به گزارش خبرنگاراقتصادی خبرگزاری تسنیم، افزایش چشمگیر قیمت دارو ، بهویژه پس از حذف ارز ترجیحی، فشار مضاعفی بر اقشار کمدرآمد، بهویژه کارگران و بازنشستگان، وارد کرده است. برخی گزارشها حاکی از افزایش قیمت داروها تا 400 درصد است.
حسن صادقی، عضو کمیته درمان کانون بازنشستگان تأمین اجتماعی تهران، اظهار داشت: «بسیاری از بازنشستگان بهدلیل افزایش هزینههای خرید داروی آزاد، دچار مشکل مالی شدهاند. این در حالی است که داروهای تحت پوشش بیمه عمدتاً داخلی هستند و برای درمان بیماریهای صعبالعلاج، بازنشستگان ناچار به خرید داروهای خارجی با قیمتهای بالا از بازار آزاد میشوند.»
این افزایش قیمتها در شرایطی رخ میدهد که بسیاری از کارگران و بازنشستگان با حقوق ثابت و محدود، توانایی تأمین هزینههای بالای دارو را ندارند. برخی از آنها مجبور به صرف بخش قابلتوجهی از حقوق خود برای خرید داروهای ضروری هستند. بهعنوان مثال، یک بازنشسته اظهار داشته است که با حقوق ماهیانه 10میلیون و 600هزار تومان، حدود 860هزار تومان را صرف خرید دارو میکند.
علاوه بر این، افزایش قیمت داروها منجر به کاهش دسترسی به داروهای حیاتی و تأثیر منفی بر سلامت عمومی جامعه شده است. برخی از بیماران بهدلیل هزینههای بالا، از ادامه درمان منصرف میشوند که این امر میتواند به تشدید بیماریها و افزایش هزینههای درمانی در بلندمدت منجر شود.
در این میان، دولت وعده داده است که با پرداخت مابهالتفاوت تغییرات نرخ ارز به بیمهها، از افزایش پرداختی از جیب مردم جلوگیری کند. با این حال، بسیاری از کارشناسان و فعالان کارگری نسبت به اثربخشی این اقدامات ابراز تردید کرده و خواستار برنامهریزی دقیقتر و حمایتهای مؤثرتر از اقشار آسیبپذیر هستند.در مجموع، افزایش قیمت دارو و ناتوانی کارگران و بازنشستگان در تأمین هزینههای دارویی، به یکی از معضلات جدی اجتماعی و بهداشتی در کشور تبدیل شده است که نیازمند توجه و اقدام فوری مسئولان ذیربط است.
*سایه گرانی ها بر زندگی کارگران
سمیه گلپور،رئیس کانون عالی انجمنهای صنفی کارگری کشور در گفتوگو با خبرنگاراقتصادی خبرگزای تسنیم، درباره کاهش قدرت خرید کارگران گفت: در کنار تمام گرانی ها, گران شدن دارو موضوعی است که باید به طور حتم از سوی مسئولان پیگیری شود.
گلپور با اشاره به اینکه درمان موضوعی حائز اهمیت در سبد هزینه های کارگران است که این روزها مشاهده می کنیم افزود: این روزها فشار گرانی ها را بر جیب خالی کارگران مشاهده می کنیم. توجیه دولت و وزارت بهداست این است که علت گران شدن دارو, جلوگیری از ورشکستگی داروسازان است. اگر دولت به فکر مردم بود برای دارو یارانه می داد تا موج آزاد سازی و تعدیل به دارو نمی رسید.
رئیس کانون عالی انجمنهای صنفی کارگری کشور بیان کرد: متأسفانه مدت های زیادی است که در جیب کارگران هزینه ای برای درمان باقی نمی ماند, کارگران به سمت خود درمانی رفته اند. اکنون با گران شدن دارو, شرایط برای کارگران سخت تر از گذشته می شود.
وی گفت: تا قبل از گرانی دارو هم کارگران شاغل و بازنشستگان تأمین اجتماعی با دریافتی اندکی که دارند برای تأمین دارو به خصوص داروهای بیماری های خاص, مشکلات بسیار داشند. چرا که اکثر کارگران بیان می کنند که بسیاری از داروها با بیمه پایه پوشش داده نمی شود. سقف پوشش بیمه تکمیلی هم محدود است. عملاً کارگران از جیب خالی خود باید هزینه دارو را پرداخت کنند. مدت های زیادی است که سهم درمان در سبد هزینه های خانواده های مزد بگیر دیده نمی شود. در حال حاضر زمزمه گرانی دارو شنیده می شود. اما برخی داروخانه ها اعلام می کنند که هنوز دارو با نرخ جدید از سوی تولید کنندگان توزیع نشده است, طبیعی است به محض ورود محموله های جدید دارویی, گرانی ها فوراً اعمال می شود.
گلپور با انتقاد از اینکه چرا در بودجه سال آینده ارز ترجیحی دارو و کالای اساسی کاهش یافته است گفت:بدون شک با آغاز سال جدید نیز موج جدیدی از گرانی ها بر سفره کارگران تحمیل خواهد شد. در برخی از داروها میزان گرانی تا 400درصد است. محمدرضا ظفرقندی، وزیر بهداشت، پرداخت مابهالتفاوت به بیمهها را برای عدم افزایش پرداختی از جیب مردم، به عنوان راهکار جلوگیری افزایش قیمت دارو دانسته است. امیدواریم این وعده آقای وزیر عملیاتی شود.
وی گفت: گران شدن دارو یعنی محروم ماندن طبقات فرودست از تامین آن و البته گرانی و کمبود دارو معنای دیگری هم دارد: مردمان ساکن مناطق محروم، کمبودها را جدیتر تجربه خواهند کرد. در این شرایط، از بیمهها و بیمهگرها هم کار چندانی برنمیآید!
انتهای پیام/