خطر فروپاشی دولت آلمان در سایه مناقشات بودجهای
یک نشریه سوئیسی در مطلبی با اشاره به تشدید مناقشات بودجهای بین احزاب دولت ائتلافی آلمان این ائتلاف را در لبه پرتگاه سقوط و فروپاشی ارزیابی کرد.
به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، روزنامه "تاگس آنسایگر" در مطلبی به خطرات تشدید مناقشات بودجهای در دولت ائتلافی آلمان که آن را در پرتگاه سقوط قرار داده است پرداخته و نوشت: حدود یازده ماه مانده تا انتخابات پارلمانی عادی، احزاب دولت ائتلافی یعنی سوسیال دموکرات ها، سبزها و حزب لیبرال دموکرات آشکارا علیه یکدیگر کار می کنند.
اولاف شولتز، صدر اعظم آلمان از حزب سوسیال دموکرات، رابرت هابک، وزیر اقتصاد از حزب سبز و "کریستین لیندنر"، وزیر دارایی آلمان از حزب لیبرال دموکرات به جای یک طرح مشترک برای مبارزه با رکود اقتصادی و بحران سه طرح دارند. در اینجا این پرسش مطرح است که آیا دولت ائتلافی زودتر از موعد مقرر دچار فروپاشی می شود؟
در ادامه این مطلب آمده است: ائتلاف موسوم به چراغ راهنمایی در آلمان در آستانه ورشکستگی و فروپاشی قرار دارد.
مقامات بلند پایه این احزاب علنا با هم بحث می کنند.
سه حزب حاکم مفاهیم مختلف سیاست اقتصادی را ترویج می کنند.
این در حالی است که مصالحه ای در بحث بر سر بودجه 2025 باید تا 15 نوامبر پیدا شود.
این روزنامه سوئیسی در ادامه این مطلب نوشت: این واقعیت که ائتلاف موسوم به چراغ راهنمایی آلمان در این باره بحث می کند چیز جدیدی نیست، اما برای مدت طولانی به یک اتفاق دردناک روزمره تبدیل شده است. با این حال، چیزی که جدید است این است که اولاف شولتز، رابرت هابک و کریستین لیندنر علناً در حال مشاجره و تحقیر یکدیگر هستند.
در حالی که احزاب به یکدیگر حمله می کنند سه گانه اصلی دولت دچار فرونشست می شود. تا پیش از این حتی زمانی که هابک و لیندنر با هم اختلاف نظر داشتند، آنها عموماً در مورد یکدیگر بد صحبت نمی کردند و نشان می دادند که با وجود تناقضات، به طور مداوم به دنبال مصالحه هستند. شولتز هم به نوبه خود تلاش می کرد تا اختلافات را تعدیل کند.
اما حالا این بی میلی به مناقشه گویا دیگر تمام شده است. در شرایطی که کشور در شرایط سختی قرار دارد و اقتصاد در یک بحران جدی قرار دارد و برای دومین سال متوالی در حال کوچک شدن است؛ مدل کسب و کار صادرات محور زیر سوال رفته و بخشی از این صنعت در معرض خطر مهاجرت است، حالا عدم اطمینان و امنیت سیاسی به نوبه خود به تشدید بدبختی ها کمک می کند و مصرف و سرمایه گذاری را فلج می کند.
در ادامه آمده است: در این شرایط، اقدام قاطع دولت کمک کننده خواهد بود. اما این اتفاق نمی افتد. البته دولت ائتلافی ایده های کمی ندارد بلکه مشکلش بیشتر این است که سه ایده یکی از طرف شولتز، یکی از هابک و یکی از لیندنر دارد، اما این ایده ها با هم جور در نمی آیند یا حتی متقابلاً منحصر به فرد هستند.
اولاف شولتز سوسیال دموکرات می خواهد تا حد امکان مشاغل در صنعت را نجات دهد و از انجمن ها، شرکت ها و اتحادیه های منتخب برای نشستی در روز سه شنبه در دفتر صدر اعظم دعوت کرده است. اما هابک، وزیر اقتصاد، و لیندنر، وزیر دارایی آلمان باید بیرون بمانند و در این نشست مشارکت نمی کنند. هدف اصلی کاهش هزینه های برق برای مصرف کنندگان بزرگ از طریق یارانه است.
از طرفی رابرت هابک از حزب سبز آلمان در حال حاضر یک "صندوق آلمان" به ارزش چند صد میلیارد یورو را تبلیغ می کند که می تواند برای حمایت از سرمایه گذاری ها استفاده شود - مشابه کاری که جو بایدن با موفقیت در ایالات متحده آمریکا انجام داده است. از دیدگاه هابک این جذاب است که یک صندوق از طرح ترمز بدهی معاف می شود.
در این میان لیندنر لیبرال، به نوبه خود، هر دو پیشنهاد این دو مقام آلمانی از احزاب مختلف دولت ائتلافی را نادرست یا حتی مضر می داند – و بر این عقیده است که روح ترمز بدهی را نقض می کند. وی برای آزار شولتز، گروه های لابی را که صدراعظم را نادیده گرفته بودند، در همان روز به نشستی دعوت کرد. وی همچنین پیشنهاد می کند میلیاردها دلار در بیمه بیکاری پس انداز شود که این پرچم قرمزی برای سوسیال دموکرات ها و سبزها در دولت ائتلافی محسوب می شود.
به این ترتیب رهبران دولت به جای مقابله با بحران اقتصادی، علیه یکدیگر مبارزه می کنند. آنها خود را تبلیغ می کنند و به رقبای خود توهین می کنند. اولاف شولتز اخیراً هابک و لیندنر را به عنوان بازیگرانی که نوعی سیاست ساختگی را در «صحنههای تئاتر» اجرا میکنند سرزنش کرده است. حزب لیبرال دموکرات هم از اصطلاح تحقیر آمیز «دیلتانها» در سیاست اقتصادی صحبت میکند و به شولز و هابک اشاره میکند. هابک هم دیگر نمی تواند خشم خود را نسبت به شولتز و لیندنر مهار کند. در ماه های اخیر، آسیب ها و ناامیدی های متقابل به بی اعتمادی و گاها تحقیر تبدیل شده است.
اکنون مشخص است که ائتلاف دولتی در آستانه فروپاشی است. زیگمار گابریل، رهبر سابق حزب سوسیال دموکرات و وزیر امور خارجه سابق آلمان اخیرا در سخنانی اظهار داشته است که اقدامات دولت به یک برنامه محرک اقتصادی برای «خشم سیاسی و افراط گرایی» تبدیل شده است. وی تاکید کرده که دولت باید به این مسئله فکر کند یا متوقف شود.
در آخر هفته جاری هم سه رسانه با نفوذ اما از نظر سیاسی بسیار متفاوت یعنی روزنامه های فرانکفورتر آلگماینه سایتونگ، زوددویچه سایتونگ و دی ولت هم زمان در مطالبی پایان سریع این دولت ائتلافی را آرزو کردند. حتی تاریخ برگزاری انتخابات احتمالی جدید هم اکنون در دست انتشار است و 9 ماه مارس اعلام شده است. بوندستاگ معمولاً در 28 سپتامبر 2025 انتخاب می شود.
احتمالاً تا 15 نوامبر در این باره تصمیم گیری خواهد شد که آیا دولت پیش از موعد فرو می پاشد یا نه. سپس ائتلاف باید در مورد بودجه سال 2025 تصمیم گیری کند. همچنان بحث های داغی در این باره وجود دارد. اگر توافقی حاصل نشود، وقفه ایجاد می شود. با این حال، اگر بودجه تصویب شود، پایان زودهنگام ائتلاف دیگر چندان منطقی نیست. به عنوان مثال، اگر حزب لیبرال دموکرات از دولت خارج شود، سوسیال دموکرات ها و سبزها می توانند تا انتخابات به عنوان یک دولت اقلیت بر سر کار بمانند و در نتیجه از انتخابات جدید اجتناب کنند.
"کریستین لیندنر"، رهبر حزب لیبرال دموکرات چند هفته آینده را "پاییز تصمیمها" اعلام کرده است. حزب او در حال حاضر بین سه تا چهار درصد در نظرسنجی ها در نوسان است و برای بقای خود در انتخابات فدرال بعدی مبارزه می کند. این سوال که آیا ماندن با دولت ائتلافی یا کناره گیری از آن آسیب بیشتری به حزب لیبرال دموکرات میزند، اکنون آشکارا در صفوف آن بحث میشود.
انجمنهای تجاری مدتهاست که خواستار اصلاحات ساختاری جامع هستند که از جمله آن ها کاهش قیمت انرژی، بوروکراسی کمتر، اقداماتی برای مبارزه با کمبود کارگران ماهر، کاهش سهمهای تامین اجتماعی، پول بیشتر برای زیرساختهای بعضاً بیماراست. ائتلاف چراغ راهنمایی یک "ابتکار رشد" را همراه با اقدامات بسیاری اعلام کرده است. با این حال هنوز چیزی اجرایی نشده و برخی موارد بحث برانگیز است. انجمن های تجاری معتقدند این طرح ها کافی نیست.
هفته نامه اشترن هم در مطلبی در این باره نوشت: فقط یک چیز مشخص است: برای رسیدن به هر نتیجه ای، شولتز، هابک و لیندنر باید دوباره خودشان را جمع کنند و اینکه آیا این هنوز امکان پذیر است یا خیر جای سوال دارد. اگر ائتلاف در مورد اینکه چگونه میخواهد شکافهایی را که هنوز باز هستند ببندد به توافق نرسد، به هر حال در آستانه فروپاشی قرار خواهد گرفت.
انتهای پیام/