ـ ) صورت گرفته است.
نگاه راهبردی در اسرائیل آن بود که حماس باید ابتدا از نظر نظامی و حاکمیتی در غزه شکست بخورد و بعد از آن کار بازدارندگی حزب الله هم آغاز شده و در آن شرایط این حزب حاضر به پذیرش توافق و سازش و دور کردن نیروهای رضوان و موشک‌های ضد زره خود از منطقه اطراف مرز به سوی شمال رود لیطانی و به طور متوسط حدود 10 کیلومتر بالاتر از آن موافقت خواهد کرد.
اما طی ماه‌های اخیر، به ویژه بعد از تهاجم آوریل گذشته ایران، تمامی این معادلات تغییر پیدا کردند و جنگ از یک رخداد فلسطینی اسرائیلی به شدت شدید به جنگ فراگیر منطقه‌ای تبدیل شد، جنگی که نتایج آن تبعات امنیتی ـ راهبردی و حتی حیاتی برای اسرائیل و شهروندانش به همراه خود خواهد آورد.
علاوه بر آن طی ماه‌های اخیر حزب الله به خطر اصلی که اسرائیل باید آن را به شکل فوری از میان بردارد، تبدیل شد، این امر فقط به این خاطر نیست که حزب الله اقدام به خالی کردن الجلیل شمالی از سکنه و بسط ویرانی و آتش سوزی‌های گسترده در این منطقه شد بلکه به این خاطر که او در حال حاضر بیش از 50 هزار اسرائیلی را هم گروگان اقدامات خود کرده و فقط زمانی که نصر الله اجازه دهد، آنها قادر به بازگشت به خانه خود خواهند شد.
از منظر نظامی نیز شرایط دستخوش تغییر شده است، در شرایطی که ارتش اسرائیل از طریق تهاجم نظامی به نوار غزه به نقطه چیره شدن بر توانمندی نظامی حماس نزدیک می‌شود و به شکل قابل توجهی در حال از بین بردن توانمندی حاکمیت غیر نظامی‌اش هم هست و در یهودا و سامره هم ارتش اسرائیل از طریق عملیات تهاجمی‌اش مانع از شکل‌گیری انتفاضه می شود، در صحنه شمالی ارتش اسرائیل قادر به تحقق هیچ هدف راهبردی مهمی در حال حاضر نیست و به طور حتم هیچ اقدامی را انجام نداده است که بتواند از آن به عنوان هدفی جهت مجبور کردن حزب الله جهت پذیرش آتش استفاده کند.
بر خلاف پیش بینی‌های اسرائیل، تصاویر ویرانی و خرابی به وجود آمده در نوار غزه هم باعث بازدارندگی این گروه لبنانی و ایرانی‌ها نشده است و دلیل آن هم آن است که حزب الله در پاسخ به هر ضربه‌ای که به آنها وارد می‌شود، حجم و گستردگی حملات خود را هم افزایش می‌دهند.
در بخش دیگری از گزارش هم آمده است، شرایطی که حزب الله طی ماه‌های اخیر در شمال به وجود آورده نیازمند تغییرات بنیادینی در اولویت‌های امنیتی و اهداف جنگ دارد، دور کردن حزب الله از مرزها تا فاصله 10 کیلومتری یا حتی کمی بیشتر، در شرایطی که حزب الله دچار بازدارندگی نشده باشد، هیچ تغییری در وضعیت خطرات راهبردی نشات گرفته از جنوب لبنان به وجود نخواهد آورد.
حتی اگر ما دیواری از درختان را هم در مرزهای شمالی ایجاد کنیم باز هم نمی‌تواند مانع از شکل‌گیری خطر حقیقی یک جنگ فراگیر شود.
به اعتقاد نویسنده، هر نوع سامان دهی دیپلماتیک این اوضاع همانند تجویز یک استامینوفن برای یک بیمار سرطانی است.
بن یشای معتقد است: رسیدن به هدف در غزه کافی نیست، باید به دنبال پیروزی راهبردی در جنگی چند جبهه‌ای باشیم، جنگی که اسرائیل در حال حاضر در آن حضور دارد، اما اسرائیل توانمندی تحقق چنین پیروزی را به تنهایی ندارد و باید در این کار از ایالات متحده و کشورهای متحد غربی خود و نیز کشورهای منطقه کمک بگیرد.
انتهای پیام/
